Τα λόγια του Αγίου Παϊσίου για την αποστασοποίηση του ανθρώπου από τον Θεό καθώς και πως ο πιστός απομακρύνεται από τον Θεό όταν βιάζεται.
Ο Άγιος Παΐσιος ο Αγιορείτης είχε πει για την βιαστική εργασία:
Ανάλογα με την κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο άνθρωπος όταν φτιάχνει κάτι, είναι και το αποτέλεσμα αν είναι νευριασμένος και θυμώνει και βρίζει, δεν θα έχει ευλογία αυτό που κάνει. Ενώ, αν ψάλλει, λέει την ευχή, αγιάζεται το έργο του. Το ένα είναι δαιμονικό, το άλλο Θεϊκό. Γι’ αυτό βάλε και την ευχή στην δουλειά, για να αγιασθείς και εσύ και η δουλειά που κάνεις.
Για να αγιασθείς και εσύ και η δουλειά που κάνεις
Όταν δουλεύουν και οι δύο σύζυγοι σε μία οικογένεια, δημιουργούνται πολλά προβλήματα. Ο Γέροντας έλεγε ότι πρέπει να απασχολείται μόνο ο ένας και να αρκούνται στα λίγα.
Όταν κάνουμε γρήγορα μία δουλειά, αποκτούμε μία νευρικότητα. Και η εργασία που γίνεται με νευρικότητα, δεν είναι αγιασμένη. Σκοπός μας δεν πρέπει να είναι να φτιάξουμε πολλά και να είμαστε όλο αγωνία. Αυτό είναι δαιμονική κατάσταση. Το εργόχειρο που γίνεται με ηρεμία και προσευχή αγιάζεται και αγιάζει και τους ανθρώπους που το χρησιμοποιούν και έτσι έχει νόημα, όταν η λαϊκοί ζητούν να πάρουν εργόχειρα από μοναχούς για ευλογία. Ενώ εκείνο που γίνεται με βιασύνη και νευρικότητα, μεταδίδει αυτήν την δαιμονική κατάσταση και στους άλλους.
Άγιος Παΐσιος: Για την βιαστική δουλειά
Η βιαστική δουλειά, με την αγωνία είναι στοιχείο πολύ κοσμικών ανθρώπων. Οι ταραγμένες ψυχές που εργάζονται, ταραχή μεταδίδουν και με τα εργόχειρά τους και όχι ευλογία. Πώς επιδρά η κατάσταση του ανθρώπου και στα εργόχειρα που φτιάχνει, και στα ξύλα ακόμη! Φοβερό! Ανάλογα με την κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο άνθρωπος όταν φτιάχνει κάτι, είναι και το αποτέλεσμα αν είναι νευριασμένος και θυμώνει και βρίζει, δεν θα έχει ευλογία αυτό που κάνει. Ενώ, αν ψάλλει, λέει την ευχή, αγιάζεται το έργο του. Το ένα είναι δαιμονικό, το άλλο Θεϊκό. Γι’ αυτό βάλε και την ευχή στην δουλειά, για να αγιασθείς και εσύ και η δουλειά που κάνεις.
Οι άνθρωποι κατήργησαν την αργία της Κυριακής και τις γιορτές, απομακρύνθηκαν από τον Θεό και την Εκκλησία και τελικά όσα βγάζουν από την δουλειά τους τα δίνουν στους γιατρούς και στα νοσοκομεία…
Εγώ όταν γίνονται απεργίες, πονάω. Είναι σαν να πάει κανείς και να δαγκάει το στήθος της μάνας, για να πιει αίμα. Αυτό είναι έγκλημα.
Λέω στους λαϊκούς να σταματήσουν να δουλεύουν Κυριακές και γιορτές, για να μην τους βρουν στην ζωή τους συμφορές. Όλοι μπορούν να ρυθμίσουν την δουλειά τους. Όλη η βάση είναι η πνευματική ευαισθησία. Αν υπάρχει ευαισθησία, βρίσκονται λύσεις για όλα. Και αν λίγο ζημιωθούν από μια λύση, θα πάρουν ευλογία διπλή. Πολλοί όμως δεν το καταλαβαίνουν. Ούτε στην Θεία Λειτουργία πηγαίνουν. Η Θεία Λειτουργία αγιάζει. Αν δεν πάει ο Χριστιανός την Κυριακή στην Εκκλησία, πώς θα αγιαστεί;
Η κούραση από πνευματική εργασία δεν κουράζει, αλλά ξεκουράζει, γιατί ανεβάζει τον άνθρωπο ψηλά και τον πλησιάζει στον φιλόστοργο Πατέρα, οπότε και η ψυχή του αγάλλεται.
