Ο Αριστοτέλης Ωνάσης, ίσως να είναι η μεγαλύτερη απόδειξη της λαϊκής ρήσης «τα λεφτά δεν φέρνουν πάντα την ευτυχία».
Ο Κροίσος από την Σμύρνη και ίσως ο πιο διάσημος Ελληνας επιχειρηματίας κέρδισε τα πάντα: Χρήματα, δόξα, γυναίκες και μια ζωή bon viveur, εκτός από την οικογενειακή ευτυχία. Ο θάνατος του αγαπημένου του γιου Αλέξανδρου, στην κυριολεξία τσάκισε όλο το μεγαλείο του ανθρώπου που πίστευε πως πρέπει «στη δουλειά σου να είσαι σοβαρός και στη ζωή σου τρελός».
Τα πρώτα του βήματα: Πρόσφυγας
Ο Αριστοτέλης Ωνάσης, του Σωκράτη και της Πηνελόπης, γεννήθηκε στις 15 Μαρτίου του 1906 στη Σμύρνη. Σε ηλικία 16 ετών ήρθε στην Ελλάδα σαν πρόσφυγας από τη Μικρασιατική καταστροφή, όπου είχε δει τον αγαπημένο του θείο να απαγχονίζεται από τους Τούρκους. Στην αρχή έμενε σε άθλιες συνθήκες όπως και οι υπόλοιποι πρόσφυγες. Υστερα από μια σύντομη παραμονή στην Κωνσταντινούπολη, τον Αύγουστο του 1923 κάνει το μεγάλο βήμα και με 250 δολάρια στην τσέπη ταξιδεύει για την Αργεντινή.
Η αρχή της νέας του ζωής στο Μπουένος Αϊρες, ήταν αρκετά δύσκολη, με τον Ωνάση να κάνει διάφορες δουλειές του «ποδαριού» όπως αυτή του λαντζιέρη και του νυχτοφύλακα, μέχρι να προσληφθεί ως νυκτερινός τηλεφωνητής από την Βρετανική Τηλεφωνική Εταιρεία. Εκεί εκμεταλλευόμενος συνομιλίες που κρυφάκουγε, αποφάσισε να ιδρύσει μια μικρή επιχείρηση εισαγωγής καπνού και κατασκευής τσιγάρων, με τον πατέρα του να τον βοηθά στέλνοντάς του καπνό -πολλές φορές λαθραίο- από την Τουρκία.
Η επιχείρηση με την πώληση τσιγάρων πήγε αρκετά καλά, με τον Ωνάση έχοντας ήδη συγκεντρώσει ένα σημαντικό κεφάλαιο, να εκμεταλλεύεται τις οικονομικές συγκυρίες που επέφερε το μεγάλο οικονομικό «κραχ» του 1929 και το 1932 και να στρέφεται σ’ έναν τομέα, που ανέκαθεν οι Ελληνες είχαν ιδιαίτερη έφεση: Τη ναυτιλία. Ο Ωνάσης παρήγγειλε το πρώτο τάνκερ στον κόσμο, 15.000 τόνων, και το ονόμασε «ΑΡΙΣΤΟΝ». Η άνοδος της ναυτιλίας ήταν αλματώδης και ο Ωνάσης αγόραζε διαρκώς νέα μεγαλύτερα τάνκερ. Οι πρακτικές του δεν ήταν πάντα έντιμες: Υπέγραφε μεταφορές κάρβουνου με πλοία που δεν είχε, μεταφορές πετρελαίου με πλοία που ακόμα δεν είχαν ναυπηγηθεί, με τις μεγαλύτερες εταιρείες πετρελαίου όπως η Μόμπιλ, η Σοκόνι και η Τεξάκο, να προτιμούν να υπογράφουν μακροπρόθεσμα σταθερά συμβόλαια μαζί του, παρά να «πονοκεφαλιάζουν» με άλλους.
Στη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ο Ωνάσης που είχε εγκατασταθεί εν τω μεταξύ στο Λονδίνο, το εγκατέλειψε για να εγκατασταθεί στην Νέα Υόρκη. Εκεί γνώρισε τη 16χρονη κόρη του μεγάλου Ελληνα εφοπλιστή Σταύρου Λιβανού, την Αθηνά (Τίνα) και κατά πολλούς θέλοντας να εκμεταλλευτεί την δύναμη του πατέρα της την παντρεύτηκε το 1946. Δύο χρόνια αργότερα απέκτησαν τον γιο τους Αλέξανδρο και το 1950 την κόρη τους Χριστίνα. Οι σχέσεις του με την Τίνα Λιβανού δεν ήταν ποτέ ιδανικές και δέκα χρόνια μετά τον γάμο τους χώρισαν.
Η ίδρυση της Ολυμπιακής, η Μαρία Κάλλας και ο γάμος με την Τζάκι
Το 1957, μετά από την παρότρυνση του Κωνσταντίνου Καραμανλή, ο Ωνάσης ανέλαβε την μικρή επιζήμια αεροπορική εταιρία Τ.Α.Ε., για 2.000.000 δολάρια μετονομάζοντάς τη σε «Ολυμπιακή Αεροπορία». Η Ολυμπιακή σύντομα γνώρισε ημέρες δόξας και αναπτύχθηκε σε παγκόσμια αεροπορική εταιρεία. Ο ζάπλουτος επιχειρηματίας είχε ήδη περίπου 70 εταιρίες σ’ όλο τον κόσμο και ήταν στο επίκεντρο της προσοχής, με όλους τους οικονομικούς και πολιτικούς παράγοντες του κόσμου να έχουν επαφές μαζί του. Οταν πίστεψε ότι κατόρθωσε όσα ήθελε, αγόρασε τον Σκορπιό, ένα άγονο νησάκι στο Ιόνιο, το οποίο μετέβαλε στην καταπράσινη και υπερπολυτελή θερινή κατοικία του.
Το 1958 συνάντησε τη διάσημη Ελληνίδα σοπράνο Μαρία Κάλλας. Η γνωριμία τους αυτή μετατράπηκε τα επόμενα χρόνια σε έναν φλογερό έρωτα, ο οποίος όμως δεν κατέληξε ποτέ σε γάμο. Ο Ωνάσης παντρεύτηκε για δεύτερη φορά στις 20 Οκτωβρίου του 1968 την Ζακλίν Μπουβιέ γνωστή και ως Τζάκι Κένεντι, χήρα του δολοφονηθέντος γερουσιαστή Τζον Κένεντι.
onasis 6Η πτώση του Κροίσου: Ο θάνατος του γιου του που δεν ξεπέρασε ποτέ
To γεγονός που σημάδεψε τον Αριστοέλη Ωνάση και σηματοδότησε το τέλος του ίδιου και της αυτοκρατορίας του, ήταν στις 22 Ιανουρίου του 1972 όταν ο γιος του Αλέξανδρος τραυματίστηκε σοβαρά όταν συνετρίβη το αεροσκάφος του στο αεροδρόμιο του Ελληνικού κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες.
Ο τραυματισμός του Αλέξανδρου στο κεφάλι ήταν πολύ σοβαρός και λίγες ημέρες αργότερα με την συγκατάθεση του πατέρα του οι γιατροί τον αποσυνέδεσαν από τα μηχανήματα και κατέληξε. Ο θάνατος του μοναχογιού του ήταν ολοκληρωτικό χτύπημα για τον Ωνάση, ο οποίος παρά την τεταμένη σχέση τους τον αγαπούσε παθολογικά. Ο Ωνάσης δεν πίστεψε ποτέ ότι ο Αλέξανδρος σκοτώθηκε σε ατύχημα και πρόσφερε 1.000.000 δολάρια σε όποιον έδινε πληροφορίες για το ποιος σκότωσε τον γιό του, επικήρυξη που ισχύει μέχρι σήμερα.
Ο Ωνάσης έχασε κάθε ενδιαφέρον για τη ζωή και τις επιχειρήσεις του οι οποίες άρχισαν να καταρρέουν, ενώ προσβλήθηκε και από μυασθένεια, μια νόσο που σιγά σιγά εξασθενεί το μυϊκό σύστημα. Οι καλύτεροι γιατροί του κόσμου κλήθηκαν στον Σκορπιό όπου είχε αποσυρθεί, αλλά δεν μπόρεσαν να κάνουν τίποτα. Ο Ωνάσης πέθανε τελικά στις 15 Μαρτίου του 1975 στο Αμερικανικό Νοσοκομείο του Παρισιού.
Πριν η ψυχή του «πετάξει», ίσως να σκέφτηκε πως εάν μπορούσε να προβλέψει το μέλλον και τον θάνατο του μοναχογιού του να είχε αφιερώσει περισσότερο χρόνο στην οικογένειά του παρά στις επιχειρήσεις του, ενώ εάν έβλεπε τις πράξεις και άκουγε τα λόγια της εγγονής του Αθηνάς, ίσως να είχε επιλέξει να βύθιζε σε ένα τάνκερ όλα του τα χρήματα και να έκανε την απλή δουλειά (και ζωή) του λαντζιέρη όπου ξεκίνησε.
