Αυτό που χρειάζεται ο σκύλος μας, ίσως να μην είναι αυτό που του δίνουμε.
– Δεν υπάρχουν «προβληματικές ράτσες». Μόνο προβληματικά αφεντικά.
– Τα αγελαία ένστικτα ενός σκύλου είναι το κλειδί για μια ευτυχισμένη συμβίωση μαζί του.
– Κάθε σκύλος έχει ανάγκη να ασκεί ένα καθήκον.
– Επικοινωνείτε με το σκύλο σας, αλλά στο δικό του επίπεδο.
– Επιλέξτε τον κατάλληλο σκύλο για σας και την οικογένειά σας.
– Άλλο πειθαρχεία κι άλλο τιμωρία και αγάπη.
Βιβλίο γεμάτο με διασκεδαστικές ιστορίες σκύλων και, συγχρόνως, πολύτιμος οδηγός για να ανακαλύψουμε τον εαυτό μας, αλλά και τον κόσμο γύρω μας, από μια οπτική γωνία που ίσως αγνοούμε.
Γιατί τόσα παραχαϊδεμένα ζώα έχουν προβλήματα; Σε αυτόν τον ολοκληρωμένο και προσιτό οδηγό, o Cesar Millan απαντά.
Από τις εμφανίσεις στο σόου της Όπρα Γουίνφρι μέχρι τη λίστα των διασήμων πελατών του και μέχρι της τηλεοπτικές του εκπομπές ο Cesar Milan είναι ο πιο περιζήτητος «μάγος» σκύλων. Το ταλέντο του έγκειται στη μοναδική του ικανότητα να κατανοεί την ψυχολογία του σκύλου.
Αναπολώντας τη δική του εκπληκτική διαδρομή, από μια λασποκαλύβα του Μεξικό στα ανάκτορα των διασημοτήτων του Λος Άντζελες, ο Cesar εξηγεί πως έμαθε τι είναι αυτό που κάνει κλικ στα σκυλιά.
Στο βιβλίο μοιράζεται μαζί σας αυτή τη σοφία, βάζοντας θεμέλια για μια πιο στενή πιο απολαυστική σχέση με τον τετράποδο σύντροφό σας. Είτε έχετε προβλήματα με το σκύλο σας, είτε θέλετε απλά να κάνετε μια καλή σχέση ακόμα καλύτερη, το βιβλίο αυτό θα σας δώσει την ευκαιρία να δείτε τον κόσμο μέσα από τα μάτια του σκύλου σας, και θα σας βοηθήσει να κάνετε τη σχέση σας με το αγαπημένο σας κατοικίδιο πιο πλούσια, πιο δημιουργική και πιο ευχάριστη.
Απόσπασμα από το βιβλίο:
Για τα σκυλιά, υπάρχουν μόνο δυο θέσεις σε μια σχέση: του αρχηγού και του ακόλουθου. Του ηγέτη και του υπηκόου. Του κυρίαρχου και του υποτακτικού. Είναι ή μαύρο ή άσπρο. Ενδιάμεσα χρώματα δεν υπάρχουν στο κόσμο τους.
Όταν ένα σκυλί ζει με έναν άνθρωπο, για να μπορέσει ο άνθρωπος να ελέγξει τη συμπεριφορά του, πρέπει να παίζει το ρόλο του αρχηγού αγέλης, στο 100 τοις εκατό του χρόνου. Είναι τόσο απλό.
Για πολλούς από τους πελάτες μου, όμως, το πράγμα δεν μοιάζει να είναι και τόσο απλό. Εκατοντάδες απ’ αυτούς μου τηλεφωνούν συνέχεια επειδή αισθάνονται απελπισμένοι, επειδή τους καταδυναστεύουν τη ζωή τα προβληματικά τους σκυλιά. Ίσως κάποιοι απ’ αυτούς να δυσκολεύονται να αποδεχτούν το δίπολο κυριαρχία-υποταγή, επειδή στον κόσμο των ανθρώπων οι λέξεις αυτές κουβαλάνε αρνητικό φορτίο. Όταν ακούμε τη λέξη κυριαρχία, ίσως μας έρχεται στο νου ο σύζυγος που δέρνει τη γυναίκα του, ο μεθυσμένος που παίζει ξύλο στα μπαρ, ο νταής της τάξης που βουτάει το χαρτζιλίκι από τις τσέπες των άτολμων συμμαθητών του, ακόμα κι η μασκοφορεμένη χορεύτρια του καμπαρέ, που λικνίζεται βαστώντας ένα μαστίγιο στο χέρι. Η λέξη μας φέρνει στο νου εικόνες σκληρότητας.
Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι στο ζωικό βασίλειο η λέξη σκληρότητα δεν υπάρχει. Και η κυριαρχία δεν είναι ηθική κρίση ή συναισθηματική εμπειρία. Είναι απλά μια κατάσταση, μια συμπεριφορά που στη φύση είναι τόσο φυσική όσο και το ζευγάρωμα ή το φαγητό ή το παιχνίδι.
Η υποταγή, πάλι, όπως εννοείται εδώ, δεν είναι ούτε αυτή ηθική κρίση. Δεν υποδηλώνει ένα ζώο ή έναν άνθρωπο δειλό ή υπερβολικά υποχωρητικό. Υποταγμένος δεν σημαίνει ευάλωτος ή αναποτελεσματικός. Έχει να κάνει μόνο με την ενέργεια και τη διανοητική κατάσταση του ακόλουθου.
Σε όλα τα αγελαία είδη, πρέπει να υπάρχει κάποιος βαθμός κυριαρχίας και υποταγής, για να λειτουργήσει η ιεραρχία. Σκεφτείτε ένα γραφείο γεμάτο εργαζόμενους.
Τι θα συνέβαινε εάν όλοι έρχονταν και έφευγαν όποτε τους άρεσε, έκαναν τέσσερις ώρες διάλειμμα για φαγητό, και διαφωνούσαν όλη μέρα μεταξύ τους και με το αφεντικό; Θα επικρατούσε χάος, σωστά; Δεν θεωρείτε «αδύνατο» ένα υπάλληλο που σέβεται το ωράριο, συνεργάζεται με τους συναδέλφους του και εκτελεί τα καθήκοντά του αποφεύγοντας τις άσκοπες συγκρούσεις – έτσι δεν είναι; Έτσι είναι. Αντίθετα, τον θεωρείτε συνεργάσιμο και καλό ομαδικό παίκτη. Αλλά προκειμένου να υπάρξει «ομάδα», ο υπάλληλος αυτός πρέπει να αποδεχτεί κάποιο βαθμό υποταγής. Πρέπει να αποδεχτεί την ιδέα ότι τις τελικές αποφάσεις τις παίρνει το αφεντικό και ότι δουλειά του είναι να ακολουθεί τις εντολές.
Να γιατί επιμένω να χρησιμοποιώ τους όρους κυριαρχία και υποταγή – με κίνδυνο να παρεξηγηθώ. Για μένα, περιγράφουν ακριβώς τη φυσική κοινωνική δομή του κόσμου των σκύλων.
Ένα σκυλί δεν κρίνει ποιο ζώο είναι εξουσιαστικό και ποιο υποτακτικό -είτε για αγέλη σκύλων πρόκειται, είτε για αγέλη που αποτελείται από ένα σκυλί κι έναν άνθρωπο. Ούτε θίγεται, αν του πάρετε την αρχηγία. Η πείρα με έχει διδάξει ότι τα περισσότερα σκυλιά ανακουφίζονται όταν ξέρουν ότι κουμάντο κάνουν οι κάτοχοί τους. Τώρα που τα ενσωματώσαμε στον ανθρώπινο κόσμο μας, υπάρχουν πολλές δύσκολες αποφάσεις, που πρέπει να λαμβάνονται κάθε μέρα, και που τα ίδια δεν μπορούν να πάρουν, επειδή η φύση δεν τα έχει εξοπλίσει ανάλογα.
Τα σκυλιά δεν μπορούν να σταματήσουν ένα ταξί ή να σπρώξουν το καροτσάκι του σούπερ μάρκετ ή να κάνουν αναλήψεις από αυτόματες ταμειακές μηχανές – τουλάχιστον, όχι χωρίς κάποια ειδική εκπαίδευση! Τα σκυλιά το νιώθουν αυτό και έχω δει χιλιάδες τετράποδα να χαλαρώνουν φανερά, για πρώτη φορά στη ζωή τους, μόλις οι κάτοχοί τους πάρουν συνειδητά το τιμόνι στα χέρια τους.
Αλλά σημειώστε τα λόγια μου – όταν ένα σκυλί αισθανθεί ότι ο κάτοχός του δεν έχει τα φόντα για να ηγηθεί, θα σπεύσει να καλύψει το ίδιο το κενό.
Είναι στη φύση του να το κάνει, να προσπαθεί να κρατάει την αγέλη ενωμένη και λειτουργική.
Σύμφωνα με τη δική του λογική, κάποιος πρέπει να έχει το πρόσταγμα.
Κι όταν ένα σκυλί αναλάβει να παίξει αυτό το ρόλο, τα αποτελέσματα είναι συχνά καταστροφικά τόσο για το σκυλί όσο και για τον άνθρωπο.
Συγγραφέας: Millan, Cesar
Έτος έκδοσης: 2009
ISBN: 960-438-074-5
Σελίδες: 336,
