Ο φονικός σεισμός των 7,7 Ρίχτερ που έπληξε τη Μιανμάρ και προκάλεσε χιλιάδες θύματα έστρεψε το παγκόσμιο ενδιαφέρον σε μια περιοχή με έντονη γεωλογική δραστηριότητα, ενώ αναζωπύρωσε τη συζήτηση και στην Ελλάδα για τη σεισμική επικινδυνότητα, ειδικά σε συνθήκες συνεχών δονήσεων, όπως εκείνες που σημειώθηκαν πρόσφατα στη Σαντορίνη. Οι ειδικοί διαβεβαιώνουν πως, αν και η χώρα μας διαθέτει υψηλή σεισμικότητα, οι πιο ισχυροί σεισμοί άνω των 7 Ρίχτερ συνδέονται κυρίως με υποθαλάσσια ρήγματα.

Το «Ελληνικό Τόξο» στο επίκεντρο της επιστημονικής ανησυχίας

Ο ακαδημαϊκός Κώστας Συνολάκης επισημαίνει πως το Ελληνικό Τόξο, που εκτείνεται από τη Μικρά Ασία μέχρι τα Επτάνησα, είναι η περιοχή με τις περισσότερες πιθανότητες να δώσει σεισμό άνω των 7 Ρίχτερ, ενώ υπενθυμίζει τον καταστροφικό σεισμό του 1403 στην Κρήτη, που εκτιμάται ότι άγγιξε τα 8,3 Ρίχτερ. Τονίζει πως ο σεισμός του 1956 στην Αμοργό, με εκτιμώμενο μέγεθος 7,5 έως 7,7 Ρίχτερ, επιβεβαιώνει την έντονη σεισμική δραστηριότητα του τόξου.

Ο Αθανάσιος Γκανάς, διευθυντής του Γεωδυναμικού Ινστιτούτου, υπογραμμίζει ότι τέτοια ρήγματα δεν εντοπίζονται στην ηπειρωτική Ελλάδα, αλλά στο υποθαλάσσιο σύστημα σύγκλισης της Αφρικανικής με την Ευρασιατική πλάκα, με επίκεντρο περιοχές νότια της Κρήτης και ανατολικά της Ρόδου. Ειδική αναφορά γίνεται στο ρήγμα της Ανατολίας, που ξεκινά από την Τουρκία και καταλήγει στο Βόρειο Αιγαίο, με δυνατότητα εκδήλωσης σεισμού έως 7,5 Ρίχτερ.

Οι 5 πιο επικίνδυνες σεισμικές ζώνες στην Ελλάδα

Σύμφωνα με την επιστημονική κοινότητα, πέντε είναι τα πιο επικίνδυνα σεισμικά ρήγματα του ελληνικού χώρου:

Το ρήγμα του Βόρειου Αιγαίου, από τη Θάλασσα του Μαρμαρά έως την ανατολική Σκόπελο, με δυναμικό 7,2 – 7,5 Ρίχτερ.

Το κεντρικό Ελληνικό Τόξο, νότια της Κρήτης, που μπορεί να φτάσει και να ξεπεράσει τα 8 Ρίχτερ.

Το ρήγμα της Αμοργού, με ικανότητα πρόκλησης σεισμών 7,5 – 7,8 Ρίχτερ.

Το Δυτικό Ελληνικό Τόξο, μεταξύ Κρήτης και Κυθήρων, εκτιμάται ότι μπορεί να δώσει σεισμό έως και 8,2 Ρίχτερ.

Το ρήγμα της Κεφαλλονιάς, το οποίο έχει ιστορικό ισχυρών δονήσεων 7,3 – 7,5 Ρίχτερ.

Οι επιστήμονες συμφωνούν πως οι μεγάλες σεισμικές ενέργειες ακολουθούν μακροχρόνιους κύκλους επανάληψης, γεγονός που καθιστά τη διαρκή ετοιμότητα και επιστημονική παρακολούθηση επιτακτική ανάγκη για την πολιτική προστασία και την κοινωνική ασφάλεια της χώρας.

«Δυστυχώς κινδυνεύουμε!»: Εφιαλτική προειδοποίηση Τσελέντη μετά τον σεισμό 7 ρίχτερ στη Μιανμάρ – Τι θα συμβεί στην Ελλάδα
Ο Άκης Τσελέντης έκανε μία εφιαλτική πρόβλεψη για την Ελλάδα, μέσω ανάρτησής του, μετά τον φονικό σεισμό στη Μιανμάρ της Ταϊλάνδης, την περασμένη Παρασκευή.

Σύμφωνα με τον σεισμολόγο, ένας τέτοιος σεισμός, όπως αυτός στη Μιανμάρ, μπορεί να επηρεάσει και τη χώρα μας, υπό προϋποθέσεις.

Ανήσυχος ο Άκης Τσελέντης μετά τον φονικό σεισμό

Όπως υπογραμμίζει, λόγω του πολύ μικρού εστιακού βάθους του σεισμού στη Μιανμάρ, δημιουργήθηκε μια ειδική κατηγορία σεισμικών κυμάτων, τα επιφανειακά κύματα, τα οποία έχουν πολύ μεγάλες περιόδους και διαδίδονται στην επιφάνεια του εδάφους σε πολύ μεγάλες αποστάσεις.

Έτσι, ακόμα και μακρινοί σεισμοί μεγέθους 7,5 έως 8 βαθμών της κλίμακας Ρίχτερ, μπορούν να επηρεάσουν στην Ελλάδα τα πολύ ψηλά κτίρια, μεγάλες γέφυρες, αγωγούς παροχής φυσικού αερίου, ανεμογεννήτριες και άλλες κατασκευές.

Η ανάρτηση του Άκη Τσελέντη για τον φονικό σεισμό

Όπως αναφέρει ο Άκης Τσελέντης: «Κινδυνεύει η χώρα μας από αντίστοιχους μακρινούς σεισμούς που μπορεί σε βάθος χρόνου να συμβούν στο Ελληνικό τόξο; (Εκεί που η Ευρασιατική πλάκα συγκρούεται Νότια της Κρήτης με την Αφρικανική);;; Δυστυχώς Ναι!»

Ο λόγος που έπεσαν ουρανοξύστες στην Bakong σε απόσταση 1400 χιλιομέτρων μακριά από το επίκεντρο ήταν κυρίως γιατί τα σεισμικά κύματα που έφθασαν στην Bakong λόγω της μεγάλης διαδρομής τουs μέσα από το γήινο φλοιό έχασαν τις υψηλές συχνότητες έμειναν με τις χαμηλές (δηλ μεγάλες περιόδους) και συντόνισαν τα κτήρια (τα ψηλά) που έχουν μεγάλες ιδιοπεριόδους.

Επιπλέον λόγω του πολύ μικρού εστιακού βάθους δημιουργήθηκε μια ειδική κατηγορία σεισμικών κυμάτων, τα επιφανειακά κύματα τα οποία έχουν πολύ μεγάλες περιόδους και διαδίδονται στην επιφάνεια του εδάφους σε πολύ μεγάλες αποστάσεις.

Αυτό πρέπει να μας προβληματίσει για την Ελλάδα, γιατί μακρινοί σεισμοί 7.5-8.0R που είναι το δυναμικό του ελληνικού τόξου μπορούν να επηρεάσουν τα πολύ ψηλά κτίρια, μεγάλες γέφυρες, αγωγούς παροχής φυσικού αερίου, ανεμογεννήτριες, και άλλες μεγάλων ιδιοπεριόδων κατασκευές.

Κάπως έτσι εξηγείται το ότι με τον σεισμό του ’81 επλήγησαν κυρίως πολυώροφες πολυκατοικίες στην Αθήνα και μάλιστα ο τελευταίος όροφος πάνω, σε αντίθεση με τον σεισμό του ’99 που χτυπήθηκαν κυρίως μονοκατοικίες που δεν ήταν τόσο καλά χτισμένες και κάποιες βέβαια πολυκατοικίες αλλά οι ζημιές έγιναν μεταξύ ισογείου και πρώτου ορόφου και όχι στους τελευταίους όπως με τον σεισμό του ’81.

Θυμηθείτε επίσης και τον 7άρι από τα Κύθηρα τα Θεοφάνεια του 2006. Όπου δονήθηκε όλοι η χώρα σχεδόν το ίδιο και μάλιστα και μέσα στην Αθήνα σε ψηλά κτίρια έπεσαν μπιμπελό και διάφορα άλλα μικροαντικείμενα από σύνθετα παρότι ήταν σε απόσταση άνω των 200 km…

Δηλαδή η διαφορά είναι ότι σε τέτοιου είδους σεισμούς έχουμε μεγάλη χαμηλόσυχνη ταλάντωση του εδάφους αλλά όχι με μεγάλη επιτάχυνση, σε αντίθεση με τοπικούς και επιφανειακούς σεισμούς που έχουν μεγάλες υψίσυχνες εδαφικές κινήσεις και επιταχύνσεις…».