Η μητέρα της 28χρονης Κυριακής η οποία δολοφονήθηκε έξω από το αστυνομικό τμήμα Αγίων Αναργύρων. Με ανείπωτο πόνο στην καρδιά της, εκφράζει με λυγμούς της την απόγνωση και την ανακρίβεια που τη συνοδεύουν. Η φράση «Μην είσαι αστυνομικός εκείνη την ώρα. Ήταν και γυναίκα. Βλέπεις ένα κορίτσι, βγάλε το βαθμό σου και γίνε άνθρωπος» αποτυπώνει τον πόνο και την αγωνία για δικαιοσύνη. Η θεία της Κυριακής επιστρέφει στο προσκήνιο με νέες αποκαλύψεις, αναδεικνύοντας το βάθος της τραγωδίας και το βάρος της αδικίας που έπληξε την οικογένειά τους.
Ξεσπά η μητέρα της 28χρονης Κυριακής
«Είτε στο σπίτι της είτε στο αστυνομικό τμήμα θα την έβρισκε και θα την σκότωνε. Γι αυτό τον άνθρωπο το κάθαρμα θέλω να πω ότι δεν είχε το θάρρος ούτε να την αντικρίσει στα μάτια να το κάνει. Πισώπλατα το έκανε. Ύπουλα και πισώπλατα Δεν είχε το θάρρος. Εμείς οι γυναίκες είμαστε πιο δυνατές και όχι αυτοί. Δεν έχουν κανένα δικαίωμα να μας εκμεταλλεύονται».
Και πρόσθεσε μέσα στα αναφιλητά της: «Άνδρας δεν είναι αυτός που μαχαιρώνει ένα κορίτσι που ζήτησε βοήθεια. Μίλησε το παιδί μου είπε “χάνομαι, βοήθεια”. Γιατί αυτός μου άδειασε την αγκαλιά μου; Γιατί του είπε όχι και έπρεπε να φύγει. Ήταν τόσο όμορφη και τόσο καλό παιδί. Δεν μπορώ να το πιστέψω. Αυτό το «αχ» θα με στοιχειώνει».
Η μητέρα της Κυριακής αναφέρθηκε και στην στάση των αστυνομικών: «Αυτή η γυναίκα η αστυνομικός φοβήθηκε μην σπάσει κανένα πρωτόκολλο; Βλέπεις ένα κορίτσι που συζητάει βοήθεια. Βγάλε το σακάκι σου και τον βαθμό σου και γίνε άνθρωπος. Και πες “κορίτσι μου κάτσε να πιείς ένα ποτήρι νερό”».
Σε άλλο σημείο η μητέρα της 28χρονης λέει: «Γιατί οι άνδρες να μπορούν να μας αλλάζουν σαν τα πουκάμισα να πας παρατάνε κι εμείς όταν λέμε όχι να μας βρίσκουν είτε βιασμένες ή σκοτωμένες ή σφαγμένες ή χτυπημένες; Πόσες γυναίκες δικαιώθηκαν; Πόσες συλληφθήκανε οι δολοφόνοι, οι βιαστές οι κακοποιητές. Πόσοι μείνανε μέσα στη φυλακή με ισόβια και τα ισόβια ήταν όντως ισόβια; Προσπαθούμε να ζητήσουμε τα αυτονόητα; Να έχουμε σεβασμό από ποιους; Σε ποια χώρα ζούμε; Σε ποια χώρα ζούμε και ζητάμε την δικαίωσή μας ως γυναίκες; Ως άνθρωποι; Θέλω να πω εγώ έχω ένα παιδάκι άρρωστο είναι 14 ετών και έχει πολύ σοβαρό πρόβλημα υγείας και δεν θέλω να το στενοχωρώ και κάνω κουράγιο. Με ρωτάει. Βλέπει στο ίντερνετ, βλέπει στην τηλεόραση και το σπίτι γεμάτο φωτογραφίες της αδερφής της και με ρωτάει γιατί την αγαπούσε πολύ».
