Θλίψη και σοκ έχει προκαλέσει η είδηση του θανάτου μίας 67χρονης γυναίκας, της δημοσιογράφου Αύρας Γρηγορίου που αυτοπυρπολήθηκε την Τετάρτη 30 Ιουλίου, έξω από την Αίγλη Ζαππείου. Παρά την άμεση επέμβαση των Ευζώνων, οι οποίοι κατάφεραν να τη σώσουν από τα χειρότερα τη στιγμή του περιστατικού, η άτυχη γυναίκα υπέκυψε στα σοβαρά εγκαύματα.
Το «αντίο» της ΕΣΗΕΑ
Με μία ανακοίνωση, η ΕΣΗΕΑ αποχαιρέτησε την 68χρονη δημοσιγράφο που είχε εργαστεί σε μεγάλα δημοσιογραφικά μαγαζιά, μεταξύ των οποίων και η ΕΡΤ.
«Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ ανακοινώνει με θλίψη την απώλεια της συναδέλφου Βασιλικής Αύρας Γρηγορίου, η οποία έφυγε σήμερα από τη ζωή, σε ηλικία 68 ετών.
Η Αύρα Γρηγορίου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1957. Αποφοίτησε από το τμήμα Πολιτικών Επιστημών και Δημοσίου Δικαίου της Νομικής Σχολής Αθηνών το 1985. Παράλληλα, είχε ήδη ξεκινήσει την ενασχόλησή της με τη δημοσιογραφία, ως μαθητευόμενη στον «Οικονομικό Ταχυδρόμο». Εργάστηκε στο περιοδικό «Γυναίκα» από το 1976 έως το 1980 και στην τηλεοπτική εκπομπή του αείμνηστου Φρέντυ Γερμανού «Σάββατο βράδυ-Κυριακή πρωί» από το 1978.
Η ανακοίνωση της ΕΣΗΕΑ για τη δημοσιογράφο (ΤΑΤΙΑΝΑ ΜΠΟΛΑΡΗ/EUROKINISSI)
Το 1981, προσλήφθηκε στην εφημερίδα «Έθνος» όπου εργάστηκε στο ελεύθερο και στο ρεπορτάζ του Υπουργείου Υγείας. Στη συνέχεια, απασχολήθηκε στις εφημερίδες «Γνώμη», «Ειδήσεις», «Ελεύθερος Τύπος», «Ελευθεροτυπία» στο καθημερινό και κυριακάτικο φύλλο της, όπου ανέλαβε τη στήλη «Ανάσες». Επίσης, εργάστηκε για πολλά χρόνια στην ΕΡΤ, ξεκινώντας από το Τμήμα Ειδήσεων του Πρώτου Προγράμματος της ΕΡΑ.
Η Αύρα Γρηγορίου κόσμησε το δημοσιογραφικό επάγγελμα με το ήθος και την επαγγελματική της αρτιότητα και αποτέλεσε παράδειγμα προς μίμηση για τους συναδέλφους της, οι οποίοι την περιέβαλαν με εκτίμηση και σεβασμό. Στην πορεία της ζωής της επέλεξε να διαβεί δύσβατα μονοπάτια με γνώμονα τις αρχές και τα πιστεύω της, τα οποία συχνά προπορεύονταν της εποχής της. Έφυγε ξαφνικά από κοντά μας, αφήνοντας δυσαναπλήρωτο κενό.
Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΣΗΕΑ συλλυπείται βαθύτατα τον γιο της Ορέστη, την οικογένεια και τους οικείους της και αποχαιρετά την εκλεκτή συνάδελφο. Τα στοιχεία της κηδείας της Αύρας Γρηγορίου θα γνωστοποιηθούν με νεότερη ανακοίνωση».
Τα καλά λόγια ενός παλιού συναδέλφου για τη δημοσιογράφο
Σύμφωνα με τον Γιάννη Παντελάκη, η Αύρα Γρηγορίου ήταν κάποτε κι αυτή δημοσιογράφος και «είχε απολυθεί από μεγάλο δημοσιογραφικό συγκρότημα που είχε κλείσει με άδοξο τρόπο αφήνοντας μεγάλες πολύ βαθιές πληγές σε εκατοντάδες ανθρώπους. Λίγο μετά τις 10 το πρωί της περασμένης Τετάρτης, έξω από την Αίγλη του Ζάππειου ακούστηκε μια μικρή φασαρία, περαστικοί αντίκρισαν μια ψηλή γυναίκα να καίγεται, είχε αυτοπυρποληθεί.
Έτρεξαν αστυνομικοί της προεδρικής φρουράς που βρίσκονταν στο σημείο με ένα πυροσβεστήρα στα χέρια, έριξαν στο φλεγόμενο σώμα, η φωτιά έσβησε, η γυναίκα διακομίστηκε σε νοσοκομείο με σοβαρά εγκαύματα, μερικές ώρες αργότερα υπέκυψε στα σοβαρά τραύματα της. Μάρτυρες που βρέθηκαν τυχαία στο σημείο την είχαν ακούσει πριν προσπαθήσει να βάλει τέλος στη ζωή της να λέει “δεν είχα ούτε να φάω», αναφέρει ο Γιάννης Παντελάκης.
«Είχε μια ξεχωριστή αύρα, η Αύρα»
«Πολλά χρόνια πριν σε ένα μεγάλο δημοσιογραφικό συγκρότημα, τα βράδια που η φασαρία ήταν μεγάλη από τις φωνές και την ένταση της δουλειάς για να προλάβουν τις τελευταίες ειδήσεις πριν τυπωθούν τα φύλλα, ένα γλυκό κορίτσι με ξανθά μαλλιά, ευθυτενές παράστημα και με μεγάλα γυαλιά που φώτιζαν περισσότερο το όμορφο πρόσωπο της έμπαινε στα γραφεία και έμοιαζε σαν μια όαση εκείνες τις στιγμές. Χαμογελαστό, έλεγε λίγες λέξεις συνήθως αλλά ήταν αρκετές για να μοιράσει δευτερόλεπτα γαλήνης. Όλοι του έδειχναν σεβασμό, για τη δουλειά του, για αυτό που ήταν. Είχε μια ξεχωριστή αύρα, η Αύρα. Έτσι την έλεγαν, ποιος ξέρει γιατί, δεν την ρώτησα ποτέ» συνεχίζει ο Γιάννης Παντελάκης.
«Είπαμε μερικές λέξεις για τις ζωές μας, για τα παλιά και χαθήκαμε πάλι»
«Πριν λιγότερα χρόνια, συνάντησα εκείνο το γλυκό κορίτσι, γυναίκα πια, τυχαία στο κέντρο της πόλης. Είχα να την δω χρόνια, από τότε που το μεγάλο δημοσιογραφικό συγκρότημα έκλεισε με έναν εντελώς άδοξο τρόπο, αφήνοντας μεγάλες πολύ βαθιές πληγές σε εκατοντάδες ανθρώπους. Σε κάποιους περισσότερες. Δεν είχε χάσει ούτε την παροιμιώδη ηρεμία της, ούτε το γλυκό χαμόγελό της που το συμπλήρωναν μερικές ωραίες ρυτίδες, οι γυναίκες όταν αποκτούν ρυτίδες μου μοιάζουν πιο γλυκιές. Είπαμε μερικές λέξεις για τις ζωές μας, για τα παλιά και χαθήκαμε πάλι. Μετά, όταν οι κουβέντες με φίλους έφερναν το όνομά της, στο μυαλό έρχονταν οι εικόνες από το γλυκό ήρεμο πρόσωπο της Αύρας που δουλεύαμε μαζί”, θυμάται ο Γιάννης Παντελάκης.
«Ούτε ο ίδιος, ούτε όσοι βρέθηκαν στο περιστατικό δεν έμαθαν ποτέ το όνομα της»
«Την επομένη του περιστατικού της αυτοπυρπόλησης στο Ζάππειο, ο πρόεδρος της Δημοκρατίας επισκέφτηκε τους ανθρώπους της προεδρικής φρουράς για να τους συγχαρεί γιατί εκείνο το πρωί της Τετάρτης προσπάθησαν και έσωσαν την γυναίκα που αυτοπυρπολήθηκε. Ούτε ο ίδιος, ούτε όσοι βρέθηκαν στο περιστατικό δεν έμαθαν ποτέ το όνομα της, ήταν απλά μια γυναίκα 67 ετών που προσπάθησε να βάλει τέλος στη ζωή της φωνάζοντας πριν πως «δεν είχε ούτε να φάει».
Ακόμα και αν το γνώριζαν όμως αυτό το όνομα δεν θα τους έλεγε τίποτα, δεν ήταν από αυτά των προβεβλημένων δημοσιογράφων, αυτών που κάνουν μεγάλη φασαρία, από αυτούς που σέβονται οι πολιτικοί και θέλουν να έχουν καλές σχέσεις μαζί τους. Ήταν απλά μια καλή δημοσιογράφος που την έλεγαν Αύρα», σημειώνει ο Γιάννης Παντελάκης.
