Ο άλλοτε τερματοφύλακας ήταν αρχηγός του «γηραιού», όταν εκείνος κατέκτησε το Κύπελλο Ελλάδας το 1976.
Ο Φανάρας έπαιξε στον Ηρακλή από το 1967 ώς ρο 1979, μετρώντας 196 συμμετοχές, ενώ υπηρέτησε τον σύλλογο από διάφορα πόστα για σχεδόν μισό αιώνα. Τη δυσάρεστη είδηση γνωστοποίησε η ομάδα της Θεσσαλονίκης.
Αναλυτικά η ανακοίνωση του Ηρακλή:
«Η οικογένεια του ΗΡΑΚΛΗ πενθεί για την απώλεια του Γρηγόρη Φανάρα. Ο εμβληματικός αρχηγός της ομάδας που κατέκτησε το κύπελλο του 1976, άφησε την τελευταία του πνοή σε ηλικία 77 ετών. Αγωνίστηκε στον ΗΡΑΚΛΗ μας από το 1967 έως το 1979, καταγράφοντας 196 συμμετοχές, ενώ υπηρέτησε τον Σύλλογο από διάφορα πόστα για σχεδόν μισό αιώνα. Καλό Παράδεισο Γρηγόρη. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάζει. Για όσους έφυγαν νωρίς, χίλια χρόνια».
Αγία Μαύρα: Η εκκλησία σήμερα (3/5) τιμά τη μνήμη της – Γιατί θεωρείται «κακή» ημέρα
Σήμερα, 3 Μαΐου, σύμφωνα με το εορτολόγιο του 2025, τιμάται η μνήμη της Αγίας Μαύρας μάρτυρος Αγίου Ροδοπιανού.
Έτσι, έχουν την ονομαστική τους εορτή όσοι φέρουν τα ονόματα: Μαύρος, Μαύρα, Μαυρουδής, Μαυρούλα, Μαυρίτσα*, Ροδόπη, Ροδοπιανή.
Αγία Μαύρα
Μάρτυρας της χριστιανικής εκκλησίας, η μνήμη της οποίας τιμάται στις 3 Μαΐου, μαζί με τον σύζύγό της, Τιμόθεο. Η Μαύρα με τον Τιμόθεο ήταν ένα νιόπαντρο ζευγάρι που ζούσε στη Θηβαΐδα της Αιγύπτου τον 3ο αιώνα. Μαρτύρησαν με σταυρικό θάνατο, επειδή αρνήθηκαν να αποκηρύξουν την πίστη τους.
Η Αγία Μαύρα είναι πολιούχος της Λευκάδας, από την οποία πήρε το νησί το όνομά του κατά τη διάρκεια της Ενετοκρατίας (Santa Maura).
Aπολυτίκιο
Σήμερον συν τη συνάθλῳ πιστοί, συζύγω τιμήσωμεν, Μαύρα τη νύμφη Χριστού,την τούτων γεραίροντες, εύτολμον καρτερίαν. Ούτοι γαρ σταυρωθέντες, ίχνεσι του σφαγέντος, ηκολούθησαν πόθω, και πάντων τας αμαρτίας, Σταυρώ προσηλώσαντος.
Η λαϊκή δοξασία
Σύμφωνα με τη λαογραφία, την ημέρα της γιορτής της Αγίας Μαύρας επιβιώνει η λαϊκή δοξασία ότι δεν πρέπει κανείς να κάνει οποιαδήποτε εργασία, γιατί θα του συμβεί κάποιο κακό. Ίσως, επειδή το όνομα της Αγίας συσχετίζεται με το μαύρο χρώμα, που για τον ελληνικό λαό έχει την έννοια του κακού, του θανάτου ή της γρουσουζιάς.
Στα Κύθηρα, όποια μέρα της εβδομάδας έπεφτε η εορτή της Αγίας Μαύρας την έλεγαν «αγιομαυρίτικη» και τη θεωρούσαν αποφράδα για όλο τον χρόνο. Στην Κύπρο την ίδια ημέρα δεν εργάζονταν για να μην γεμίσει το σπίτι «μαύρες» (κατσαρίδες). Και στην παλιά Αθήνα οι νοικοκυρές δεν έπιαναν βελόνα, για να μη βγάλουν στο πρόσωπο σπυριά (που τα έλεγαν και «μαύρες»).
