Η Τάνια Κωνσταντινίδου, κόρη θύματος του σιδηροδρομικού δυστυχήματος στα Τέμπη, μίλησε στο «Χαμογέλα και Πάλι!» για τις τραγικές στιγμές που περνούν οι συγγενείς των θυμάτων της τραγωδίας, που μετά από έναν χρόνο δεν έχουν καταφέρει να ξανασταθούν στα πόδια τους.
Όσα ανέφερε
«Τον τελευταίο χρόνο υπήρχαν πάρα πολλά σκαμπανεβάσματα, και όσον αφορά στο πένθος που στην αρχή δεν το είχαμε συνειδητοποιήσει και όσον αφορά στις διαδικασίες που κάνουμε».
«Πιστεύω ότι γίνεται μία προσπάθεια από την εισαγγελέα και τον ανακριτή που είναι αυτή τη στιγμή, αλλά πιστεύω ότι είναι και τα χέρια τους «δεμένα», και χρειάζονται πολύ σπρώξιμο για να μπορέσουν να κινηθούν όπως πρέπει. Δεν την δεχόμαστε την αμέλεια, είναι ξεκάθαρος ενδεχόμενος δόλος. Από την στιγμή που γνωρίζεις ότι έχουν πρόβλημα και εσύ αντί να σταματήσεις τα δρομολόγιά σου, κόβεις εισιτήρια και στέλνεις τους ανθρώπους στο χώμα αντί στον προορισμό τους, έχεις ευθύνη, δεν μπορείς να πεις ότι δεν γνώριζα, αμέλησα».
«Εμείς έχουμε κινηθεί και νομικά εναντίον τους, γιατί είναι ξεκάθαρη συγκάλυψη. Υπάρχει ένας άνθρωπος που δεν έχουμε βρει ούτε κοκαλάκι του. δεν μάθαμε τους πρώτους μήνες που είχαν πάει τα βαγόνια. Κάναμε αγώνα για να μάθουμε ότι πήγαν στο Κουλούρι. Και έχω την εντύπωση πως μέχρι σήμερα δεν είναι γνωστό που είναι τα βαγόνια της εμπορικής. Αυτό είναι ξεκάθαρη συγκάλυψη. Αυτοί οι εισαγγελείς που ήταν εκεί, δεν πρέπει να τους ασκηθεί δίωξη για παράβαση καθήκοντος; Πως αφήνεις να αλλοιώνουν έτσι έναν χώρο εγκλήματος. Αυτή η υπόθεση “μπάζει” από παντού».
«Στεναχωριέμαι γιατί δεν θα μπορέσει να ζήσει το εγγόνι της και εμένα, την κόρη της. Ήταν υπέροχη…»
Την ώρα που η ίδια περιμένει να φέρει στον κόσμο το πρώτο της παιδί η απώλεια της μητέρας της την τσακίζει.
«Είναι πάρα πολύ δύσκολο αυτό, γιατί από μικρή μου έλεγε, “μην στεναχωριέσαι, όταν θα έρθει αυτή η ώρα, εγώ θα Είμαι εκεί πέρα, θα σου κρατώ το χέρι, θα μπω και εγώ μαζί σου μέσα”. Η ευχή που μου έδωσε τα τελευταία Χριστούγεννα που περάσαμε μαζί ήταν “και του χρόνου διπλή”. Και έγινε πραγματικότητα η ευχή της. Στεναχωριέμαι μία φορά γιατί δεν θα μπορέσει να ζήσει το εγγόνι της, και το παιδί της, αυτές τις στιγμές και στεναχωριέμαι νομίζω δέκα φορές που το δικό μου το παιδί δεν θα έχει την τύχη να γνωρίσει την γιαγιά του. Γιατί ήταν υπέροχη».
