«Με έφερε ένα βήμα πιο κοντά στην ουσία των πραγμάτων».
Ο Προκόπης Αγαθοκλέους, τον οποίο τον γνωρίσαμε μέσα από τον πρωταγωνιστικό του ρόλο του στην επιτυχημένη σειρά του MEGA, «Άγιος Παΐσιος: Από τα Φάρασα στον Ουρανό», βρέθηκε καλεσμένος στην εκπομπή Buongiorno σήμερα, Τετάρτη 11 Ιουνίου και παραχώρησε μια αποκαλυπτική συνέντευξη.
Η προσωπική του ζωή
Ο Προκόπης Αγαθοκλέους λοιπόν, αρχικά μίλησε για τη προσωπική του ζωή και την οικογένειά του, καθώς, όπως αποκάλυψε είναι παντρεμένος και μαζί με τα δυο τους παιδιά μένουν μόνιμα στη Κύπρο. Συγκεκριμένα, είπε: «Με την Μαρίνα τη σύζυγό μου έχουμε δύο παιδιά. Έχω ένα πρόγραμμα που πολλές φορές απαιτεί να λείπω για πολλες ώρες. Σκεφτόμαστε σοβαρά να μετακομίσουμε από τη Κύπρο στην Αθήνα.
Τα παιδιά μου δίνουν δύναμη, έχουν αυτή τη φαντασία που μου δίνει ζωντάνια. Η φαντασία είναι το μεγαλύτερό μας όπλο, πρέπει να είμαστε προσεκτικοί οι ενήλικες με τα παιδιά, να μην τους στερούμε την φαντασία. Εμείς εκλογικεύουμε τα πράγματα. Τα φέρνουμε σε μια κατάσταση που τα κάνεις να σκέφτονται λογικά».
Η καταγωγή και τα παιδικά χρόνια
Στη συνέχεια, μιλώντας για τη παιδική του ηλικία και τους γονείς του, αποκάλυψε: «Εγώ είχα τη τύχη να μεγαλώσω σε ένα χωριό, και ενώ κάποιος θα πει ότι είναι κλειστές κοινωνίες, είχα τη τύχη να μεγαλώσω σε ένα σπίτι σε ένα λόφο έξω από το χωριό και είχα γονείς που μου έδιναν την ελευθερία. Εγώ γυρνούσα από το σχολείο άφηνα τη τσάντα και ανέβαινα ένα βουνό.
Η μητέρα μου είναι νοικοκυρά και ο πατέρας μου μηχανικός αυτοκινήτων, με μεγάλωσαν με τη λογική πώς να είναι ένα παιδί ευτυχισμένο. Παρόλο που δεν είχαν και δεν έχουν την εκπαιδευτική κατάρτιση, είχαν μεγάλη καρδιά. Παρόλο που τους έλεγαν ότι η υποκριτική είναι δύσκολη, είχαν τη σοφία να δουν το ταλέντο και να με αφήσουν να το δοκιμάσω. Είναι πολύ υπερήφανοι για τη σειρά Άγιος Παϊσιος».
Πώς τον άλλαξε ο ρόλος «Άγιος Παΐσιος»
Ενώ, μιλώντας για το ρόλο του ως Άγιος Παΐσιος και πώς τον επηρέασε στη ζωή του και στη σχέση του με τη θρησκεία, είπε χαρακτηριστικά: «Ήταν ένας ρόλος πολύ ιδιαίτερος, που ήθελε να δω πολύ βαθιά μέσα μου, με στήριξαν πάρα πολύ και τους βλέπω ότι είναι πολύ υπερήφανοι για εμένα. Η σχέση μου με τη θρησκεία πριν τη σειρά, είχα από τη παιδική ηλικία στο χωριό έναν πάτερ, τον πάτερ Δημήτριο, μας έφερε κοντά στην Εκκλησία με έναν πολύ γλυκό τρόπο. Κάναμε καταχυτικό και τραγουδούσαμε, περνούσαμε ωραία, ζούσαμε χαρά. Κάπως με είχε μυήσει σε αυτό το μυστήριο.
Όταν πήγα στο Πανεπιστήμιο άρχισα να βλέπω τα πράγματα με έναν σκεπτικισμό, και είναι πολύ γόνιμο να τα βλέπουν οι άνθρωποι τα πράγματα αυτά. Αισθάνομαι ότι και ο Θεός το θέλει αυτό, δεν θέλει δούλους με την έννοια του σκλάβου, αλλά με την έννοια του σεβασμού. Όταν μπήκα σε αυτή τη θέση είδα που οι άνθρωποι την χάνουν τη πίστη τους με τον Θεό. Η έρευνά μου στον Άγιο Παΐσιο και η συνύπαρξη αν μπορώ με θράσος να το πω, με έφερε ένα βήμα πκιο κοντά στην ουσία των πραγμάτων.
Οφείλω να ομολογήσω ότι η προσευχή, ο Θεός, αυτός ο στόχος και η συγκεκριμενοποίηση των ανθρώπων έγινε ανάγκη. Έχω ανάγκη να εκκλησιαστώ, έχω ανάγκη την προσευχή. Αυτό που έχω καταλάβει είναι ότι εκεί που ο άνυρωπος μπορεί να το χάσει είναι όταν είναι ευτυχισμένος, στη χαρά μας δεν έχουμε ανάγκη κανέναν, εκεί θες μια γείωση».
Το όνειρο με τον Άγιο Παΐσιo
Τέλος, αποκάλυψε ότι είχε ζήσει και ένα όνειρο όπου είδε τον Άγιο Παΐσιο, περιγράφοντας χαρακτηριστικά: «Είχα ένα όνειρο κάποια στιγμή, το έχω πει δημόσια. Εκεί που ήμουν έτοιμος να ξεκινήσω τα γυρίσματα και τον σκεφτόμουν πάρα πολύ, είχα βρεθεί στην Παναγούντα και φώναζα έντονα τον Άγιο, τον Γέροντα να μπω μέσα. Ήταν πολύ σημαδιακό αυτό. Έρχεται ο Γέροντας ανοίγει την πόρτα και εκεί που ανοίγει τα χέρια να μου πει “ευλογημένε…” άνοιξε η πόρτα και ήταν ο γιος μου, και είχε ανοίξει ο γιος μου τη πόρτα του δωματίου και ξύπνησα.
Σκεφτόμουν τις ερωτήσεις που έκανα “να μπω μέσα, να έρθω” και για να καταλαγιάσω σκεφτόμουν ότι που να πάω, άνοιξε ο γιος μου, εδώ χρειάζομαι να είμαι. Θα ήθελα να μείνω για ένα μικρό χρονικό διάστημα στο Άγιο Όρος, αλλά δεν θέλω να μείνω μακριά από τα παιδιά μου. Η δική μου προσευχή είναι η οικογένειά μου και η δουλειά μου».
