Μερικές στιγμές δεν χωράνε σε λόγια. Είναι αυτές που γεννιούνται μέσα από τον πόνο, ανθίζουν μέσα στην ελπίδα και χαρίζουν ζωή – κυριολεκτικά. Στη φετινή Ανθοκομική Έκθεση Κηφισιάς, ανήμερα της Γιορτής της Μητέρας, μια συνάντηση καρδιάς μάς υπενθύμισε τι σημαίνει να δίνεις χωρίς να περιμένεις. Η Αναστασία και ο Χάρης, δότρια και λήπτρια μυελού των οστών, αγκαλιάστηκαν για πρώτη φορά… Μια ιστορία που αξίζει να διαβαστεί από όλους:
«Χθες, μέσα στην ομορφιά της Ανθοκομικής Έκθεσης Κηφισιάς και ανήμερα της Γιορτής της Μητέρας, άνθισε κάτι πιο δυνατό από τα λουλούδια: η πρώτη αγκαλιά ζωής.
Μερικές στιγμές δεν χωράνε σε λόγια. Είναι αυτές που γεννιούνται μέσα από τον πόνο, ανθίζουν μέσα στην ελπίδα και χαρίζουν ζωή – κυριολεκτικά. Στη φετινή Ανθοκομική Έκθεση Κηφισιάς, ανήμερα της Γιορτής της Μητέρας, μια συνάντηση καρδιάς μάς υπενθύμισε τι σημαίνει να δίνεις χωρίς να περιμένεις. Η Αναστασία και ο Χάρης, δότρια και λήπτρια μυελού των οστών, αγκαλιάστηκαν για πρώτη φορά… Μια ιστορία που αξίζει να διαβαστεί από όλους:
«Χθες, μέσα στην ομορφιά της Ανθοκομικής Έκθεσης Κηφισιάς και ανήμερα της Γιορτής της Μητέρας, άνθισε κάτι πιο δυνατό από τα λουλούδια: η πρώτη αγκαλιά ζωής.
495373538 1118562560297508 665142199810998258 n
Ο Χάρης και η Αναστασία κοιτάχτηκαν για πρώτη φορά στα μάτια. Δυο άνθρωποι που δεν ήταν πια άγνωστοι. Τους ένωνε κάτι ιερό – η δωρεά μυελού των οστών.
Πριν δύο χρόνια, η Αναστασία διαγνώστηκε με λευχαιμία. Ο χρόνος πάγωσε. Η αγωνία έγινε καθημερινότητα. Μητέρα δύο μικρών κοριτσιών, πάλεψε με όλες της τις δυνάμεις για να μείνει κοντά τους. Και τότε, ένας άγνωστος αποφάσισε να της δώσει κάτι ανεκτίμητο: μία δεύτερη ευκαιρία στη ζωή.
Ο Χάρης. Ένας δότης που χωρίς να την ξέρει, της χάρισε το πολυτιμότερο δώρο — το αύριο.
Χθες, συναντήθηκαν για πρώτη φορά. Η Αναστασία τον αγκάλιασε με δάκρυα και ευγνωμοσύνη. Ο Χάρης δεν της έσωσε απλώς τη ζωή. Της επέστρεψε τα όνειρα, τα “μαμά” των παιδιών της, τις γιορτές, τις αγκαλιές, τις στιγμές. Ο Χάρης έγινε για πάντα κομμάτι της οικογένειας της Αναστασίας».
Ο Χάρης και η Αναστασία κοιτάχτηκαν για πρώτη φορά στα μάτια. Δυο άνθρωποι που δεν ήταν πια άγνωστοι. Τους ένωνε κάτι ιερό – η δωρεά μυελού των οστών.
Πριν δύο χρόνια, η Αναστασία διαγνώστηκε με λευχαιμία. Ο χρόνος πάγωσε. Η αγωνία έγινε καθημερινότητα. Μητέρα δύο μικρών κοριτσιών, πάλεψε με όλες της τις δυνάμεις για να μείνει κοντά τους. Και τότε, ένας άγνωστος αποφάσισε να της δώσει κάτι ανεκτίμητο: μία δεύτερη ευκαιρία στη ζωή.
Ο Χάρης. Ένας δότης που χωρίς να την ξέρει, της χάρισε το πολυτιμότερο δώρο — το αύριο.
Χθες, συναντήθηκαν για πρώτη φορά. Η Αναστασία τον αγκάλιασε με δάκρυα και ευγνωμοσύνη. Ο Χάρης δεν της έσωσε απλώς τη ζωή. Της επέστρεψε τα όνειρα, τα “μαμά” των παιδιών της, τις γιορτές, τις αγκαλιές, τις στιγμές. Ο Χάρης έγινε για πάντα κομμάτι της οικογένειας της Αναστασίας».
