Στην εκπομπή «Super Κατερίνα» βρέθηκε ανήμερα του Αγίου Πνεύματος η Λένα Ζευγαρά για μια αποκαλυπτική συνέντευξη στην Κατερίνα Καινούργιου.
Η δημοφιλής τραγουδίστρια μίλησε και για τον Βασίλη Καρρα
«Ο Βασίλης Καρράς είναι ένας, να μου επιτραπεί η έκφραση, μουσικός θρύλος. Είναι ο άνθρωπος που μπήκε στα σπίτια όλων, όχι μόνο Ελλήνων. Είχε αυτή την χαρακτηριστική φωνή και είναι πολύ σημαντικός ο τραγουδιστής, ο καλλιτέχνης να έχει το μέταλλο. Πάνω απ’ όλα ήταν άνθρωπος. Αυτό που μένει, όποια δουλειά και αν κάνεις είναι να είσαι άνθρωπος. Για αυτό σε θυμούνται, σε αγαπάνε και αγγίζεις ψυχές. Για εμένα ο Βασίλης Καρράς άφηνε τη ψυχή του πάνω στη σκηνή με τα τραγούδια του. Δεν έχω γνωρίσει τραγουδιστή που να μην έχει πει ότι τον βοήθησε ο Βασίλης Καρράς. Νιώθεις μια αγκαλιά. Ήταν ένας θρύλος που αγκάλιαζε τα νέα παιδιά και ήθελε να αναδείξει νέες φωνές» εξομολογήθηκε η Λένα Ζευγαρά.
Ο Βασίλης Καρράς εδώ και μερικούς μήνες δε βρίσκεται πια στη ζωή, με αρκετές ιστορίες του σπουδαίου τραγουδιστή να αποκαλύπτονται με τα χρόνια, όπως η φιλία του με τον Τόλη Βοσκόπουλο και όχι μόνο.
Καλεσμένος στην εκπομπή, The 2Night Show, βρέθηκε ο Θάνος Κανούσης και μιλά για τη φιλία του με τον αείμνηστο Βασίλη Καρρά αλλά και την απόφαση να γράψουν τη ζωή του σε βιβλίο.
Οι άγνωστες ιστορίες από τη ζωή του Βασίλη Καρρά και το περιστατικό με τον Τόλη Βοσκόπουλο
«Ό,τι υπάρχει στο βιβλίο είναι με την έγκριση του Βασίλη Καρρά. Έχω μαγνητοφωνήσει τη φωνή σου. Γνωριζόμασταν 20 χρόνια, στη συναυλία των Πυξ Λαξ στον Λυκαβηττό. Και είχαμε μια φιλία, ξεκινήσαμε μια συνεργασία. Είχε ένα θέμα με τους έντεχνους, τους αγαπούσα πάρα πολύ. Στο Καφέ Αμερικέν πήγαινε κρυφά να δουν τι κάνουν οι τύποι εκεί. Με είδε σαν εκπρόσωπο αυτής της σκηνής, πήγαινα στα καμαρίνια, συζητούσαμε. Μου έλεγε “πες μου ένα τραγούδι να πω” και του λέω “την Πιρόγα”. Ο παραγωγός του τού είπε ότι θα φάει πόρτα από τον Θάνο Μικρούτσικο. Πήγα στον Θάνο και του λέω “ο Βασίλης Καρράς θέλει να πει την Πιρόγα” και μου λέει “αν θέλει να το πει, γιατί να το απαγορεύσω;”».
«Το 2010 με παίρνει τηλέφωνο και μου λέει “Ρε, Θάνο δεν μπορώ να παίξω εκεί που παίζουν οι έντεχνοι;”. Κλείνουμε καμιά δεκαριά συναυλίες. Στο κηποθέατρο Αλκατράζ οι θεατές ρωτούσαν πόσο πάει το μπουκάλι και πώς να κλείσουν τραπέζι. Ήθελε φώτα να βλέπει τον κόσμο να τραγουδάει».
«Μέσα σε αυτή τη φιλία που έγινε οικογενειακή μου έλεγε ιστορίες από τη ζωή του. Εγώ δεν την ήξερα τη ζωή του και του είπα ότι πρέπει ο κόσμος να το μάθει και να γίνει βιβλίο. Πριν από τρία χρόνια με πήρε τηλέφωνο να ανέβω Θεσσαλονίκη να το ξεκινήσουμε. Το αρχίσαμε με έναν υγιέστατο Βασίλη με τα καλαμπούρια του και το τελειώσαμε λίγο πριν μπει στο νοσοκομείο. Όταν μπήκε στο νοσοκομείο, δεν ήταν εύκολο να κάνεις δύο χειρουργεία, και μου λέει “πρέπει να γράψουμε για τον καρκίνο. Να μάθει ο κόσμος με κάθε λεπτομέρεια! Και τον καρκίνο μπορούμε να τον παλέψουμε και να τον κερδίσουμε”. Στην αρχή που έκανε τις πρώτες επεμβάσεις, ήταν πολύ θετικά τα πράγματα από τους γιατρούς. Και σκεφτόμασταν πώς θα παρουσιάσουμε το βιβλίο. Σκεφτόμασταν με κάποιον τρόπο να συμμετείχε. Δυστυχώς ο καρκίνος έκανε μετάσταση στα οστά και ξεκίνησε μια δύσκολη κατάσταση».
«Έγινε στο Αγρίνιο, τον κάλεσαν σε ένα πανηγύρι να τραγουδήσει στο γήπεδο. Στα πανηγύρια υπήρχαν άλλοι δύο τραγουδιστές και όλοι θα πήγαιναν στον Καρρά. Στη ρεσεψιόν συστήθηκαν ως Θεσσαλονικείς, καπνέμπορες και θαυμαστές. Μπαίνει στο αυτοκίνητό τους, πάει σε κάτι χωματόδρομους και κάτι τύποι βγαίνουν με πιστόλια και τον κράτησαν μέχρι τις 3 το βράδυ. Δεν έγινε ποτέ η συναυλία. Δεν ήξερε κανείς που είναι ο Βασίλης. Τον αφήνουν στις 3 το βράδυ, τον αφήνουν σε κάτι χωράφια. Τον πήγε στο χωριό ένας αυγουλάς και έτσι τελείωσε όλη αυτή η απαγωγή».
Μεταξύ άλλων αναφέρθηκε και σε μια αστεία ιστορία ανάμεσα στον Βασίλη Καρρά και τον Τόλη Βοσκόπουλο.
«Τα καμαρίνια ήταν απέναντι. Όταν έβγαινε ο Τόλης, ο Βασίλης με το μπουρνούζι έβγαινε, το άνοιγε και έλεγε “Σκίστ’ους αγόρι μου”.
Ένα βράδυ δεν βγήκε και ο Τόλης τρελάθηκε. Του λέει “Τι μου έκανες αγόρι μου; Δεν βγήκες με το μπουρνούζι και δεν μπορούσα να τραγουδήσω”».
«Η κόρη ήταν ο μεγάλος του έρωτας. Λέει μέσα το εξής σαν πατέρας ένιωθε λίγο άβολα. Προσπαθούσε να αναπληρώσει αυτή την απουσία του, γιατί τη μεγάλωσε η γυναίκα του η Χριστίνα. Δεν της έχει αφιερώσει κεφάλαιο αλλά μιλάει συνέχεια για αυτή. Αν δεν ήταν η Χριστίνα δεν ξέρω τι θα συνέβαινε με τον Βασίλη. Στο βιβλίο την αναφέρει συνεχώς. Μία από τις πιο δύσκολες στιγμές τις δικές μου, ήταν όταν με φώναξε στη Θεσσαλονίκη. Μπαίνω στο σαλόνι, φωνάζει τη Χριστίνα και μου λέει “διάβασέ μου το βιβλίο”. Ήμουν απροετοίμαστος. Ο Βασίλης στο ιατρικό κρεβάτι και εγώ να διαβάσω για τη ζωή του ενώ πονούσε πολύ. Δεν τον κοιτούσα στα μάτια, είχε ένα πλατύ χαμόγελο και ρουφούσε κάθε τι που έλεγα. Αφού το διάβασα με πολύ δυσκολία μου είπε ότι “Θάνο μου, θέλω να με αγαπάς και να με σκέφτεσαι. Το σημείωμα για τη Χριστίνα το έβαλες;” Το σημείωμα έλεγε “Σε αυτό το ταξίδι δεν θα σε πάρω Χριστινάκι μαζί σου. Να βοηθήσεις κόσμο και για αυτό σε αγαπώ πολύ”».
