Η κορυφαία Ελληνίδα αθλήτρια μίλησε στο «The Second Serve» και, μεταξύ άλλων, αναφέρθηκε στο όνειρο της που ήταν να είναι σημαιοφόρος της χώρας μας στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού.
Σύντροφος της Ελληνίδας τενίστριας είναι ο γιος του Πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη, Κωνσταντίνος, με την ίδια να τονίζει ότι το γεγονός πως δεν επιλέχθηκε: «με πλήγωσε πραγματικά, γιατί πιστεύω ότι κάθε αθλητής αξίζει να είναι σημαιοφόρος».
Επίσης, δήλωσε: «Ήμουν δυστυχισμένη στο Παρίσι. Μισούσα κάθε λεπτό», ενώ μίλησε και για τη δύσκολη περίοδο που πέρασε λόγω του τραυματισμού της.
Αναλυτικά όσα είπε η Μαρία Σάκκαρη
«Οι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο έχουν διαφόρων ειδών προβλήματα, και αυτό πιθανώς για κάποιον δεν είναι τίποτα. Αλλά για μένα, είμαι μια πολύ υπερήφανη Ελληνίδα. Έτσι, όταν μεγάλωνα, το να είμαι σημαιοφόρος της χώρας μου ήταν το νούμερο ένα όνειρό μου. Έτσι, όταν μου τηλεφώνησαν ότι θα ήμουν δίπλα στον Γιάννη Αντετοκούνμπο, είπα: “Ουάου, αυτό είναι το μεγαλύτερο πράγμα που έχει συμβεί ποτέ στην καριέρα μου.
Και μετά όλα καταστράφηκαν εξαιτίας της σχέσης μου, για πολιτικούς λόγους. Αυτό με πλήγωσε πραγματικά, γιατί πιστεύω ότι κάθε αθλητής αξίζει να είναι σημαιοφόρος. Όπως και στους Ολυμπιακούς Αγώνες, όλοι το αξίζουν το ίδιο. Απλά ένιωσα ότι δεν ήταν επειδή δεν είμαι καλή τενίστρια, αλλά επειδή κάποιοι άνθρωποι δεν ήθελαν να με υποστηρίξουν εξαιτίας του ανθρώπου με τον οποίο έχω σχέση. Και για να είμαι ειλικρινής, έχω τον καλύτερο σύντροφο στον κόσμο. Είμαι τόσο χαρούμενη που είναι μέρος της ζωής μου και δεν θα τον άλλαζα, ό,τι και να γίνει – δεν με νοιάζει. Έχει υπάρξει ένα πολύ σημαντικό πρόσωπο στη ζωή μου και στην καριέρα μου.
Οπότε ήταν δύσκολο. Νομίζω ότι ο τραυματισμός μου ήταν πραγματικά… εντάξει, ήταν υπερβολικός, σωματικά. Και επίσης διανοητικά, ήμουν απλά συντετριμμένη. Δεν μπορούσα να το αντέξω. Ήμουν δυστυχισμένη στο Παρίσι. Μισούσα κάθε λεπτό. Και υποτίθεται ότι είσαι στη μεγαλύτερη γιορτή του αθλητισμού και είσαι απλά εκεί, δυστυχισμένη. Απλά δεν μπορούσα. Ναι, ήταν δύσκολο. Και πιστεύω ότι η πολιτική πρέπει να μείνει έξω από τον αθλητισμό. Υπάρχουν αθλητές που ψηφίζουν το ένα ή το άλλο κόμμα – δεν έχει σημασία γιατί εκπροσωπούν τη χώρα, ανεξάρτητα από τις πεποιθήσεις τους. Έτσι ήταν δύσκολο. Και για να είμαι ειλικρινής, ήταν πολύ δύσκολο για όλους γύρω μου και την οικογένειά μου. Νομίζω ότι με πονάει ακόμα πολύ, αλλά θα δούμε. Θα δω για το Λος Άντζελες, αλλά θα πρέπει να παίξω πολύ, πολύ καλά για να έχω ξανά την ευκαιρία να πάρω τη σημαία. Δεν θα είναι εύκολο, σίγουρα».
Για το αν έλαβε εξηγήσεις από την ΕΟΕ:
«Όχι ακριβώς. Και για να είμαι ειλικρινής, δεν το θέλω. Με τον προηγούμενο πρόεδρο που μου τηλεφώνησε και μου είπε ότι επιλέχθηκα, είμαστε ακόμα σε επαφή. Με υποστηρίζει πραγματικά. Και ήξερα πολλούς ανθρώπους που με υποστήριζαν πραγματικά σε αυτό. Προφανώς, ξέρω γιατί άλλαξε η απόφαση την τελευταία στιγμή: Υπήρξε ψηφοφορία εναντίον μου – κάτι που δεν έχει συμβεί ποτέ, μα ποτέ στην ιστορία».
Για το πώς είναι να βρίσκεται στον κόσμο της πολιτικής μέσω του συντρόφου της;
«Εμείς δεν είμαστε τόσο εμπλεκόμενοι. Προσπαθεί επίσης να με αφήσει έξω από αυτόν τον κόσμο, πράγμα που εκτιμώ πραγματικά. Αλλά προφανώς γνωρίζω -και θέλω να γνωρίζω- τι συμβαίνει στον κόσμο. Όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά επειδή είμαι τενίστρια, δεν θέλω να περιορίζομαι στις γνώσεις μου. Και με στηρίζει η οικογένειά του και όλοι- είναι καταπληκτικοί άνθρωποι. Με αγαπούν τόσο πολύ και τους αγαπώ κι εγώ. Τους βλέπω ως γονείς του. Δεν βλέπω τον πατέρα του ως πρωθυπουργό- τον βλέπω ως τον πατέρα του. Και βλέπω πόσο καλοί ήταν μαζί μου και πόσο ευγενικοί. Και αυτό είναι το μόνο που κρατάω για τον εαυτό μου- τίποτα άλλο, τίποτα περισσότερο. Αλλά είναι συναρπαστικό, επειδή είναι στη Σχολή Εξωτερικών Υπηρεσιών του Πανεπιστημίου Georgetown, οπότε είναι επίσης ωραίο να έχεις στη ζωή σου κάποιον που δεν ασχολείται με το τένις, πίστεψέ με. Έτσι, είμαι πολύ ευχαριστημένη με το πού βρίσκομαι στην προσωπική μου ζωή και είμαι πολύ περήφανη για τη δουλειά που κάνει».
Για την αγωνιστική κατάσταση στην οποία βρίσκεται:
«Προφανώς, έχω βρεθεί σε καλύτερη θέση. Αλλά χαίρομαι που είμαι υγιής- αυτό είναι το πιο σημαντικό πράγμα. Χρειάστηκαν μερικά χρόνια για να τραυματιστώ. Ο πρώτος μου τραυματισμός συνέβη στα 29 μου. Οπότε αυτό είναι εν μέρει καλό, αλλά από την άλλη πλευρά, ήταν δύσκολο να αποδεχτώ τα πράγματα αφού επέστρεψα από έναν τραυματισμό. Η θέση μου στην κατάταξη προφανώς έπεσε- πρέπει να την επαναφέρω εκεί που ήταν. Όχι μόνο επειδή θέλω να ξανά μπω στο top 10, αλλά και επειδή έχω κακές κληρώσεις επειδή δεν είμαι seeded. Δεν είμαι αρκετά ψηλά για να αποφύγω αυτές τις παίκτριες στους πρώτους γύρους. Αλλά την ίδια στιγμή, αν θέλεις να φτάσεις μακριά σε ένα τουρνουά, θα πρέπει να νικήσεις αυτές τις παίκτριες όποιος γύρος κι αν είναι. Οπότε ήταν δύσκολο. Αλλά την ίδια στιγμή, ήταν επίσης πολύ ωραίο που πήραμε λίγο χρόνο άδεια. Ξέρετε πόσο ταραχώδης είναι. Απλά να ζεις μια κανονική ζωή και να μην ταξιδεύεις κάθε εβδομάδα – ήταν καταπληκτικό. Προφανώς, το τένις μου στην αρχή της σεζόν δεν ήταν καλό. Είχα μεγάλες προσδοκίες, αλλά κατάλαβα πολύ σύντομα ότι θα χρειαστεί χρόνος. Έτσι, αισθάνομαι πολύ καλά τις τελευταίες εβδομάδες. Έτσι πιστεύω ότι θα έρθει. Απλά θα χρειαστεί λίγος χρόνος ακόμα. Αλλά είμαι θετική. Είμαι υγιής. Αισθάνομαι καλά. Είμαι χαρούμενη. Οπότε αυτό είναι το πιο σημαντικό πράγμα».
Για το πόσο εύκολο είναι να μην επηρεάζει η θέση της στην κατάταξη τη διάθεσή της:
«Λοιπόν, νομίζω ότι περνάς δύο φάσεις, πρέπει να είμαι ειλικρινής. Περνάς αυτή τη φάση όταν βλέπεις τις κληρώσεις και βλέπεις αυτό το μεγάλο νούμερο δίπλα στο όνομά σου. Αλλά από την άλλη, σκέφτεσαι πόσοι καλοί παίκτες έχουν βρεθεί εκεί, τόσοι πολλοί παίκτες που είχαν πολύ περισσότερους τραυματισμούς και έπρεπε να το κάνουν ξανά και ξανά. Όπως μίλησα με την Πάουλα Μπαντόσα μερικές φορές νωρίτερα φέτος, και μου είπε: “Μαρία, τι νόμιζες, ότι απλά θα επιστρέψεις και θα παίξεις όπως έπαιζες πριν;”. Οπότε το να μιλάω με παίκτριες που είχαν παρόμοιες καταστάσεις -ή και χειρότερες- μου έδωσε πολλές ελπίδες. Επειδή νιώθω ότι κάνω τα σωστά πράγματα. Δεν είναι ότι δεν προπονούμαι ή ότι δεν τρώω καλά ή ότι δεν αναρρώνω. Κάνω όλα τα σωστά πράγματα. Πιστεύω ότι θα έρθει. Και αν δίπλα στο όνομά μου γράφει 50, 60, 80, δεν πειράζει. Απλά πρέπει να το αποδεχτώ».
