Στα 30 χρόνια συμβίωσης µε τον σύζυγό της, Γιώργο Λύρα, στην κόρη της, Ηλέκτρα, στην απώλεια που την καθόρισε, στις δυσκολίες που αντιμετώπισε, αλλά και στην κατάσταση που επικρατεί αυτή την εποχή στην ελληνική σόουµπιζ αναφέρθηκε η γνωστή ερμηνεύτρια Πέγκυ Ζήνα, μιλώντας στο «S».
Όσα ανέφερε
Βρίσκομαι σε μια καινούργια δισκογραφική εταιρεία, την Panik, και κάνω μια συνεργασία, έπειτα από πολλά χρόνια, µε τον κουμπάρο µου, κολλητό µου φίλο και συνθέτη της καριέρας µου, Γιώργο Μουκίδη. Ταυτόχρονα, ασχολούμαι µε τις πρόβες για τις εμφανίσεις µου στο «Mezzo», που βρίσκεται στο κέντρο της Αθήνας, στην Πλατεία Ασωµάτων.
Ακούγεται διαφορετικά να λες «µμπουζούκια» και διαφορετικά να λες «νυχτερινά κέντρα»;
Τα μπουζούκια είναι η ίδια λέξη µε εκείνες των νυχτερινών κέντρων ή των κέντρων διασκέδασης. Τη διαφορά την κάνουν πάντα οι καλλιτέχνες, ποτέ οι τοίχοι. Στις μουσικές σκηνές έχουμε δει και ανθρώπους που δεν έχουν τόσο ταλέντο, απλώς τραγουδούν ένα ποίημα και μπορούν να υπάρξουν και µε άλλους τρόπους, λέγοντας κάτι πιο ροκ.
Ανήκεις στην κατηγορία των καλλιτεχνών που δουλεύουν στα μπουζούκια;
Με αυτό που ο κόσμος εννοεί, πιστεύω, ποτέ. Με την έννοια του ευτελούς, όχι, δεν ανήκα σε τέτοιον χώρο ως άνθρωπος. Ποτέ δεν µου άρεσε η παρακμή, γιατί αυτές τις αξίες κουβαλούσα. Ο,τι και να έκανα εμπεριείχε αξιοπρέπεια, από 20 χρόνων, που μπήκα στη δουλειά αυτή, μέχρι τώρα, που σε λίγες ημέρες γίνομαι 49 ετών.
Τι ορίζεις ως παρακμή;
Να έχεις μια συμπεριφορά στη σκηνή η οποία να έχει ελάχιστα ρούχα, να µην έχεις πολύ καλή φωνή και ως προσωπικότητα να επιτρέπεις στον κόσμο, μεθυσμένο, να σου φέρεται όπως να ’ναι. Έχω γεννηθεί σε λάθος εποχή. Λάτρευα το θρυλικό «Κανόνι», το οποίο είχε ο μπαµπάς µου. Εκεί τότε τραγουδούσε η Γιώτα Γιάννα κι εγώ ήμουν 5 χρόνων όταν έκλεισε.
*Διαβάστε ολόκληρη την συνέντευξη στα “Παραπολιτικά” που κυκλοφορούν σε όλα τα περίπτερα της χώρας
