Η θρυλική σειρά του Φράνκο Τζεφιρέλι Ιησούς από τη Ναζαρέτ έχει γίνει συνώνυμο του Πάσχα και οι περισσότεροι από εμάς την έχουν δει δεκάδες φορές. Ωστόσο, ελάχιστοι έχουν δει μία από τις κορυφαίες σκηνές, που κόπηκαν στο μοντάζ.
Πρόκειται για τη σκηνή της Ανάστασης του Ιησού. Αν και η σκηνή γυρίστηκε κανονικά από την παραγωγή της ταινίας, στη συνέχεια ο Φράνκο Τζεφιρέλι αποφάσισε να τη διαγράψει εντελώς.
Γιατί; Όπως είχε εξηγήσει ο ίδιος σε παλαιότερη συνέντευξή του, υπήρχαν πολλά προβλήματα στα οποία δεν μπορούσε να δώσει λύσεις. «Προσπάθησα να γυρίσω τη σκηνή της Ανάστασης και υπήρχαν αυτά τα προβλήματα, που δεν γνωρίζεις πώς να τα λύσεις.
Είναι ένα μυστήριο, Η δουλειά μας μπορεί να γίνει πολύ δύσκολη όταν πας να γυρίσεις τέτοιες σκηνές. Σε μια φωτογραφία είναι αλλιώς, αλλά στον κινηματογράφο, ο οποίος σου δείχνει γεγονότα, δεν μπορείς να δημιουργήσεις αυτό το μυστήριο. Το προσπάθησα αρκετές φορές.
Γυρίσαμε δύο διαφορετικές σκηνές για την Ανάσταση, αλλά στο τέλος αποφασίσαμε να αφήσουμε το κοινό να το φανταστεί όπως εκείνο ήθελε. Με την πίστη και τα πιο βαθιά του συναισθήματα γι’ αυτό το μυστήριο. Από κινηματογραφικής άποψης, φοβήθηκα ότι θα χάναμε αυτό το μυστήριο. Τι θα φορούσε ο Ιησούς; Θα έπρεπε να πέφτουν οι επίδεσμοι από το σώμα του; Ποιος θα ήταν ο σωστός τρόπος να γίνει; Όλα αυτά τα ερωτήματα γεννήθηκαν στο μυαλό μου. Σε κάποια άλλη ταινία ίσως να δούλευε αυτή η σκηνή, στη δική μας όχι».
H σκηνή κόπηκε στο μοντάζ, όμως, για όποιον θέλει να τη δει και να καταλάβει για τι πράγμα μιλάμε, τότε μπορεί να την αναζητήσει στο Youtube. Στον Ιησού από τη Ναζαρέτ που προβάλλεται κάθε χρόνο στην ελληνική TV δε θα τη βρει ποτέ.
Τι απέγινε ο Ρόμπερτ Παόυελ, ο πιο διάσημος «Ιησούς»
Ξανθός, με γαλάζια μάτια και ήρεμη μορφή, ο Πάουελ ενσάρκωσε την εικόνα του δυτικού κόσμου για τον Ιησού, πράγμα που όπως έχει αποδειχτεί δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Κι όμως πολλοί ακόμα και σήμερα ταυτίζουν με τη δική του μορφή τον Ιησού από τη Ναζαρέτ, ο οποίος ήταν μάλλον μελαχρινός.
Ο Βρετανός ηθοποιός πάντως στα 31 του χρόνια έδωσε μια υποδειγματική ερμηνεία, κάνοντας μέχρι και τον Πάπα δώσει την έγκριση – και την ευλογία του- για τη σειρά. Στην αρχή, όταν ο Τζεφιρέλι του πρότεινε αυτό τον ρόλο, ο Πάουελ ήταν διστακτικός. «Όταν κλήθηκα να υποδυθώ τον Ιησού, ήμουν τριάντα ενός ετών και ομολογώ ότι μέχρι τότε δεν είχα κανένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τη θρησκεία και καμία απολύτως γνώμη για τον Χριστό. Τώρα, ύστερα από εννιά μήνες γυρισμάτων σε επιβλητικά τοπία του Μαρόκου και της Τυνησίας, μπορώ να πω ότι πραγματικά πιστεύω στον Ιησού, ακόμη και αν δεν πηγαίνω τακτικά στην εκκλησια», είχε δηλώσει ο ίδιος χαρακτηριστικά.
Ο Τζεφιρέλι, έχοντας μάλιστα την υποστήριξη του ποντίφικα, που τότε ήταν ο Πάπας Παύλος ΣΤ’, έβαλε μπροστά το μεγαλόπνοο σχέδιό του τα Χριστούγεννα του 1973. Αρχικά, ο Ιταλός παραγωγός Lew Grade ήθελε τον περίφημο Σουηδό σκηνοθέτη Ίνγκμαρ Μπέργκμαν. Τελικά όμως, κατέληξε στον πιο συμβατικό κινηματογραφικά Τζεφιρέλι, ο οποίος είχε ήδη αναγνωριστεί καλλιτεχνικά με τις διασκευές των σαιξπηρικών έργων «Το ημέρωμα της στρίγγλας» (1966) και «Ρωμαίος και Ιουλιέτα» (1968).
Ο Grade είχε σκεφτεί για τον πρωταγωνιστικό ρόλο τον Ντάστιν Χόφμαν ή τον Αλ Πατσίνο, αλλά γρήγορα άλλαξε γνώμη θεωρώντας πως και οι δύο ήταν ήδη πολύ γνωστοί και δύσκολα το κοινό θα τους ταύτιζε με τον Ιησού. Τότε, η σύζυγός του του πρότεινε έναν Βρετανό ηθοποιό, που είχε δει μόλις σε μια σειρά του BBC, το ««Jude the Obscure», κάποιον Ρόμπερτ Πάουελ.
Ο Τζεφιρέλι σκέφτηκε να τον περάσει από οντισιόν για τον ρόλο του Ιούδα, όταν όμως τον συνάντησε από κοντά, είδε κάτι στα μάτια του, που τον έκαναν να τον δοκιμάσει για τον Ιησού. Ο Πάουελ ντύθηκε λοιπόν στα γρήγορα με τον μανδύα, του φόρεσαν και μια ψεύτικη γενειάδα και παρουσιάστηκε μπροστά στην κάμερα του μεγάλου Αρμάντο Νανούτσι. Όλοι έμειναν άναυδοι. Η βοηθός ενδυματολόγου έκανε αμέσως τον σταυρό της, λέγοντας «Ω, Θεέ μου!», αναγκάζοντας τον Τζεφιρέλι να παρατηρήσει: «Ποιος είμαι εγώ να διαφωνήσω;» Ειδική μέριμνα δόθηκε και στο μακιγιάζ του: του έβαλαν σκούρο μπλε eyeliner στο πάνω βλέφαρο και λευκό eyeliner στο κάτω, κάνοντας ακόμα πιο διαπεραστικό το γαλάζιο βλέμμα του.
Όπως έχει εξομολογηθεί ο Γιώργος Βογιατζής, που υποδύθηκε τον Ιωσήφ στην εμβληματική σειρά, όλο το συνεργείο και ο ίδιος αισθάνονταν ένα δέος απέναντι στον ηθοποιό. Πολλοί δε έκαναν τον σταυρό τους, όταν περνούσε από μπροστά τους και φυσικά οι βωμολοχίες στο σετ σταματούσαν διά μαγείας.
Ο Πάουελ μάλιστα υποβλήθηκε σε εξοντωτική δίαιτα 12 ημερών για τις ανάγκες των σκηνών της Σταύρωσης, ώστε να φαίνεται σκελετωμένος. Τις μέρες των συγκεκριμένων γυρισμάτων έκανε τσουχτερό κρύο και εκείνος ήταν αναγκασμένος να μείνει ώρες δεμένος στον Σταυρό. Και επειδή ήταν πολύ δύσκολο να τον ανεβοκατεβάζουν, στα διάλειμματα άνθρωποι της παραγωγής, τον τύλιγαν με μια κουβέρτα και τον προμήθευαν τσιγάρα και κονιάκ, για να μπορέσει να αντέξει.
Για την εμπειρία του, ο ίδιος θα έλεγε αργότερα: «Το φιλμ αντιπροσωπεύει ένα πολύ σημαντικό σημείο καμπής στη ζωή μου, γιατί μου έδωσε τη δυνατότητα να έρθω κοντύτερα στα μυστήρια του Ιησού. Αναγκάστηκα να μελετήσω ενδελεχώς τις Γραφές και ο καθολικισμός μου… γνώρισε ένα νέο ξεκίνημα που πήγε πολύ βαθύτερα από την παιδική μου εμπειρία… Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων, ένιωσα ότι ο Κύριος οδηγούσε τα βήματά μας και πως ο αέρας ήταν πάντα πίσω μας. Όλοι όσοι συμμετείχαν στο φιλμ είχαν την ίδια αίσθηση κι αυτή ήταν μια ιδιαιτέρως χαρούμενη και εύκολη στιγμή στις ζωές μας. Υπήρχε μια συγκεκριμένη ενέργεια γύρω μας».
Από τότε το που δημοσιοποιήθηκε ότι ο Πάουελ θα αναλάμβανε τον ρόλο του Ιησού, η φήμη του εκτοξεύτηκε, αλλά δεν έλειψαν και οι αντιδράσεις. Διάφορες χριστιανικές ομάδες τον κατηγορούσαν, επειδή ζούσε «βουτηγμένος στην αμαρτία» με τη σύντροφό του, τη χορεύτρια Μπάρμπαρα Λορντ, ήταν καπνιστής και του άρεσε το καλό φαγητό. ια να γλιτώσει από την κριτική, ο Ρόμπερτ παντρεύτηκε στα γρήγορα την «Babs» του πριν ξεκινήσουν τα γυρίσματα της σειράς το 1975. Και όπως φαίνεται έκανε καλά, αφού παραμένουν μαζί μέχρι σήμερα, έχοντας αποκτήσει δυο παιδιά.
Μετά από την προβολή της σειράς τώρα, ο Πάουελ δεν είχε την καριέρα που όλοι περίμεναν. Η «εξαφάνισή» του από τη showbiz έκανε πολλούς να διαδώσουν διάφορες φήμες:ότι είχε αρρωστήσει, ότι έπασχε από κατάθλιψη, ότι έκανε απόπειρες αυτοκτονίας, ακόμα και ότι είχε μείνει άστεγος.
Στην πραγματικότητα, τίποτα από όλα αυτά δεν είχε συμβεί. Ο Πάουελ συνέχισε να παίζει σε τηλεοπτικές σειρές στη βρετανική τηλεόραση, στο θέατρο και σε αρκετές ευρωπαϊκές ταινίες-τιμήθηκε μάλιστα για τους ρόλους του στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Παρισιού και το Φεστιβάλ Βενετίας το 1982- δάνεισε τη φωνή του σε αμέτρητα ντοκιμαντέρ και διαφημίσεις, κι έπαιξε ακόμα και στο ραδιόφωνο, κάνοντας μια αξιοπρόσεκτη καριέρα. Δεν έγινε βέβαια ποτέ αστέρας του Χόλιγουντ, αλλά η αλήθεια είναι πως μάλλον δεν το επεδίωξε κιόλας.
Επίσης, πήρε μπρος στο ντοκιμαντέρ «The Real Jesus of Nazareth» του Smithsonian Channel για τη σειρά-φαινόμενο όπου παραδέχτηκε πως η συμμετοζή στη σειρά τον έφερεσε επαφή με τη θρησκεία, συμπληρώνοντας: «Πραγματικά ελπίζω στο μνημόσυνό μου να με θυμούνται και να με αποκαλούν όλοι ως ‘‘τον άνθρωπο που υποδύθηκε τον Ιησού’’».
Σήμερα, συνεχίζει να ζει ευτυχισμένος στην Αγγλία με την οικογένειά του, έχοντας βρει την πίστη του, όπως ο ίδιος δηλώνει.
