Οι περισσότερες χώρες στον κόσμο έχουν από τουλάχιστον μια δική τους ράτσα σκύλου με συγκεκριμένα χαρακτηριστικά από άποψη μορφολογίας και συμπεριφοράς.
Ο Γερμανικός ποιμενικός, ο Ιαπωνικός Ακίτα, ο κινέζικος Τσόου Τσόου, ο αγγλικός Bulldog, ο Καναδέζικος Λαμπραντόρ, ο Ρώσος Μπορζόι και η λίστα δεν τελειώνει ποτέ. Εμείς ως Ελλάδα ακόμα δεν μπορούμε με γραφειοκρατική σαφήνεια και επίσημες σφραγίδες να πούμε ότι ο Ελληνικός Ποιμενικός είναι μια αναγνωρισμένη ράτσα.
Αυτός ο ευγενικός γίγαντας, ένας σκύλος υπέροχος, πανέξυπνος και ορισμένες φορές τραμπούκος (που ως τσομπάνης οφείλει) μένει ακόμα στα “αλώνια”, δίπλα στο κοπάδι του. Μίλησα με τον Πάνο Στεφάνου, υπεύθυνο επικοινωνίας του ΑΡΚΤΟΥΡΟΥ, για την φυλή, τους λόγους μη αναγνώρισής του (ακόμα) αλλά και τις ιδιαιτερότητες αυτού του σκύλου.
“Ο Ελληνικός Ποιμενικός, είναι όντως μια από τις αρχαιότερες ράτσες και θα έπρεπε να έχει διασωθεί. Είναι κρίμα που όλες οι Ευρωπαϊκές χώρες έχουν καταφέρει να αναγνωρίσουν τις φυλές τους, και εμείς στην Ελλάδα όχι.
Ο λόγος που δεν έχει ακόμα αναγνωριστεί είναι πρώτα απ’ όλα η έλλειψη επαρκούς αριθμού καθαρόαιμων σκύλων, με το ιστορικό τους, ώστε να δημιουργηθεί ένα μητρώο, που θα είναι και η βάση. Τα τελευταία χρόνια, με τη συστηματική εκτροφή του Ομίλου της φυλής (ΟΦΕΠ) και του ΑΡΚΤΟΥΡΟΥ, αυτό έχει αρχίσει να αλλάζει.
Ο Ελληνικός Ποιμενικός παρουσιάζει μεγάλη ποικιλομορφία χαρακτηριστικών ως προς τον χρωματισμό, την ποικιλία του τριχώματος, το μέγεθος κλπ. Πολλές φορές δεν είναι σαφές, κατά τη διαδικασία των αναγνωρίσεων, από τα χαρακτηριστικά και μόνο του σκύλου, εάν πρόκειται για Ελληνικό Ποιμενικό ή για πρόσμιξη με κάποια άλλη φυλή. Γι’ αυτό και η ύπαρξη ενός καλού ιστορικού του σκύλου είναι κάτι πολύ σημαντικό.
Ο Ελληνικός Ποιμενικός αποτελεί εξαίρετο φύλακα κοπαδιών για την Ελληνική ύπαιθρο, καθώς είναι σκύλος αντοχής, δύναμης, που αντέχει στα ακραία καιρικά φαινόμενα και μπορεί να ανταπεξέλθει σε δύσκολες συνθήκες εργασίας και διαβίωσης.
Γενικά πιστεύω ότι δεν πρέπει να σταθούμε τόσο πολύ στα μορφολογικά χαρακτηριστικά της φυλής. Στην ιστοσελίδα του Ομίλου της φυλής, άλλωστε, μπορεί κάποιος να βρει λεπτομερή ανάλυση του μορφολογικού προτύπου και των χαρακτηριστικών του. Αυτό που έχει κατά τη γνώμη μου σημασία είναι τα εργασιακά χαρακτηριστικά της φυλής.
Δεν παραπλανάται εύκολα και παραμένει πάντα κοντά στο κοπάδι, αποτρέποντας έτσι πιθανές επισκέψεις από θηρευτές όπως λύκους και αρκούδες. Με την κατάλληλη προσοχή και εκπαίδευση, ο Ελληνικός Ποιμενικός είναι ο καλύτερος φύλακας, ένας σκύλος εμπιστοσύνης, απαραίτητος σε κάθε κτηνοτρόφο που θέλει να προστατεύσει αποτελεσματικά το κοπάδι του.
Κάθε φυλή σκύλου έχει τα δικά της χαρακτηριστικά. Υπάρχουν σκύλοι που έχουν έντονα ανεπτυγμένο το κυνηγετικό ένστικτο, ή σκύλοι που έχουν ως αντικείμενο την φύλαξη. Ο Ελληνικός Ποιμενικός ανήκει σε αυτή την κατηγορία.
Αυτό σημαίνει ότι ο κάθε πιθανός ιδιοκτήτης που θα θελήσει να αποκτήσει έναν ποιμενικό, που δεν θα χρησιμοποιηθεί για φύλαξη κοπαδιών, αλλά ως κατοικίδιο, θα πρέπει να είναι προετοιμασμένος πως τα ένστικτα φύλαξης του σκύλου ενδεχομένως να βρουν διέξοδο κάπου αλλού. Δεν είναι λίγες οι φορές που ιδιώτες που έχουν επιλέξει τον Ελληνικό Ποιμενικό ως κατοικίδιο, απευθύνονται τελικά στον ΑΡΚΤΟΥΡΟ, καθώς ο σκύλος τους γίνεται, όπως λένε, επιθετικός, ή προστατευτικός με τον χώρο του, τα αντικείμενά του, ή την οικογένειά του, το κοπάδι του, όπου στην περίπτωση αυτή είναι η ανθρώπινη οικογένειά του.
Θα πρέπει, λοιπόν, πριν πάρει κάποιος έναν σκύλο, οποιασδήποτε φυλής, ειδικότερα αυτών που είναι μεγαλόσωμων και δυσκολότερων στον χειρισμό, να έχει φροντίσει να ενημερωθεί για τα χαρακτηριστικά και τις απαιτήσεις της φυλής, ώστε να είναι σίγουρος πως μπορεί να τα παρέχει (μεγάλο χώρο, δυνατότητα εκτόνωσης, εκπαίδευση).
Φυσικά και υπάρχει μια συγκεκριμένη διαδικασία για να δώσουμε εμείς ως ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ σκυλιά. Το πρόγραμμα εκτροφής μας, υποστηρίζεται από τη Royal Canin και απευθύνεται κατά προτεραιότητα σε κτηνοτρόφους.
Τα κουτάβια δίνονται σε κτηνοτρόφους με σκοπό την φύλαξη των κοπαδιών, ενώ σπανιότερα επιλέγονται και κάποιοι ιδιώτες όπου συνεργάζονται με το πρόγραμμα. Η αναμονή είναι σχετικά μεγάλη, χρειάζεται υπομονή.
Οι κτηνοτρόφοι επιλέγονται με αυστηρά κριτήρια, έπειτα από τηλεφωνική συνέντευξη, επιτόπια επίσκεψη, έγκριση των εγκαταστάσεων και των ήδη υπαρχόντων σκύλων, ενώ αν μετά την παράδοση του κουταβιού διαπιστωθεί κακομεταχείρισή του, με οποιαδήποτε μορφή, ο ΑΡΚΤΟΥΡΟΣ δύναται να απομακρύνει τον σκύλο”.
[via]
