Πώς λειτουργούν οι παιδικοί σταθμοί στις γάτες;
Γάτες: Οι παιδικοί σταθμοί είναι κανόνας κυρίως για τις αδέσποτες γάτες. Τι σημαίνει «παιδικός σταθμός για γάτες»; Στους παιδικούς σταθμούς συμμετέχουν γάτες φίλες που συνήθως είναι και συγγενείς μεταξύ τους. Η μέθοδος αυτή χρησιμοποιείται από τα περισσότερα θηλαστικά για παροχή αντισωμάτων μέσω θηλασμού, προστασία κλπ.
Η μέθοδος «παιδικός σταθμός» στις γάτες
Την έβλεπα τη μία μέρα να θηλάζει και να φροντίζει τρία, την άλλη πέντε και την παράλλη έντεκα. Έντεκα νεογέννητα γατάκια μάλιστα! Μετά όμως είδα κι άλλη ενήλικη να παίρνει θέση στο πόστο και πιο ύστερα άλλη μια. Αλλαγή βάρδιας κανονικά. Τρεις μητέρες είχαν ενώσει τις δυνάμεις τους και φρόντιζαν από κοινού τα γατάκια τους.
Για τους ηθολόγους αυτή είναι μια πολύ διαδεδομένη συμπεριφορά στα περισσότερα θηλαστικά (και όχι μόνο), η δημιουργία δηλαδή «παιδικών σταθμών». Η «μέθοδος» αυτή όπως γνωρίζουμε (ως θηλαστικά που είμαστε), παρέχει μια σειρά από πλεονεκτήματα, δηλαδή μεγαλύτερη ελευθερία στις κινήσεις, αποτελεσματικότερη προστασία, καλύτερη διαπαιδαγώγηση, λιγότερο άγχος, ανταλλαγή αντισωμάτων μέσω θηλασμού κλπ κλπ.
Στους παιδικούς αυτούς σταθμούς συμμετέχουν γάτες φίλες που συνήθως είναι και συγγενείς μεταξύ τους, πχ μητέρα και κόρη, γιαγιά, μητέρα και κόρη ή αδερφές, που έχουν γεννήσει σχεδόν ταυτόχρονα. Έτσι τουλάχιστον λένε κάποια συγγράμματα. Στην πράξη αυτό δεν είναι απόλυτο, για την ακρίβεια δεν χρειάζεται καν να είναι όλες μητέρες. Αρκεί να είναι φίλες ή ακόμα και φίλοι διότι, μάλιστα, έχω δει και αρσενικούς να συμμετέχουν σε αυτή τη διαδικασία και μάλιστα να κάθονται να τους ψευτό-θηλάζουν στην κοιλιά τα μικρά – που γενικότερα ότι βρουν ζεστό και μαλακό το βάζουν κάτω και το θηλάζουν…
H δική μου εμπειρία από τους περίφημους γατο-παιδικούς σταθμούς
Το κειμενάκι αυτό το γράφω με αφορμή τη χθεσινή νέα εμπειρία που είχα. Στο προσβάσιμο – στις γάτες – μπαλκονάκι μου, μέσα στο σπιτάκι που έχω για να προστατεύονται το χειμώνα οι αδέσποτες που φροντίζω, γέννησε μια από τις «δικές μου» και, πρωτόγνωρο για μένα, μέσα στο ίδιο σπιτάκι από την ώρα της γέννας είναι και η «κολλητή» της. Γνωρίζω πλέον πως οι παιδικοί σταθμοί είναι κανόνας, σχεδόν, στις αδέσποτες! Όμως γέννα με παρουσία άλλης γάτας στην ίδια φωλιά, πρώτη φορά παρατηρώ.
Το σύνηθες, από ότι τουλάχιστον ισχυρίζονται βιβλία και ντοκιμαντέρ, ακόμα και στα έντονα αγελαία ζώα, είναι, τουλάχιστον κατά τη γέννα, η μάνα να είναι όσο το δυνατό πιο απομονωμένη. Φαίνεται όμως πως και αυτό δεν είναι παρά ένα στερεότυπο κάποιων επιστημόνων που, ίσως υποσυνείδητα, αντιστέκονται στο να αποδώσουν συμπεριφορές που θεωρούν περίπλοκες (και άρα «ανώτερες») σε άλλα ζώα πλην των ανθρώπων.
Η «κολλητή» της πριν από περίπου μια βδομάδα γέννησε κι αυτή πρόωρα ένα νεκρό, ίσως λόγω της αντιβίωσης που σε κάποια φάση χρειάστηκε να της δώσω. Δεν ξέρω αν έχει ακόμα γάλα και για αυτό «μπλέχτηκε» σε αυτή τη διαδικασία, λογικά μετά από τόσες μέρες πρέπει να της έχει κοπεί, την είδα μάλιστα να ερωτοτροπεί ξανά. Φαίνεται όμως πως της ξύπνησε για τα καλά το μητρικό ένστικτο – η συγκεκριμένη το έχει πολύ έντονο – φανταστείτε πως γεννούσε, έσταζε αίμα και γουργούριζε από ευτυχία.
Πώς λειτουργεί ο «παιδικός σταθμός» και οι φιλίες στις γάτες
Οι δυο αυτές είναι συνομήλικες, τις είχα μαζέψει με λίγες μέρες διαφορά από διαφορετικά σημεία. Σε άθλια κατάσταση, ήταν δεν ήταν 5 μηνών. Τις κράτησα μαζί κάποιο διάστημα μέσα στο σπίτι μου, αρχικά, μέχρι να μεγαλώσουν και να δυναμώσουν. Είναι λοιπόν φίλες από μικρές αν και πλέον δεν πολύ-φαινόταν αυτό. Μεγάλωσαν λέω, χώρισαν τα τσανάκια τους. Κι όμως… Η φιλία είναι φιλία και όταν χρειάζεται αυτό αποδεικνύεται. Αυτές τις πολύ κρύες μέρες λοιπόν, ζεσταίνουν από κοινού τα γατάκια «τους»…, για τελευταία φορά μιας και του χρόνου θα στειρωθούν.
Για την ώρα πάντως το σπιτάκι τρίζει από το γουργουρητό…
