Θρυλική σοουγούμαν, η επονομαζόμενη και «βασίλισσα της νύχτας». Με το μπρίο, την ομορφιά και την τσαχπινιά της ήταν ο απόλυτος πειρασμός για τον ανδρικό πληθυσμό.
Η Ζωζώ Σαπουντζάκη δεν ήταν ηθοποιός, δεν ήταν τραγουδίστρια, δεν ήταν χορεύτρια. Στην πραγματικότητα δεν μπορούσε να την κατατάξει κανείς σε ένα είδος, γιατί ήταν ένα είδος από μόνη της.
Η Ζωή (Ζωζώ) Σαπουντζάκη γεννήθηκε στις 27 Μαΐου 1933 στη Θεσσαλονίκη, από πατέρα Κωνσταντινουπολίτη και μητέρα Σμυρνιά. Εμφανίστηκε στο σανίδι από ηλικίας επτά χρονών και μαζί με την αδελφή της Βάσω ήταν γνωστές ως «Σαπουντζάκια», διασκεδάζοντας για αρκετά χρόνια με τα νούμερά τους μικρούς και μεγάλους. Ήταν τέτοια η γλύκα της, ώστε ύστερα από μία περιοδεία στην Κωνσταντινούπολη το πρόσωπό της μπήκε στο χαρτί περιτυλίγματος μιας σοκολάτας!
Οι θιασάρχες της εποχής όταν ανέβαιναν στη Θεσσαλονίκη είχαν να λένε για τα Σαπουντζάκια και πολλές φορές προσπάθησαν να τα κατεβάσουν μόνιμα στην Αθήνα. Η αδελφή της, η Βάσω, σε πολύ νεαρή ηλικία γνώρισε έναν αξιωματικό της πολεμικής αεροπορίας και τον παντρεύτηκε. Έτσι, η Ζωζώ συνέχισε μόνη της στο χώρο του θεάματος και με το μπρίο, την ομορφιά και την τσαχπινιά της, έπλασε τον μύθο που την ακολουθεί μέχρι σήμερα.
Οι θιασάρχες της εποχής όταν ανέβαιναν στη Θεσσαλονίκη είχαν να λένε για τα Σαπουντζάκια και πολλές φορές προσπάθησαν να τα κατεβάσουν μόνιμα στην Αθήνα. Η αδελφή της, η Βάσω, σε πολύ νεαρή ηλικία γνώρισε έναν αξιωματικό της πολεμικής αεροπορίας και τον παντρεύτηκε. Έτσι, η Ζωζώ συνέχισε μόνη της στο χώρο του θεάματος και με το μπρίο, την ομορφιά και την τσαχπινιά της, έπλασε τον μύθο που την ακολουθεί μέχρι σήμερα.
Από τις αρχές της δεκαετίας του ’50, όταν και κατέβηκε στην Αθήνα, η Ζωζώ Σαπουντζάκη κυριαρχούσε στις θεατρικές σκηνές της επιθεώρησης και αργότερα στις πίστες των νυχτερινών κέντρων. Έμαθε στον Έλληνα να τα σπάει όταν διασκεδάζει, πήρε το μικρόφωνο και κατέβηκε στον κόσμο και τραγούδησε μαζί του, ανέβηκε στα τραπέζια, προκάλεσε όσο λίγες. Ήταν ένας σκέτος πειρασμός για τους άνδρες εκείνης της εποχής.
Στα νυχτερινά μαγαζιά όπου εμφανιζόταν έκανε το προσωπικό της σόου, φορώντας πανάκριβες τουαλέτες, φτερά και πούπουλα, λαμπερά ρούχα, που πάντα όμως τόνιζαν τα πλούσια θέλγητρά της. Εκεί σύχναζε η ελίτ της χώρας, από πολιτικούς και μεγαλοεπιχειρηματίες έως κοσμικούς και καλλιτέχνες. Από τον Αριστοτέλη Ωνάση και τον γιο του Αλέξανδρο που δήλωνε ερωτευμένος μαζί της μέχρι τον Σταύρο Νιάρχο, τον Σοφοκλή Βενιζέλο, τον Γεώργιο Παπανδρέου και πολλούς άλλους. Λέγεται ότι όταν έβγαινε να τραγουδήσει, συνήθως της πέταγαν περιστέρια και της έστελναν μέσα σε σπιρτόκουτα λίρες!
Στον κινηματογράφο λιγοστές ήταν οι εμφανίσεις της, μόλις 11. Η πρώτη παρουσία της ως τραγουδίστρια ήταν στην κωμωδία του Γιώργου Λαζαρίδη «Ο Μπαμπάς Εκπαιδεύεται» (1953) και ως ηθοποιός στην κωμωδία του Ορέστη Λάσκου «Νύχτες στο Μιραμάρε» (1960). Η πλέον χαρακτηριστική της παρουσία είναι στην κωμωδία του Γιάννη Δαλιανίδη «Ο ξυπόλητος πρίγκηψ» (1966), όπου παίζει, χορεύει και τραγουδάει (το περίφημο «Μια με θέλεις μια με διώχνεις»), αποδεικνύοντας γιατί έγραψε ιστορία στο χώρο του θεάματος. Η τελευταία της εμφάνιση στη μεγάλη οθόνη ήταν το 2016, στην ταινία του Τάσου Μπουλμέτη «Νοτιάς».
Επιθυμητή όσο λίγες γυναίκες στην εποχή της, ανέβηκε δύο φορές τα σκαλιά της εκκλησίας. Το 1951 με τον γιατρό Γιώργο Χατζηπαρασκευά, με τον οποίο χώρισε ύστερα από τρεις μήνες θυελλώδους συμβίωσης και το 1973 με τον δικηγόρο Ανδρέα Πολίτη, με τον οποίο έζησε 23 χρόνια μέχρι το θάνατό του.
Στα μέσα της δεκαετίας του ‘60, η Ζωζώ Σαπουντζάκη μπλέχτηκε σ’ ένα τεράστιο οικονομικό σκάνδαλο, που απασχόλησε τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων και παραλίγο να την καταστρέψει κοινωνικά και οικονομικά. Ο λογιστής της «Πειραϊκής-Πατραϊκής» Θύμιος Παπαναστασίου, παντρεμένος και πατέρας ενός παιδιού, με τον οποίο διατηρούσε δεσμό, καταχράστηκε από την εταιρεία του το ποσό των 15 εκατομμυρίων δραχμών.
Η Σαπουντζάκη κατηγορήθηκε για αποδοχή προϊόντων εγκλήματος, επειδή ένα μέρος του ποσού αυτού χρησιμοποιήθηκε για την ανέγερση βίλας στην Κινέτα. Ο αγαπημένος της, ο οποίος παρίστανε και τον μέτοχο της εταιρείας, καταδικάστηκε στις 10 Μαρτίου 1969, σε 10 χρόνια κάθειρξη για απάτη και πλαστογραφία, ενώ η ίδια σε πεντάμηνη φυλάκιση μόνο για ψευδορκία, στις 5 Φεβρουαρίου 1970, σώζοντας έτσι το εξοχικό της.
Η Ζωζώ Σαπουντζάκη μπορεί να διακινδύνευσε τη φήμη της, αλλά ενίσχυσε το μύθο της ως μια γυναίκα που μπορεί να καταστρέψει οποιοδήποτε άντρα.
