Είναι ευτυχισμένη όσο ποτέ καθώς υιοθέτησε ένα αγοράκι. Η δημοσιογράφος, ήθελε πολύ να αποκτήσει ένα παιδί. Προσπάθησε, έκανε εξωσωματικές αλλά το αποτέλεσμα δεν ήταν ποτέ θετικό. Αντιθέτως που της δημιούργησαν και ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας. Μετά από 22 χρόνια γάμου αποφάσισαν με τον σύζυγό της να υιοθετήσουν ένα παιδί. Σήμερα είναι στη θέση της μανούλας και συστήνει τον γιο της.
Σε συνέντευξή της μίλησε για όλα για τη δημοσιογραφία, την πολιτική, τον γάμο και φυσικά το παιδί που ήρθε στη ζωή της. Σε ερώτηση για το ποια είναι η Τάνια Ιακωβίδου υποστηρίζει ότι “έχω την αίσθηση ότι γεννήθηκα με το μικρόβιο της δημοσιογραφίας και η πολιτική ήρθε λόγω της δημοσιογραφίας. Επομένως δημοσιογράφος και πάλι δημοσιογράφος γιατί μπορείς να κάνεις τον κόσμο καλύτερο χωρίς να σε κατηγορούν ότι υπηρετείς συγκεκριμένα συμφέροντα. Αλλά και πολιτικός εφόσον το απαιτούν οι συνθήκες έκτακτης ανάγκης στις οποίες έχει βρεθεί η χώρα μας τα τελευταία χρόνια”.
Κατά καιρούς έχει πει πολλά πράγματα έξω από τα δόντια. “Είναι θέμα χαρακτήρα. Φαντάσου ότι στη δουλειά μου αλλά και στην πολιτική όλοι με αποκαλούν «αντράκι». Δεν μασάω τα λόγια μου ποτέ. Πιστεύω ότι το έχω πληρώσει αλλά δεν το έχω μετανιώσει”.
Στην ερώτηση αν έχει μετανιώσει για κάτι που έχει πει υποστηρίζει ότι όλοι κάνουμε λάθη. Σε κάποιες περιπτώσεις βέβαια έχει χρησιμοποιήσει και υπερβολικές εκφράσεις. Όχι, όπως λέει από κακία ή εμπάθεια αλλά επειδή θεώρησε άλλους αδικημένους. “Ένιωσα την ανάγκη να τους υπερασπιστώ. Αν έχω άθελα μου πικράνει κάποιους ζητάω ειλικρινά συγνώμη. Όλοι οι άνθρωποι ζητάμε συγνώμη από τον σύντροφο μας, από τους φίλους μας, από τους ανθρώπους που αγαπάμε όταν τους πικραίνουμε με τις πράξεις μας και τα λεγόμενα μας. Αρκεί αυτό να μην γίνετε ηθελημένα”.
Τάνια Ιακωβίδου : Ο σύζυγός μου έχει μεγάλη υπομονή
Εκτός όμως από επαγγελματίας η Τάνια Ιακωβίδου είναι και σύζυγος. Μάλιστα φέτος έκλεισε με τον σύζυγό της 22 χρόνια γάμου. “Θα ήταν ψέμα αν σου έλεγα ότι όλα κυλούσαν πάντα μέλι γάλα. Ξέρεις όμως τι πιστεύω; Οι δυσκολίες της ζωής σε κάνουν πιο δυνατό και κυρίως πιο σίγουρο για τον σύντροφο σου. Αρκεί να τα συζητάς όλα και να προσπαθείς να βρίσκεις λύσεις. Αυτό που δεν αντέχω είναι οι συμβατικές σχέσεις. Ξέρω ζευγάρια που δεν συναντιούνται ούτε καν μέσα στο σπίτι τους. Όταν ο ένας φεύγει ο άλλος έρχεται”.
Χαρακτηρίζει τον σύζυγό της υπομονετικό μαζί της. “Έχει αντέξει τα ακατάστατα ωράρια της δουλειάς μας, τα νεύρα και την ένταση του χώρου μας. Τις άσχημες στιγμές της πολιτικής με τις τεράστιες εντάσεις και τα θαψίματα από τους πολιτικούς μου αντιπάλους. Αλλά και την ακατάπαυστη πολυλογία μου που δεν έχει όρια μερικές φορές! Παρόλα αυτά άντεξε ο καημένος, άρα έχει φοβερή υπομονή. Όσο για τους καυγάδες μας να σου πω την αλήθεια μετά από τόσα χρόνια επειδή ξέρει τα κουμπιά μου και γω τα δικά του σταματάνε εγκαίρως χωρίς πολλές πολλές εντάσεις”.
Στο παρελθόν η Τάνια Ιακωβίδου είχε κάνει πολλές προσπάθειες για να αποκτήσει παιδί με εξωσωματική. Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να δημιουργηθεί ένα πρόβλημα υγείας που έβαλε για πάντα φρένο στην απόκτηση παιδιού. “Ξέρω ότι είναι ένα θέμα που ταλανίζει χιλιάδες γυναίκες .Φαντάσου ότι εγώ σταμάτησα στις πρώτες δύο εξωσωματικές γιατί ο οργανισμός μου δεν άντεχε τις ορμόνες. Πάθαινα υπερδιέγερση ωοθηκών και κατέληγα στο νοσοκομείο με αφόρητους πόνους.
Υπάρχουν γυναίκες όμως που έκαναν 17, 20 προσπάθειες για να καταφέρουν να κάνουν ένα παιδάκι. Όμως θεωρώ ότι όταν κάτι δεν προκύπτει πρέπει να το σταματάς. Διαφορετικά βάζεις τον εαυτό σου σε κίνδυνο. Θυσιάζεις και το μέλλον ενός παιδιού που μπορεί να γεννηθεί και στην πορεία να βρεθεί χωρίς μητέρα. Το ξέρουν άραγε οι γυναίκες που κάνουν τόσες προσπάθειες ότι σύμφωνα με τα πρωτόκολλα υγείας επιτρέπονται 3 εξωσωματικές; Στην Ελλάδα υπάρχει δυστυχώς τεράστια εκμετάλλευση των γυναικών γύρω από το θέμα αυτό. Οι αμοιβές των γιατρών είναι πολύ υψηλές και ο έλεγχος από την πολιτεία ανύπαρκτος”.
Πλέον όμως η Τάνια Ιακωβίδου είναι μητέρα καθώς υιοθέτησαν ένα παιδάκι. “Το μόνο που δεν σκέφτηκα ήταν τι θα πει ο κόσμος. Το μόνο που ήθελα ήταν να δώσω την ευκαιρία σε ένα παιδάκι να βρεθεί στην ζεστασιά και στην θαλπωρή μιας οικογένειας. Να αισθανθεί όπως όλα τα παιδάκια της ηλικίας του και να ξεφύγει από ένα ίδρυμα με όλα τα αρνητικά στοιχεία μιας ιδρυματοποίησης”.
“Το πιο συγκινητικό ήταν όταν με φώναξε μαμά“
Από την πρώτη φορά που τον είδε θυμάται την αγκαλιά που εισέπραξε. “Το μόνο που θυμάμαι είναι ότι άνοιξε τα χεράκια του και με αγκάλιασε. Αυτή η αγκαλιά ήταν για μένα όλος ο κόσμος. Σε σχέση με την διαδικασία πιστεύω ότι θα μπορούσαν να αλλάξουν αρκετά πράγματα. Οι αιτήσεις θα έπρεπε να εξετάζονται πιο γρήγορα αλλά αυτό εξαρτάται και από το νομοθετικό πλαίσιο. Αλλά και από την ίδια τη δικαιοσύνη. Πρέπει να υπάρχει οικογενειακό δικαστήριο όπως και στα υπόλοιπα σύγχρονα ευρωπαϊκά κράτη. Ευτυχώς οι άνθρωποι που στελεχώνουν τα κρατικά ιδρύματα γιατί για τα ιδιωτικά δεν έχω άποψη έχουν εμπειρία και κάνουν με ζήλο την δουλειά τους υπερβάλλοντας εαυτόν. Δεν φτάνει όμως μόνο αυτό”.
Χαρακτηρίζει το ρόλο της μητέρας απαιτητικό και πως δεν είναι εύκολος “το μικρό μου ζιζάνιο είναι στην πρίζα από το πρωί μέχρι το βράδυ. Ο μικρούλης μου με είπε μαμά από την πρώτη στιγμή οπότε καταλαβαίνεις την ευτυχία μου. Το πιο συγκινητικό ήταν σίγουρα αυτό γιατί αυτή η λέξη είναι ότι πιο ιερό υπάρχει στον κόσμο”.
Μαζί όπως λέει κάνουν τα πάντα “διαβάζουμε μαζί, τρώμε μαζί, παίζουμε μαζί, πηγαίνουμε βόλτες. Φαντάσου ότι όταν θέλει να πάει κάπου και του λέω ότι θα πάει με τον μπαμπά του το πρώτο πράγμα που μου λέει είναι «εσύ μανούλα δεν θα έρθεις;». Και αυτό γιατί θέλει να είμαστε πάντα όλοι μαζί, οικογένεια”.
Το μήνυμα που στέλνει στις μητέρες που προσπαθούν να αποκτήσουν ένα παιδί “θα τους έλεγα να κάνουν αυτό που τους λέει και η καρδιά τους αλλά και η λογική τους. Και ότι παιδί σου είναι εφόσον το μεγαλώνεις όχι μόνο επειδή το γεννάς. Η μητρότητα είναι αυτό που νιώθεις στην καρδιά σου και το βλέπεις να καθρεφτίζεται στο πρόσωπο του παιδιού που μεγαλώνεις. Είτε το έχεις γεννήσει εσύ είτε όχι. Πιστέψτε με δεν έχει σημασία”.
Τα επαγγελματικά σχέδια και τα όνειρα της Τάνιας Ιακωβίδου περιλαμβάνουν την οικογένειά της. “Ονειρεύομαι να είμαι καλά και εγώ και η οικογένεια μου. Ειλικρινά εύχομαι τα παιδάκια που μεγαλώνουν μόνα τους σε ιδρύματα να βρουν σύντομα το δικό τους σπιτικό. Αυτό είναι και το όνειρό του δικού μου παιδιού. Εντελώς προφητικά έγραψε σε ένα γράμμα στον Άι Βασίλη « το δώρο που θα ήθελα φέτος τα Χριστούγεννα είναι να μην είναι ποτέ πια παιδάκια μόνα τους».
