Όταν αποκτάτε χαλασμένο οδοντικό ιστό ή σπάει ένα κομμάτι του δοντιού ενώ μασάτε κάτι σκληρό, ο οδοντίατρός σας χρησιμοποιεί σφράγισμα για να επιδιορθώσει το κενό. Αλλά ερευνητές έχουν κάνει μια συγκλονιστική ανακάλυψη που στο άμεσο μέλλον θα μπορούσε να αντικαταστήσει τα σφραγίσματα.
Μια μελέτη από το King’s College του Λονδίνου, που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Nature, έδειξε ότι ένα φάρμακο για το Alzheimer προωθεί την ανάπτυξη της οδοντίνης. Προκάλεσε τη διέγερση της ανάπτυξης των βλαστικών κυττάρων στο οδοντικό πολφό, δημιουργώντας νέα παραγωγή οδοντίνης, που προστατεύει το δόντι και καθιστά το σφράγισμα περιττό.
Σε ένα δόντι επιβάλλεται να γίνει σφράγισμα, όταν προσβληθεί από τερηδόνα. Επί της ουσίας πρόκειται για μία κατάσταση, η οποία ξεκινά σαν μία μικροσκοπική τρύπα στην επιφάνεια του δοντιού (σμάλτο) και η οποία με την πάροδο του χρόνου μεγαλώνει, προσβάλλοντας βαθύτερα στρώματα του δοντιού. Ένα λεπτό στρώμα οδοντίνης αναπτύσσεται για να προστατεύσει την πληγείσα περιοχή και καλύπτει το εσωτερικό μαλακό οδοντικό πολφό. Αλλά αυτό το στρώμα δεν είναι αρκετό για να γεμίσει τη βαθύτερη εσωτερική κοιλότητα του δοντιού. Γι ‘αυτό και οι οδοντίατροι χρησιμοποιούν τεχνητά σφραγίσματα, έτσι ώστε να αποκατασταθεί η ικανότητα του ατόμου να μασήσει.
Δυστυχώς είναι πολύ κοινό, οι ρίζες κάτω από τα σφραγίσματα να μολυνθούν, και επιπλέον τα σφραγίσματα πρέπει να αντικατασταθούν με την πάροδο του χρόνου. Σε κάποιο σημείο, το δόντι δεν μπορεί να αντέξει άλλα σφραγίσματα και απλά πρέπει να γίνει εξαγωγή.
Με αυτή τη νέα μέθοδο, ένας μικρός βιοδιασπώμενος σπόγγος κολλαγόνου εμφυτεύεται στη κοιλότητα του κατεστραμμένου δοντιού. Το βασικό συστατικό είναι το tideglusib, που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της νόσου του Alzheimer, ένας αναστολέας του ενζύμου GSK-3. Το ένζυμο αυτό εμποδίζει την περαιτέρω ανάπτυξη της οδοντίνης, έτσι ώστε ο σπόγγος να βιοδιασπαστεί και να παράγει το δραστικό συστατικό tideglusib, που με τη σειρά του, υποστηρίζει τη μεγαλύτερη παραγωγή οδοντίνης. Τελικά η οδοντίνη αποκαθίσταται στο σημείο όπου βρισκόταν ο βιοδιασπώμενος σπόγγος.
Μέχρι στιγμής έχει δοκιμαστεί μόνο σε ποντίκια (με εξαιρετικά μικρούς σπόγγους). Αλλά δεδομένου ότι το φάρμακο έχει ήδη χρησιμοποιηθεί στον άνθρωπο, υπάρχει πιθανότητα οι δοκιμές να ξεκινήσουν σύντομα και σε ανθρώπους. Οι επιστήμονες ευελπιστούν ότι ακόμα και μεγαλύτερης κλίμακας βλάβη στα δόντια θα μπορούσε να θεραπευτεί με αυτή τη μέθοδο, ιδιαίτερα σε περιπτώσεις όπου ο ιστός των ούλων έχει καταστραφεί.
Αν ο αναστολέας GSK-3 δοκιμαστεί και εγκριθεί για χρήση σε ανθρώπους, το σφράγισμα των δοντιών και όλες οι δυσάρεστες παρενέργειες τους θα μπορούσαν σύντομα να ανήκουν στο παρελθόν. Μείνετε συντονισμένοι!
Credit: Hefty
