Μετά την αρχική διάγνωση ενός όγκου στους όρχεις σε ηλικία πέντε ετών, ο Ηρακλής υποβλήθηκε σε ορχεκτομή. Όμως αργότερα, όταν η ασθένεια επέστρεψε, χρειάστηκε να υποβληθεί σε χημειοθεραπεία και λόγω της κατάστασής του, έπρεπε να σταλεί στη Γερμανία για εξειδικευμένη φροντίδα και θεραπεία.
Πάλευε 3 χρόνια με τον καρκίνο και τον νίκησε
Το παιδί επέστρεψε πρόσφατα στην Κύπρο, αφού ολοκλήρωσε τις απαιτούμενες θεραπείες για πέντε μήνες, και τώρα είναι πιο περήφανο από ποτέ και γεμάτο ελπίδες για το μέλλον. Οι γονείς του Ηρακλή, ο Νικόλας και η Ελένη, είναι πάντα στο πλευρό του, βοηθώντας τον να περάσει τα δύσκολα πρώτα χρόνια της ύπαρξής του.
Στην προσωπική της σελίδα στο Facebook, η μητέρα του παιδικού ήρωα δήλωσε με υπερηφάνεια ότι «επιτέλους τον χτυπήσαμε!»
Αναλυτικά η ανάρτηση της μητέρας του
«Επιτέλους το χτυπήσαμε… Οκτώβριος 2021 μόλις ήμασταν έτοιμοι να χτυπήσουμε το καμπανάκι της νίκης αφού όλα έδειχναν ότι κερδίσαμε τον καρκινο-δρακο έρχεται η ενημέρωση για 2η φορά υποτροπή…Αμέσως η χαρά μετατράπηκε σε λύπη και πόνο. Μετά από 2,5 χρόνια, ένας μεγάλος και δύσκολος αγώνας φτάνει στο τέλος του. Ο μικρός αλλά στα μάτια μας μεγάλος δικός μας ήρωας, ολοκλήρωσε τους δικούς του άθλους και βγαίνει νικητής.
Το ταξίδι μας θα συνεχίσει για τα επόμενα χρόνια εφόσον θα είναι σημαντικά, με συχνές εξετάσεις. Eμείς όμως κρατάμε τα θετικά και ευχόμαστε να μην έρθει ποτέ ξανά πίσω.
Ευχαριστούμε πάρα πολύ την αγαπημένη μας ομάδα την Ομόνοια για όλη τη στήριξη της σε αυτό το δύσκολο αγώνα μας και για όλες τις χαρές που έδωσε στον Ηρακλή μας και φυσικά όλους εσάς για τη βοήθεια και τις προσευχές σας.
Ένα μεγάλο ευχαριστώ, στους γιατρούς και νοσηλευτές στο παιδογκολογικό μας για όλα αυτά τα χρόνια που ήταν συνεχώς δίπλα μας, θα συνεχίσουν να είναι και κάνουν ότι καλύτερο για τα παιδιά μας.
Ακόμη ένα μεγάλο ευχαριστώ στην οικογένεια του κ. Δημήτρη και της κ. Μαρίας που ήταν συνεχώς δίπλα μας όσο βρισκόμασταν στη Γερμανία, δεν ξέρω πως θα τα κατάφερνα χωρίς εσάς. Είστε πλέον οικογένεια για εμάς.
Το τελευταίο ευχαριστώ το οφείλω στις οικογένειες μας και στους φίλους μας που ήταν συνεχώς δίπλα μας και μας στήριζαν.
Αυτά τα χρόνια γνωρίσαμε οικογένειες που θα κρατήσουμε για πάντα στη ζωή μας. Δεν θα ξεχάσουμε πότε όλα αυτά που περάσαμε μαζί στους θαλάμους μας, πόνο, θλίψη, χαρά, γέλιο, αγωνία. Γιατί κανένα παιδί και καμία οικογένεια δεν είναι ποτέ μόνη. Είμαστε όλοι μαζί. Ευχόμαστε ο Θεός να είναι δίπλα από κάθε παιδάκι και σύντομα τα φιλαράκια μας να επιστρέψουν πίσω στο σπίτι τους υγιείς και δυνατοί .
