Μια ιστορία αγάπης, μια ιστορία αφοσίωσης.. Μια αγάπη που μόνο αν έχεις την χαρά και την τιμή να αποκτήσεις ένα κατοικίδιο ζώο μπορείς να αντιληφθείς και αν είσαι τυχερός να γνωρίσεις στον ύψιστο βαθμό.
Η συγκινητική ιστορία
Το συγκινητικό αντίο ανάμεσα σε ένα άλογο που ονομάζεται Major και τον ιδιοκτήτη του. Ο άνδρας πέθανε αφού τον έσωσε από μια ζωή κακομεταχείρισης.
Το άλογο Major έχει συγκινήσει χιλιάδες ανθρώπους. Τα ζώα είναι σε θέση να δείξουν ευγνωμοσύνη σε όσους τα αγαπούν και τα φροντίζουν. Είτε είναι σκύλος, είτε γάτα και όπως σε αυτή την περίπτωση, άλογο.
Η ιστορία προέρχεται από τη Δυτική Βιρτζίνια και διαδόθηκε από μια γυναίκα που ονομάζεται Janna Grapperhaus . Πριν από πολλά χρόνια, ο μπαμπάς της έφερε στο σπίτι ένα όμορφο άλογο, το οποίο είχε αποφασίσει να ονομάσει Major.
Είχε μια άγρια συμπεριφορά, καθώς οι προηγούμενοι ιδιοκτήτες του δεν είχαν καταφέρει να τον εκπαιδεύσουν με τον σωστό τρόπο. Είχαν χρησιμοποιήσει πολύ σκληρούς τρόπους, που καταλάμβαναν ξυλοδαρμούς και το άφηναν για ώρες δεμένο σε ένα κοντάρι χωρίς φαγητό και νερό.
Όταν ο μπαμπάς τον έφερε στο σπίτι, το άλογο κατάφερε να πηδήξει πάνω από 5 φράχτες και να δαγκώσει και να χτυπήσει όποιον βρισκόταν στο δρόμο του για να ξεφύγει.
Αλλά ο μπαμπάς της Janna αποφάσισε να μην τα παρατήσει και να συνεχίσει να προσπαθεί να κερδίσει την εμπιστοσύνη του Major. Αντί να τον «χτυπήσει», είχε αποφασίσει να δοκιμάσει μια άλλη προσέγγιση, αυτή της γλυκύτητας και της καλοσύνης . Όλοι αμφέβαλλαν για τις προθέσεις του και φοβήθηκαν.
Ο πατέρας μου δεν τον φερόταν ποτέ σκληρά, κέρδισε την καρδιά του. Κάθε μέρα, για ώρες ολόκληρες, ο μπαμπάς δούλευε για να κερδίσει την εμπιστοσύνη αυτού του χτυπημένου αλόγου. Χρειάστηκαν δύο χρόνια, αλλά στο τέλος απέδωσε.
Ο αποχαιρετισμός μεταξύ του Major και του ανθρώπινου φίλου του
Δυστυχώς ο άνδρας πέθανε πρόσφατα και ενώ η οικογένεια και οι φίλοι του συγκεντρώθηκαν για να θρηνήσουν στην κηδεία του, το άλογο χαιρέτησε με τον δικό του τρόπο .
Ο Major πήγε στο φέρετρο και τον χαιρέτησε με ένα τελευταίο φιλί. Φαινόταν σωστό ότι κι αυτός έπρεπε να τον αποχαιρετήσει.
Η ιστορία του Major και του Max είχε ένα γλυκόπικρο τέλος. Αλλά απέδειξε ότι οι άνθρωποι μπορούν να δημιουργήσουν γνήσιους και στοργικούς δεσμούς με τα ζώα. Παρόλο που δεν μπορούν να μιλήσουν, αυτά τα πλάσματα έχουν τους δικούς τους μοναδικούς τρόπους να δείχνουν στοργή στους ιδιοκτήτες τους.
Η Janna είπε ότι ο Major έχει ένα σπίτι στο οικογενειακό τους αγρόκτημα για όσο ζει.
Μια όμορφη ιστορία, που μας διδάσκει ότι δεν πρέπει ποτέ να χάνουμε την ελπίδα μας και ότι η αγάπη είναι ικανή να φροντίσει τα πάντα .
