H Γεωργία Καλτσή μίλησε για το ατύχημα που την καθήλωσε σε αμαξίδιο αλλά και τη σειρά «Στα 4» που συμμετέχει. Πως την επηρέασε ο θάνατος της φίλης της και πως έγινε το αμαξίδιο συνήθεια;
Ο Γολγοθάς της Γεωργίας Καλτσή
«Είμαστε όλοι 21 και ήταν τα γενέθλια της κολλητής μου εκείνο το βράδυ και ήταν η πρώτη που θα γινόταν 22 ετών. Έχουν περάσει 8 χρόνια από τότε! Από τα τρία κορίτσια που ήμασταν στο τροχαίο δυστύχημα, οι δύο είμαστε με αναπηρία με αμαξίδιο και η τρίτη είναι υπέρλαμπρη ψυχολόγος.
Με “κυνηγάει” η ημερομηνία του τροχαίου γιατί κλείναμε 8 χρόνια και τότε έγινε και η πρεμιέρα της σειράς.
Εκείνη τη στιγμή ήμουν η μόνη που δεν είχα χάσει τις αισθήσεις μου αλλά δεν μπορούσα να βοηθήσω γιατί είχα υποστεί κάκωση στο νωτιαίο μυελό, είχα παραλύσει. Είχα 1% ζωή λόγω πνευμόνων γιατί είχαν γεμίσει αίμα. Οι γιατροί μας πήραν διαλυμένους και μας συναρμολογήσαμε. Ζω και είμαι εδώ λόγω της καθαριότητας που υπήρχε στο ιδιωτικό νοσοκομείο που ήμουν.
Εγώ ξύπνησα μετά από 24 μέρες που ήμουν σε κώμα και δεν μου είχε ανακοινωθεί ούτε ο χαμός του φίλου μου ούτε η παράλυση. Πίστευα ότι λόγω φαρμάκων δεν μπορούσα να κουνήσω τα πόδια μου αλλά όταν μου είπαν ότι έχω σπονδυλοδεσία κατάλαβα ότι νιώθω τα πόδια μου αλλά δεν τα ελέγχω. Και τότε μου ανακοίνωσαν οι γιατροί την παράλυσή μου».
«Έρχεται ένα τηλεφώνημα για να υποδυθώ έναν ρόλο της Στέλλας Ιακωβίδη. Δεν γνώριζα πολλά πράγματα για την τηλεόραση, δεν έχω χρόνο να δω. Θεώρησα ότι είναι λάθος γιατί ήθελαν να μιλήσουμε για έναν ρόλο. Δεν είπα αμέσως “όχι” γιατί δηλώνω taboo breaker. Και μόνο που θα μας δουν θα συνειδητοποιήσουν ότι υπάρχουμε και εμείς. Μίλησα με τον σκηνοθέτη, τον σεναριογράφο και κάποιους ανθρώπους του ΑΝΤ1 studios. Μου είπαν να δω το σενάριο, ότι πρόκειται για μαύρη κωμωδία. Από τη μία γελούσα και από την άλλη συγκινούμουν που ένας άνθρωπος κατάλαβε και περιέγραψε από το πρώτο επεισόδιο τις ανάγκες ενός ανθρώπου με αναπηρία».
