Η πυρκαγιά άφησε πίσω νεκρούς, στάχτες και εξαφάνισε περιουσίες. Σε αυτές τις δύσκολες στιγμές άνθρωποι είδαν τους δικούς τους να μην τα καταφέρνουν. Άλλοι τραυματίστηκαν από τις φλόγες ή στην προσπάθειά τους να σωθούν από την μανία της φωτιάς.
Σε αυτές τις δύσκολες στιγμές η αλληλεγγύη νίκησε και αυτοί οι άνθρωποι δεν είναι μόνοι.
Πολίτες έτρεξαν να καλύψουν είδη πρώτης ανάγκης, ενώ σχημάτισαν ατελείωτες ουρές για να δώσουν αίμα για τους τραυματίες.
Μάλιστα, η ανταπόκριση του κόσμου που ήθελε να δώσει αίμα ήταν τόσο μεγάλη που οι υπεύθυνοι ζήτησαν από πολλούς αιμοδότες να περάσουν τις επόμενες μέρες.
Χαρακτηριστική είναι η εικόνα από το Θριάσιο:
Εικόνα από το Θριάσιο. Συγκλονιστική ανταπόκριση του κόσμου σε αιμοδοσία κ είδη πρώτης ανάγκης. Εκεί που λες σε τι σκατόκοσμο ζούμε, βλέπεις αυτά και λες υπάρχει ελπίδα. Η λέξη κλειδί είναι «αλληλεγγύη». Μακάρι να υπήρχε πιο συχνά και όχι μόνο υπό αυτές τις συνθήκες. #πυρκαγιά pic.twitter.com/zKz24x2lV7
— Gastone (@Giannis_Chatz8) July 24, 2018
Το ΑΠΕ-ΜΠΕ μίλησε με κάτοικο της Ραφήνας, που είδε όλη αυτή τη συμφορά και σήμερα ήρθε στο Δημαρχείο για να προσφέρει αυτό που έκρινε ότι θα χρειαστεί. Περιγράφοντας αυτά που είδε, είπε:
«Εγώ έχω μεγαλώσει στην Πεντέλη και έχω ζήσει όλες τις φωτιές της Πεντέλης που καιγόμασταν, αυτό το πράγμα εδώ δεν το έχω ξαναδεί. Ήταν απίστευτο! Καταρχήν, με αυτό τον άνεμο που φύσαγε ό,τι δυνάμεις και να είχαμε, δεν νομίζω ότι αυτό το πράγμα μπορούσε να σβηστεί. Στο Μάτι ήταν εγκλωβισμός αυτό, γιατί εξαπλώθηκε με απίστευτη ταχύτητα. Εγώ κατέβαινα από τη δουλειά μου, από τον Γέρακα, στις 5:15 ήταν μια μικρή εστία στην Καλλιτεχνούπολη. Την είδα. Λέω «έχουμε και εδώ φωτιά». Μέχρι να κατέβω σπίτι μου, δηλαδή μέσα σε μισή ώρα, η φωτιά είχε κατέβει και είχε φτάσει στο Μάτι. Γιατί το έβλεπα όλο. Δεν θελήσαμε να πάμε εκεί, γιατί σκεφτήκαμε ότι θα δημιουργούσαμε συνωστισμό και θα γινόταν χειρότερο.
Ο κόσμος δεν κατάλαβε ότι η φωτιά έρχεται κατά πάνω του τόσο γρήγορα. Ο κόσμος εγκλωβίστηκε γιατί ήταν ανυποψίαστος. Εγώ που έβλεπα, μιλούσε με γείτονες και τους έλεγα πως η φωτιά είναι στη Ραφήνα και δεν καταλάβαινε ο κόσμος ότι καιγόμαστε. Στις ειδήσεις δεν το καταλάβαιναν γιατί είχαν την προσοχή τους στην Κινέτα, καιγόμασταν εδώ και δεν έπαιρνε χαμπάρι κανείς. Αυτοί οι άνθρωποι που έχουν χαθεί, τι να πω… Θα μπορούσε να είναι το δικό μου παιδί».
Εθελόντρια από το Σώμα Ελληνικού Οδηγισμού ήταν και στη Μάντρα τον περασμένο χειμώνα. Μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, είπε: «Είμαστε πάντα στην πρώτη γραμμή όταν και όπου χρειάζεται, είτε στη Μάντρα τον Νοέμβριο είτε εδώ τώρα. Αυτό εδώ δεν θυμίζει την καταστροφή στη Μάντρα, είναι εντελώς διαφορετικό. Ο κόσμος εκεί παρέμενε πανικόβλητος, εδώ υπάρχει άμεση ανταπόκριση του κόσμου. Εμείς προσπαθούμε να βοηθούμε όπου υπάρχει ανάγκη. Νιώθουμε μέσα μας και θέλουμε να προσφέρουμε όπου μπορούμε και όπως μπορούμε. Η κοινωνική προσφορά είναι στις αξίες μας».
