«Οι Ελληνες είναι αυτοί που ξέρουν πραγματικά να γιορτάζουν το Πάσχα – μην έχετε την παραμικρή αμφιβολία. Είναι η πιο σημαντική γιορτή της θρησκείας μας».
Ολοι ξέρουμε την ελληνική καταγωγή της Ρίτα Γουίλσον. Και με τις τόσες πια ιστορίες του ζευγαριού από την Αντίπαρο όπου έχουν χτίσει σπίτι, έχουμε πλέον διαπιστώσει πόσο φιλικός με τους κατοίκους και πόσο άνετος με οτιδήποτε ελληνικό είναι κι ο Τομ Χανκς. Πόσο γνωρίζαμε όμως ότι στο σπίτι τους στο Μαλιμπού τηρούνται πιστά τα ελληνικά έθιμα;
Σε κείμενο που έγραψε η Ρίτα Γουίλσον εξηγεί τη σημασία που έχουν τα έθιμα του Πάσχα για όλη την οικογένειά της. Και διευκρινίζει: του ελληνικού Πάσχα.
«Δεν έχουμε χαριτωμένα λαγουδάκια και κυνήγι κρυμμένων παστέλ αυγών. Εμείς ψήνουμε αρνιά, τσουρέκια και βάφουμε τα αυγά μας πορφυρά. Το αίμα του Χριστού. Την μέρα της Ανάστασης τσουγκρίζουμε τα αυγά μας – όποιος κερδίσει θα έχει καλή τύχη.»
«Για τους Ελληνες Ορθόδοξους, όλη η Μεγάλη Εβδομάδα είναι η εβδομάδα που δεν προγραμματίζεις τίποτα άλλο. Γιατί θα είσαι κάθε μέρα στην εκκλησία. Και γιατί θα νηστεύεις. Στο σπίτι μας, εκτός από το κρέας και τα γαλακτομικά προϊόντα, η οικογένειά μας νηστεύει το αλκοόλ και τα αναψυκτικά – για όλη τη Μεγάλη Σαρακοστή. Είναι μία θυσία που σκέφτηκαν τα παιδιά μας – γιατί είμαστε όλοι εξαρτημένοι από τα αναψυκτικά….»
Η Γουίλσον εξηγεί με λεπτομέρειες στο άρθρο της τα έθιμα της Ορθόδοξης Χριστιανικής Εκκλησίας για κάθε μέρα στης Μ. Εβδομάδας. Περιγράφει το στολισμό του επιταφείου, το γονάτισμα και το προσκύνημα, την περιφορά του (ο Τομ Χανκς πάντα σηκώνει τον επιτάφειο του Αγίου Νικολάου στο Λος Αντζελες, μαζί με τον Τζιμ Γιαννόπουλο της Fox) τα αναμμένα κεριά – μέχρι και τα ατυχήματα: «Κάθε Χριστιανός γνωρίζει την μυρωδιά των καμμένων μαλλιών» λέει με χιούμορ.
Ιδιαίτερα εξηγεί ότι, οικογενειακώς, δεν υπάρχει περίπτωση να χάσουν την Ανάσταση. Οπου κι αν βρισκόμαστε στον κόσμο, πάντα γιορτάζουμε την Ανάσταση. Εχουμε κάνει Ανάσταση σε εκκλησίες στο Λος Αντζελες, στη Νέα Υόρκη, στο Παρίσι, στο Λονδίνο. Ξυπνούσα τα παιδιά μου όταν ήταν ακόμα βρέφη και τα πήγαινα μισοκοιμισμένα στην εκκλησία τα μεσάνυχτα. Ακόμα και σήμερα, θα κάνουμε όλο το έθιμο. Θα πάμε από τις 11 που αρχίζει η λειτουργία, θα πάρουμε το Αγιο Φως και θα το μεταφέρουμε σπίτι.
Γελάω πολύ που μας προσπερνούν αυτοκίνητα στο δρόμο και βλέπουν 4 μέλη οικογένειας να κρατούν αναμμένα κεριά μέσα σ’ ένα αμάξι. Δεν έχουν ιδέα γιατί. Οπως και οι εργάτες που έρχονται να βάψουν το σπίτι απορούν με τους σταυρούς από καπνό στο κατώφλι της πόρτας μας. Είναι όμως ευλογία: να μας έχει ο Θεός γερούς και την επόμενη χρονιά…»
«Οι Ελληνες είναι αυτοί που ξέρουν πραγματικά να γιορτάζουν το Πάσχα – μην έχετε την παραμικρή αμφιβολία. Είναι η πιο σημαντική γιορτή της θρησκείας μας. Κι όσα σας περιέγραψα δεν είναι παρά ένα μικρό δείγμα των ιεροτελεστιών. Η θρησκεία μας είναι ακόμα πιο βαθειά, πιο πλούσια. Είναι η παράδοσή μας και η ιστορία μας. Είναι μυστηριώδης, μεγαλειώδης και ταυτόχρονα ταπεινή. Κι έχει τη δύναμη να σου δώσει δύναμη. Εχει να κάνει με ανάσταση ψυχής και πίστης στη ζωή…»
«Σε όλους εσάς λοιπόν, αν και είναι ακόμα νωρίς: Χριστός Ανέστη!»
