Τέλος εποχής για τον Αρχιεπίσκοπο Δαμιανό στην Ιερά Μονή Αγίας Αικατερίνης Σινά, στην Αίγυπτο, καθώς με ανακοίνωσή του το μεσημέρι της Πέμπτης (4/9), δρομολόγησε τη διαδικασία για τη διαδοχή του.
«Σήμερα 4/9/2025, εορτή του μεγάλου προφήτη Μωϋσή, που είναι από τους προστάτες του Σινά, η αποκατάσταση της κανονικότητας και της νομιμότητας στην Ιερά Μονή Σινά είναι πλέον πραγματικότητα» αναφέρει μεταξύ άλλων στην ανακοίνωσή του ο Αρχιεπίσκοπος Δαμιανός.
«Αντιλαμβάνομαι ότι διάγοντας το 91ο έτος της ηλικίας μου, η σκέψη πολλών, εντός και εκτός της Μονής, επικεντρώνεται στο γεγονός ότι η διαδοχή μου είναι θέμα χρόνου. Αυτή ακριβώς η σκέψη είναι η πραγματική αιτία της εσωτερικής κρίσης που ξέσπασε στην Ιερά Μονή Σινά» ξεκαθαρίζει επίσης ο Αρχιεπίσκοπος Δαμιανός.
Μονή Σινά: Όλη η ανακοίνωση του Αρχιεπίσκοπου Δαμιανού
«Σήμερα 4/9/2025, εορτή του μεγάλου προφήτη Μωϋσή, που είναι από τους προστάτες του Σινά, η αποκατάσταση της κανονικότητας και της νομιμότητας στην Ιερά Μονή Σινά είναι πλέον πραγματικότητα. Αλλά δεν αρκεί μόνο αυτό για να επιτευχθεί ο μέγιστος στόχος της διασφάλισης του από αιώνων καθεστώτος της και, κυρίως, του μέλλοντός της. Εκτός από την κανονικότητα και τη νομιμότητα απαιτείται να υπάρχει και ενότητα μεταξύ των Πατέρων της Ιεράς Σιναϊτικής Αδελφότητας.
Αντιλαμβάνομαι ότι διάγοντας το 91ο έτος της ηλικίας μου, η σκέψη πολλών, εντός και εκτός της Μονής, επικεντρώνεται στο γεγονός ότι η διαδοχή μου είναι θέμα χρόνου. Αυτή ακριβώς η σκέψη είναι η πραγματική αιτία της εσωτερικής κρίσης που ξέσπασε στην Ιερά Μονή Σινά. Η ευθύνη μας βαραίνει όλους, και πρώτα απ’ όλους τους Σιναϊτες Πατέρες, αλλά όχι με τον ίδιο τρόπο και το ίδιο ποσοστό. Δυστυχώς συνέπεσε η κρίση της διαδοχής μου με την κρίση που προκάλεσε η απόφαση του Εφετείου της Ισμαηλίας της 28/5/2025 με αποτέλεσμα η κρίση να μετατραπεί σε υπαρξιακή.
Πλέον εκ των γεγονότων αποδείχθηκε ότι όλοι οι Σιναΐτες Πατέρες, συμπεριλαμβανομένων των 11 στασιαστών, μοιραζόμαστε ορισμένες κοινές θέσεις οι οποίες πρέπει να αποτελέσουν την βάση μιας νέας ενότητας:
Α) Στο μέγιστο ζήτημα της δικαστικής απόφασης του Εφετείου της Ισμαηλίας της 28/5/2025 όλοι οι Σιναΐτες Πατέρες έχουμε την ίδια άποψη και τους ίδιους στόχους. Η συγκεκριμένη απόφαση ανατρέπει το από αιώνων καθεστώς της Ιεράς Μονής, ανοίγει το δρόμο για την αποϊεροποίηση και την μουσειοποίησή της.
Β) Η λύση στην υπαρξιακή κρίση που αντιμετωπίζουμε θα βρεθεί σε συνεργασία με την αιγυπτιακή και την ελληνική κυβέρνηση και πρέπει να αποτελεί μια τριμερή συμφωνία. Ασφαλώς η συνέχιση της προσπάθειας να δικαιωθεί η Ιερά Μονή μέσω των αιγυπτιακών δικαστηρίων πρέπει να και θα συνεχιστεί με ευθύνη του νέου Αρχιεπισκόπου Σινά, Φαράν και Ραιθώ και της ενωμένης Ιεράς Σιναιτικης Αδελφότητας.
Γ) Η λύση, πλην του ιδιοκτησιακού ζητήματος συμπεριλαμβάνει οπωσδήποτε α) την αναγνώριση αυτοτελούς θρησκευτικού νομικού προσώπου (sui generis) με την επωνυμία «Ελληνορθόδοξη Ιερά Βασιλική Αυτόνομη Μονή Αγίας Αικατερίνης του Αγίου και Θεοβαδίστου Όρους Σινά» στην αιγυπτιακή έννομη τάξη, β) την απόδοση της αιγυπτιακής υπηκοότητας στον εκάστοτε Αρχιεπίσκοπο Σινά, Φαράν και Ραϊθώ και Ηγούμενο της Ιεράς Μονής Σινά, γ) την εξασφάλιση αδειών διαμονής στους Πατέρες μέσω ειδικών διαδικασιών, δ) την προστασία της ιδιωτικής συλλογής των κειμηλίων και χειρογράφων της Ιεράς Μονής και ε) την αναγνώριση του αμιγώς θρησκευτικού χαρακτήρα των κειμηλίων χωρίς καλλιτεχνική αξία (ι. λειψάνων κλπ).
Δ) Ο ν.5224/2025 (Α’ 142) είναι όχι μόνο ένα ορόσημο στον αγώνα της Ιεράς Μονής για να εξασφαλίσει το μέλλον της και το καλώς εννοούμενο συμφέρον της αλλά και μια κρίσιμη στρατηγική επιλογή τόσο για την Ιερά Μονή Σινά όσο και για την Ελλάδα. Η σχέση της Ιεράς Μονής με το ελληνικό κράτος καθορίζεται, πλέον, από το Σύνταγμα και αυτόν τον νόμο αποτελώντας έτσι μια ισχυρή και αδιαπέραστη ασπίδα προστασίας για την Ιερά Μονή τόσο στην Ελλάδα όσο και σε όλον τον κόσμο.
Ε) Η Σιναϊτική Αδελφότητα χρειάζεται να δεχθεί νέους Πατέρες ώστε να αυξηθεί αριθμητικά.
Στ) Πανορθόδοξα η κανονική θέση της Ιεράς Μονής Σινά έχει οριστεί αμετάκλητα από το Σιγίλλιο του Οικουμενικού Πατριάρχου Γαβριήλ Δ΄ το 1782. Παράλληλα τελικός κριτής πανορθοδόξως παραμένει το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Η Ιερά Μονή Σινά είναι «αυτόνομη, αυτοδέσποτη, ελεύθερη ασὐδοτη, ακαταπάτητη, μη υποκείμενη σε κάποιο Πατριαρχικό Θρόνο».
Πάντοτε οι κρίσεις αποδεικνύουν πολλά για πολλούς.
Κανείς δεν θα ξεχάσει ποιοι ήταν εκείνοι που αμέσως υποστήριξαν την Ιερά Μονή όταν έγινε γνωστή η απόφαση της 28/5/2025. Ήταν το Οικουμενικό Πατριαρχείο, το Πατριαρχείο Βουλγαρίας, η Εκκλησία Ελλάδος, η Εκκλησία Κύπρου. Αργότερα προστέθηκαν το Πατριαρχείο Αντιοχείας, το Πατριαρχείο Σερβίας και η Εκκλησία της Αλβανίας.
Η έμπονη σιωπή του Πατριάρχη Αλεξανδρείας ισοδυναμεί με στήριξη. Όλα τα άλλα Πατριαρχεία και όλες οι άλλες Ορθόδοξες Εκκλησίες σιώπησαν εκτός του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων του οποίου η ανακοίνωση ως μόνο στόχο είχε την επιβεβαίωση μιας ιμπεριαλιστικής πολιτικής εναντίον της Ιεράς Μονής Σινά που στοχεύει στην μετατροπή της Ιεράς Μονής Σινά σ’ ένα απλό μοναστήρι υπαγόμενο στον Πατριάρχη Ιεροσολύμων. Γι’ αυτή την κατάσταση διχόνοιας και διαίρεσης στον Ορθόδοξο κόσμο η ευθύνη βαραίνει αποκλειστικά το Πατριαρχείο Μόσχας αλλά τα αποτελέσματά της τα πληρώνει ολόκληρη η Ορθοδοξία. Δεν είναι τυχαίο ότι οι πρώτοι που έσπευσαν να εκμεταλλευθούν το εσωτερικό ρήγμα στην Ιερά Σιναϊτική Αδελφότητα ήταν οργανώσεις, δίκτυα, κόμματα αλλά και πρόσωπα που συνδέονται με την προσπάθεια της Ρωσίας να διαλύσει την Ορθοδοξία, ενώ προωθούν απόψεις ενάντιες στην Ορθόδοξη Χριστιανική Θεολογία και Ηθική.
Χαίρομαι όμως γι αυτό το έγγραφο γιατί επιτέλους αποκαλύπτεται ο ρόλος του Πατριάρχη Ιεροσολύμων στην εκδήλωση του εκκλησιαστικού πραξικοπήματος -άλλωστε κατέχει την σχετική τεχνογνωσία- αλλά κυρίως στην εμβάθυνση της διχόνοιας εντός της Ιεράς Σιναϊτικής Αδελφότητας. Όμως το πλέον ενδιαφέρον είναι ο χρόνος που εστάλη αυτό το έγγραφο. Εστάλη μόνο όταν το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων έμαθε ότι σήμερα θα ανακοίνωνα την απόφασή μου για την έξοδο από την κρίση που μαστίζει την Ιερά Σιναϊτική Αδελφότητα και ότι αυτή η απόφασή μου έχει τη σύμφωνη γνώμη των Πατέρων, της Ελληνικής Κυβέρνησης, του Οικουμενικού Πατριαρχείου και της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Η Ιερά Μονή Σινά δεν έχει παράδοση να κάνει πραξικοπήματα, να καθαιρεί Πατριάρχες και μετά να τους κλείνει σε εσωτερικές φυλακές με στόχο να τους εξουθενώσει πνευματικά, ψυχικά και σωματικά. Η Ιερά Μονή Σινά ποτέ δεν θα επιδείκνυε αυτή την μικρόψυχη στάση που επέδειξε προσωπικά ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων Θεόφιλος όταν ήλθε η αναπόφευκτη ώρα της κοίμησης του προκατόχου του Ειρηναίου. Ποιος θα ξεχάσει ότι ο μόνος που ενδιαφέρθηκε και τότε για την αξιοπρέπεια του κεκοιμημένου ήταν η Ελληνική Κυβέρνηση και η Εκκλησία της Ελλάδος; Χωρίς την Ελληνική Κυβέρνηση και την Εκκλησία της Ελλάδος, ο κεκοιμημένος θα ήταν ακόμα άταφος γιατί ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων απαγόρευσε να ταφεί οπουδήποτε εντός των ορίων της εκκλησιαστικής του δικαιοδοσίας. Ευτυχώς ακόμα και στην χειρότερη στιγμή της ιστορίας της Ιεράς Μονής Σινά κάτι τέτοιο δεν έχει γίνει και οφείλουμε όλοι να φροντίσουμε να μην γίνει».
