Ο Κώστας Μπατζίλας είναι 23 χρόνων αλλά δεν μοιάζει σε τίποτα με τα παιδιά της ηλικίας του Έχει επιλέξει να ζήσει στο μικρό ορεινό χωριό, Αετιά της Βασιλίτσας με τους λιγοστούς κατοίκους. Είναι ο νεότερος.
Την φιλοδοξία για το μέλλον του, «άγγιξε» η παράδοση της οικογένειας του. Ο νεαρός προσπαθεί να συνεχίσει αλλά και να αναπτύξει το επάγγελμα του πατέρα και του παππού του. Το ΑΠΕ-ΜΠΕ τον συνάντησε πρωί στη φάρμα με τους μαύρους χοίρους, τα πρόβατα, τα μοσχάρια. Με χαμόγελο, μεράκι και αγάπη για ό,τι κάνει ο Κώστας, μας ξεναγεί στο όμορφο ορεινό περιβάλλον. Από εκεί ξεκινάει την ημέρα του, για να συνεχίσει στην ταβέρνα της οικογένειας, που εφοδιάζει αποκλειστικά με τα δικά του προϊόντα.
Ο Κώστας όπως λέει, μεγάλωσε μεταξύ Ελασσόνας, όπου γεννήθηκε, και της Αετιάς, όπου πήγαινε κάθε Σαββατοκύριακο με τους γονείς του, στον κτηνοτρόφο παππού του.
«Η ζωή και οι ασχολίες στο βουνό μου άρεσαν από παιδάκι και μεγαλώνοντας άρχισα να σκέφτομαι πως θέλω να μείνω εδώ. Να ασχοληθώ και εγώ με την κτηνοτροφία και την ταβέρνα που άνοιξε πριν 40 χρόνια ο πατέρας μου, όμως με πιο φρέσκες ιδέες, δηλαδή σήμερα που ο κόσμος ζητά το αγνό παραδοσιακό προϊόν, εγώ να του το προσφέρω στην καλύτερη ποιότητα», λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο 23χρονος και συνεχίζει: «Από τη φάρμα τροφοδοτώ την ταβέρνα. Το σπουδαιότερο που κάνω, είναι η εκτροφή του μαύρου χοίρου που ανήκει στην αρχαία ελληνική ράτσα, από τις σπάνιες φυλές στην Ελλάδα σήμερα, το κρέας του οποίου έχει υψηλή διατροφική αξία, και είναι ιδιαίτερα γευστικό».
Το κρέας του μαύρου χοίρου έχει περισσότερη πρωτεΐνη και περιέχει τα υγιεινά ω3 και ω6 λιπαρά.
Το ζώο όπως εξηγεί είναι ανθεκτικό στις δύσκολες καιρικές συνθήκες, τρέφεται από τη φύση ενώ ο κτηνοτρόφος παρεμβαίνει με βιολογικές τροφές κατά τον χειμώνα με τα χιόνια.
Μιλώντας για την καθημερινότητά του ο Κώστας λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ: «Το πρωί ξυπνάς νωρίς. τα ζώα χρειάζονται τάισμα, καθάρισμα, φροντίδα. Ειδικά τα θηλυκά ζώα τα οποία ετοιμάζονται να γεννήσουν, θέλουν μεγάλη φροντίδα, ώστε να έχουμε τη σωστή αναπαραγωγή. Τα χοιρινά χρειάζονται τουλάχιστον 3 ώρες κάθε ημέρα. Πάνω από όλα να τους συμπεριφέρεσαι σαν να είναι άνθρωποι, να περιποιείσαι τα ζώα».
Μετά τη φάρμα, η ημέρα του συνεχίζεται στην παραδοσιακή ταβέρνα. Ο 23χρονος σκέφτηκε «ένα ολοκληρωμένο πακέτο, παραγωγής-κατανάλωσης». Τα μοσχάρια και οι μαύροι χοίροι τροφοδοτούν την ταβέρνα με κρέας. Το γάλα των προβάτων και των αγελάδων, γίνεται φέτα και το παραδοσιακό «ανεβατό» τυρί Γρεβενών, καθώς και θρεπτικό ξινόγαλα. Με τα μυστικά που έμαθε από τον παππού και τον πατέρα του, ο Κώστας εξελίσσεται και σε τυροκόμο.
Ο νεαρός μιλάει με πολλή αγάπη για τον τόπο. Κάποιες φορές τον χειμώνα μένει μόνος με τον πατέρα του Γιώργο στο χωριό. Δεν εγκαταλείπει, ούτε για λίγο την φάρμα του. «Το μέρος είναι φανταστικό. Και αξίζει κάποιος να το επισκεφτεί. Είναι μέσα στο οξυγόνο, στη φύση» επισημαίνει και επαναλαμβάνει με χαμόγελο: «Το βασικό είναι ότι πρέπει να αγαπάς αυτό που κάνεις, να υπάρχει μεράκι και αγάπη, χρειάζεται αρκετή δουλειά και θέληση για το καλύτερο, διότι είναι δύσκολες οι καιρικές συνθήκες που βιώνουμε εδώ πέρα».
