Ο Θοδωρής Κατσαφάδος πριν από 2 1/2 χρόνια ήρθε αντιμέτωπος με μία από τις δυσκολότερες στιγμές της ζωής του, όταν η γυναίκα του, έφυγε από τη ζωή ξαφνικά, από ανακοπή.
Ο αγαπημένος ηθοποιός σε συνέντευξή του μιλάει για τις δύο πιο μεγάλες απώλειες της ζωής του ενώ αποκαλύπτει και τι είναι αυτό που τον κάνει να στέκεται όρθιος και να προχωρά…
– Πώς διαχειριστήκατε το γεγονός ότι δεν πήγατε στην κηδεία της μητέρας σας;
Δεν γινόταν να πάω. Δεν ξέρω αν έκανα καλά, ακόμη κουβαλάω ενοχή που δεν πήγα στην κηδεία της. Έχω μέχρι σήμερα ενοχές. Δεν ήταν όμως μια πρεμιέρα της Αθήνας, αλλά κάτι πιο ιδιαίτερο. Δεν θα ξεχάσω πως την ώρα που έπαιζα, έλεγα «τι κάνω εδώ και πού είναι αυτή η γυναίκα τώρα». Δεν ήταν η μοναδική φορά αυτή. Και τώρα που είχα πάει στη Μυτιλήνη για να υποδυθώ τον Μητροπολίτη Χρυσόστομο στην ταινία «Σμύρνη μου αγαπημένη», πήγα τις μέρες που πέθανε η γυναίκα μου. Μου είπαν βέβαια, να αλλάξουν τις ημέρες των γυρισμάτων, να τα μεταθέσουν έναν μήνα μετά, αλλά τους είπα όχι.
– Η γυναίκα σας έφυγε ξαφνικά από τη ζωή;
Ναι, ξαφνικά δυόμισι χρόνια πριν, από ανακοπή.
– Μετά την ξαφνική απώλεια της συζύγου σας, χρειαστήκατε τη βοήθεια ψυχολόγου;
Ίσως θα έπρεπε, αλλά δεν το έχω κάνει. Μου δίνει όμως δύναμη η οικογένειά μου, για να είμαι καλά.
– Ίσως η δουλειά λειτουργεί και ψυχοθεραπευτικά…
Δεν ξέρω, αλήθεια. Δεν θέλω όμως να φορτώνω στους άλλους το δικό μου θέμα. Θέλει να έχουμε δύναμη, ψυχραιμία και να σκεφτόμαστε ότι δεν είμαστε οι μόνοι άνθρωποι που μας συμβαίνει κάτι τέτοιο. Να και φέτος ο συνάδελφος μου, που μοιραζόμαστε την ίδια σκηνή, ο Νίκος Πολυδερόπουλος έχασε τον αδερφό του 28 ετών. Εγώ έχω την κόρη και τον εγγονό μου και πρέπει να είμαι ψύχραιμός και υγιής για να στέκομαι κοντά τους
