Όλη η απολογία του 21χρονου που σκότωσε τη μητέρα του: Μου είπε ότι είμαι παρτάκιας, είχα πιει και είχα καπνίσει χασίς, θόλωσα, τη σκότωσα
Όλη η απολογία του 21χρονου που σκότωσε τη μητέρα του
Ψύχραιμος, ο 21χρονος περιγράφει πώς έφτασε να σκοτώσει να απανωτές μαχαιριές τη μητέρα του και πώς έπεισε τον ξάδελφό του να τον βοηθήσει στη μεταφορά του πτώματος – Οι προστριβές και ο μοιραίος καυγάς με το θύμα
Με ψυχραιμία περιγράφει στην προανακριτική του απολογία πώς έφτασε να σκοτώσει τη γυναίκα που τον έφερε στη ζωή ο 21χρονος στη Λάρισα. Αιτία των προστριβών μαζί της ήταν το γεγονός ότι δεν είχε μόνιμη δουλειά και όπως λέει το μοιραίο ξημέρωμα εκείνος είχε μόλις επιστρέψει από νυχτερινή διασκέδαση, έχοντας πιει και καπνίσει ένα τσιγάρο χασίς. Όταν η μητέρα του τού καταλόγισε ότι δεν εργάζεται και είναι παρτάκιας «θόλωσε», άρπαξε ένα μαχαίρι και άρχισε να τη χτυπά με αυτό.
«Δεν το είχε σχεδιάσει, υποστήριξε, ενώ με λεπτομέρεια στη συνέχεια περιέγραψε πώς επιχείρησε να καθαρίσει τα ίχνη του φόνου. Σφουγγάρισε, τύλιξε τη σορό σε ένα χαλί και το απόγευμα συναντήθηκε με τον ξάδελφό του, από τον οποίο ζήτησε βοήθεια για τη μεταφορά του πτώματος, λέγοντας ότι εκείνος δεν έχει σχέση με το έγκλημα. Εν τέλει, περιγράφει πώς έγιναν αντιληπτοί από γείτονα με αποτέλεσμα να κληθεί η αστυνομία και να συλληφθεί τόσο εκείνος, όσο και ο ξάδελφός του.
Διαβάστε ολόκληρη την απολογία του 21χρονου μητροκτόνου:
Αποδέχομαι την σε βάρος μου κατηγορία. Με την μητέρα μου ΡΙΝΗ Λουίζα, μέναμε μόνοι μας τους τελευταίους περίπου πέντε μήνες σε ισόγεια κατοικία επί της οδού Λεωνίδου αρ. 9 στη Λάρισα. Οι γονείς μου είχαν χωρίσει προ 10ετίας περίπου. Ο πατέρας μου μένει στην Καρδίτσα. Έχω και μία ετεροθαλή αδελφή την Κ…, η οποία μένει στον Αλμυρό Μαγνησίας. Η μητέρα μου εργαζόταν στην επιχείρηση του κ….. που βρίσκεται στο ….. Εργαζόταν από τις 07:00 το πρωί μέχρι την 15:00. Μετέβαινε και επέστρεφε με λεωφορείο της εταιρίας. Εγώ αυτή τη στιγμή δεν εργάζομαι. Περιστασιακά εργάζομαι ως μουσικός και συγκεκριμένα παίζω μπουζούκι. Μεταξύ μας κατά καιρούς υπήρχαν προστριβές εξαιτίας της μη εύρεσης μόνιμης εργασίας εκ μέρους μου.
Χθες 12/5/2025 και περί ώρα 05:00 επέστρεψα στην οικία μας μετά από διασκέδαση. Βρήκα την μητέρα μου ξύπνια να ετοιμάζεται για να μεταβεί στην εργασία της. Ξεκίνησε μεταξύ μας ένας καυγάς καθώς η μητέρα μου με κατηγόρησε πως δεν εργάζομαι, πως είμαι παρτάκιας και δεν συνεισφέρω οικονομικά. Της είπα ότι ψάχνω για δουλειά και πως για σήμερα (13/5/2025) είχα κανονίσει ένα επαγγελματικό ραντεβού. Επανέλαβε τα ίδια και τότε εξαιτίας του αλκοόλ που είχα καταναλώσει καθώς και ενός τσιγάρου κάνναβης το οποίο προηγουμένως είχα καπνίσει, το μυαλό μου θόλωσε, άρπαξα ένα μαχαίρι, με πορτοκαλί λαβή, από την κουζίνα και με αυτό χτύπησα την μητέρα μου στα πλευρά και στην κοιλιά της ενώ όσο αυτή στεκόταν στο διάδρομο (μικρό χωλ) της οικίας μας. Δεν το είχα σχεδιάσει. Λίγο μετά άρχισα να καθαρίζω το σπίτι από τα αίματα με μία σφουγγαρίστρα.
Τύλιξα το πτώμα της με ένα πάπλωμα και απ’ έξω με μία κουβέρτα. Δεν πίστευα το τί είχα κάνει. Βγήκα από το σπίτι το μεσημέρι και μετά από λίγο επέστρεψα. Σε δύο σακούλες σκουπιδιών έβαλα κάποια πράγματα που είχαν σχέση με το φόνο όπως το μαχαίρι, αφού πρώτα το είχα καθαρίσει από τα αίματα, την σφουγγαρίστρα, το κινητό τηλέφωνο της μητέρας μου, διάφορα προσωπικά της αντικείμενα, και τα πέταξα σε κάδο επί της οδού Καραϊσκάκη κοντά στο σπίτι μας. Περί ώρα 18:00 κάλεσα τηλεφωνικά τον εξάδελφό μου Κ… Ανδρέα, με τον οποίο κάνω παρέα και ο οποίος ερχόταν πολύ τακτικά στο σπίτι μας. Του ζήτησα να έρθει στο σπίτι για να πιούμε καφέ. Αυτός μόλις είχε σχολάσει από τη δουλειά. Τον συνάντησα στην κεντρική πλατεία και με τα πόδια πήγαμε στο σπίτι μου. Δεν του ανέφερα τίποτα στη διαδρομή. Μόλις μπήκαμε στο σπίτι είδε το πτώμα της μητέρας μου τυλιγμένο, στο διάδρομο. Του πρότεινα να με βοηθήσει να βγάλουμε το πτώμα έξω από το σπίτι και να το αφήσουμε κάπου έξω. Μετά είχα σκεφθεί να καλέσω ασθενοφόρο και την Αστυνομία. Ο Ανδρέας είναι αδύναμος και δυσκολευόταν να κρατήσει από τη μία μεριά το πτώμα. Συνεχώς σταματούσαμε καθώς το μεταφέραμε. Το μεταφέραμε λίγα μόνο μέτρα και στην πυλωτή της πολυκατοικίας στη Λεωνίδου η οποία είναι διαγώνια από τη δική μας το παρατήσαμε.
Βγήκε ένας κύριος στο μπαλκόνι και μας ρώτησε «τί έχετε εκεί;» Του απάντησα πως έχουμε χαλιά. Αφήσαμε εκεί το πτώμα και φύγαμε επί της Λεωνίδου με κατεύθυνση την Ηπείρου, με σκοπό να πάρουμε νερό και να επιστρέψουμε. Τότε μας βρήκαν αστυνομικοί. Τους ανέφερα ότι σκότωσα τη μητέρα μου. Με πήγαν στο σημείο που είχαμε αφήσει το πτώμα. Τους είπα επίσης και για τα πράγματα που είχα πετάξει στον κάδο και αφού έψαξαν τα βρήκαν στις σακούλες όπως τα είχα ρίξει. Ο Ανδρέας δεν είχε καμία σχέση με το φόνο. Μόνος μου το έκανα. Απλά του ζήτησα και με βοήθησε να βγάλουμε το πτώμα από το σπίτι. Έχω μετανιώσει και ζητάω συγγνώμη. Δεν είμαι κακός άνθρωπος. Τίποτα άλλο δεν έχω να σας πω.
