Μπορεί οι βουλευτές να δημοσιεύουν κάθε χρόνο το «πόθεν έσχες» που φανερώνουν τα ετήσια εισοδήματα τους σύμφωνα με τις φορολογικές τους πηγές όμως λίγοι πολίτες γνωρίζουν πόσα λαμβάνουν κάθε μήνα οι εκπρόσωποι στην βουλή.
Όπως αυτό που δημοσίευσε η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Έλενα Ακρίτα και προκάλεσε τεράστιο ενδιαφέρον, αλλά και πολλά ερωτήματα, καθώς τα στοιχεία χρειάζονται περαιτέρω ανάλυση για να διαμορφωθεί η πραγματική εικόνα.
Για παράδειγμα, η κυρία Ακρίτα φέρεται, σύμφωνα με το εκκαθαριστικό του Αυγούστου, να εισέπραξε (στις 26 Ιουλίου παρακαλώ, καθώς οι βουλευτές προπληρώνονται το μήνα!!!) ένα ποσό 4.832,25 ως «μηνιαίο καθαρό ποσό», ήτοι μισθό. Και άλλα 220 ευρώ από επιτροπές – τρεις συνεδριάσεις διάρκειας λιγότερο των δύο ωρών η καθεμία.
Ιδού πώς έχει η κατάσταση όμως, σε πιο «κανονικές» συνθήκες και όχι για το… κατακαλόκαιρο, που υπολειτουργεί η Βουλή:
Η Έλενα Ακρίτα τα είπε όλα για τον μισθό των βουλευτών
Ο μηνιαίος μισθός του βουλευτή είναι δεν είναι αυτός που εισέπραξε στο χέρι η κυρία Ακρίτα, αλλά 5.134,04 ευρώ.
Από αυτόν τον μισθό γίνεται παρακράτηση υπέρ κόμματος, που στη συγκεκριμένη περίπτωση για τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ είναι 1027,01 ευρώ. Ήτοι ένα ποσοστό 20% (το ανώτερο που προβλέπει ο σχετικός νόμος), το οποίο παρακρατείται στην πηγή, ώστε να μην κάνουν τα κορόιδα οι βουλευτές και περιμένει το κόμμα τη φιλοτιμία των μελών της κοινοβουλευτικής ομάδας του. Μάλιστα προς τούτο, φροντίζουν τα κόμματα πριν τις εκλογές να υποχρεώνουν τους υποψηφίους στην υπογραφή ενός «συμφωνητικού», που να τους δεσμεύει για την εισφορά. Το 20% που έχει ο ΣΥΡΙΖΑ πάντως δεν το έχουν όλα τα κόμματα, καθώς ορισμένα κινούνται γύρω στο 15%, άρα σε αυτές οι περιπτώσεις ο μισθός που παίρνει στο χέρι ο βουλευτής είναι μεγαλύτερος από εκείνον της κυρίας Ακρίτα.
Δεν είναι αμελητέο το ποσό εάν το καλοσκεφτείς.
Άρα, ο αρχικός μισθός είναι 7.000 ευρώ, από τον οποίο αφαιρούνται η κομματική εισφορά, ο φόρος, ο ΕΦΚΑ και η εισφορά αλληλεγγύης, που φτάνουν όλα μαζί περίπου στα 2000 ευρώ, ανάλογα με το κόμμα στο οποίο ανήκει ο βουλευτής. Εξ ου και στην περίπτωση της κυρίας Ακρίτα το ποσό φτάνει στα 4.832,25 ευρώ.
Οι βουλευτές εισπράττουν για τη συμμετοχή τους στις κοινοβουλευτικές επιτροπές. Για κάθε συμμετοχή (παρουσία σε συνεδρίαση) η αμοιβή είναι 75 ευρώ, σχεδόν όλα καθαρά.
Η κυρία Ακρίτα συμμετείχε τον Ιούλιο σε τρεις συνεδριάσεις, εξ ου και τα 220 ευρώ, που έλαβε, επιπλέον των 4.832,25 ευρώ.
Ποια είναι η πραγματικότητα:
Ένας βουλευτής μεγάλου κόμματος μετέχει συνήθως σε 2 Διαρκείς επιτροπές. Ένας βουλευτής μικρότερου κόμματος (που έχουν λιγότερες έδρες), μπορεί να μετέχει σε τρεις και τέσσερις επιτροπές.
Συν οι συμμετοχές σε άλλες επιρροές (έκτακτες, υποεπιτροπές, θεματικές κλπ).
Υπολογίζεται ότι κατά μέσο όρο, ένας βουλευτής μεγάλου κόμματος μπορεί να πάρει μέρος ίσως σε 8 με 10 συνεδριάσεις το μήνα και ενός μικρότερου κόμματος και σε περισσότερες.
Αυτό σημαίνει ότι η αμοιβή από συνεδριάσεις επιτροπών, δεν είναι 220 που έλαβε η κυρία Ακρίτα τον Ιούλιο, αλλά από 600 έως και 1000 ευρώ!
Τι άλλο όμως έχει σημασία εδώ: Παλαιότερα για εισπράξει κάποιος βουλευτής την αποζημίωση των 75 ευρώ για την παρουσία του στη συνεδρίαση έπρεπε να πάει σε αυτή! Έστω και για λίγα λεπτά. Διότι η παρουσία του καταγραφόταν από αστυνομικό στην πόρτα της αίθουσας.
Με την ηλεκτρονική κάρτα, που ισχύει πλέον, οι θρύλοι που κυκλοφορούν στους διαδρόμους της Βουλής είναι εύκολο να τους «συλλάβει» και ο πιο ανυποψίαστος. Ότι δηλαδή, αναλαμβάνει ένας βουλευτής να χτυπήσει μαζικά κάρτες συναδέλφων του, κάτι σαν «αλληλεγγύη της κοπάνας» – αλλά αυτά είναι απλώς θρύλοι!
Αξίζει να σημειωθεί και μία ακόμα παροχή της Βουλής προς τους βουλευτές: Το ενοίκιο για όσους έχουν μόνιμη κατοικία στην επαρχία.
Τι συμβαίνει: Για τις περιπτώσεις των βουλευτών που εκλέγονται στην περιφέρεια και δεν έχουν σπίτι στην Αθήνα, καταβάλλεται ποσό 1.000 ευρώ, αλλά με την προσκόμιση του ενοικιαστηρίου. Πρέπει δηλαδή να αποδείξει ο βουλευτής ότι έχει νοικιάσει σπίτι – εκτός εάν προτιμήσει να διαμείνει σε ξενοδοχείο, μία εκδοχή που είναι πιο «καθαρή».
Η παροχή είναι προφανώς λογική και αναγκαία. Αλλά τι γίνεται στην περίπτωση που κάποιος σκεφτεί να διαμείνει σε σπίτι, τους οποίου είναι μεν πραγματικός, όμως φροντίζει να είναι και αφανής ιδιοκτήτης κι έτσι «παντελονιάζει» ένα χιλιάρικο ακόμα; Τέτοια πράγματα ασφαλώς και είναι απίθανο να συμβαίνουν, αλλά για όλα πρέπει να υπάρχει έλεγχος – υπάρχει;
