Σαν τον σκύλο που κυνηγάει την ουρά του αρκετοί Έλληνες προσπαθούν να επαναφέρουν τις συνθήκες ζωής που υπήρχαν πριν από το 2008.
του Κώστα Ζουγρή – apotis4stis5.com
Κάποτε θα γίνει αυτό, αλλά πριν θα χρειασθεί σκληρή δουλειά κάτι που δεν δείχνει ότι ακολουθεί η χώρα η οποία ζητάει απαλλαγές, επιδόματα, στήνει συνήθως καφετέριες και φαγάδικα ενώ δεν θέλει να ασχοληθεί με τις αγροτικές εργασίες, να δούλέψει σαν εργάτης με καλό μεροκάμματο, δεν θέλει να συνεχίσει τις τέχνες που ήξεραν οι γονείς τους και έκαναν περιουσίες.
Έτσι όλες τις δουλειές τις παίρνουν πια οι ξένοι που δεν έχουν τέτοια κολλήματα ούτε την ενίσχυση του μπαμπά με τα εφ άπαξ από τις τράπεζες και τις απολύσεις από τις οποιες συνεχίζουν να πληρώνονται για χρόνια σε μία αιώνια πληγή που ρουφάει τα εισοδήματα των υπολοίπων.
Πολλοί είναι αυτοί που κουράστηκαν με την διακυβέρνηση του Μητσοτάκη και ίσως έχουν και κάποια δίκια, αν και σε οικονομικές συνθήκες η κυβέρνηση δείχνει μόνιμα βελτιώσεις και έστω σε μικρότερα ποσοστό από ότι χρειάζεται και θέλουμε, βοηθάει τους πολίτες.
Ο ενδεχόμενος αντικαταστάτης του Μητσοτάκη δεν θα είναι μάγος βέβαια και όσο και ικανός και να είναι για να βελτιώσει κάποιους, θα θίξει άλλους κλάδους οι οποιοι θα αντιδράσουν, οι ισορροπίες δεν είναι πάντα εύκολες.
Το να λέμε ότι θα αυξήσουμε την φορολογία στις μεγάλες εταιρείες δεν θα είναι ευκολο, αυτές οι εταιρείες είναι απληστες και όχι φιλανθρωπικά ιδρύματα, η αντίδραση τους μπορεί να πρκαλέσει ζημιά στη οκονομία μας και να την στείλει στο παρελθον.
Θα μου πεις Μητοοτάκης για πάντα, όχι βέβαια, αλλά ας βρήτε πρώτα τον αντίπαλο του και ύστερα τα λέμε.
Μερικοι λένε οικουμενική κυβέρνηση, ναι κι εγώ που δεν εχω σπίτι δεν θα έλεγα να μοιρασθώ μαζίς σας την ιδιοκτησία σας
