Ο Γιώργος Καραμίχος ήταν καλεσμένος στην εκπομπή, Καλύτερα Αργά και μεταξύ άλλων μίλησε για την περιπέτεια υγείας του, αλλά και την θρησκεία.
Αρχικά ανέφερε ο ηθοποιός:
«Μου αρέσει να βλέπω τα παλιά και να ανακαλύψω τα καινούργια. Μέχρι κάποια ηλικία είναι κυρίως τα εσωτερικά “ταξίδια”. Μεγαλώνοντας και με διάφορα που μας συμβαίνουν αρχίζεις να μην φοβάσαι το σκοτάδι. Το χειρότερο σκοτάδι θεωρώ ότι είναι η άγνοια και το βλέπουμε καθημερινά. Όχι με την έννοια της γραμματειακής γνώσης αλλά της συνείδησης. Η άγνοια των ανθρώπων σε σχέση με τον πόνο. Το να μην θέλεις να μάθεις να ακούσεις τον πόνο του αλλουνού. Ζούμε σε μια χώρα που η ενσυναίσθηση υποφέρει. Έχω μεγαλώσει σε χωριό που δεν είχαν πολλά. Υπήρχαν αυτοί με ενσυναίσθηση και οι άλλοι που κουτσομπολεύουν. Οι Έλληνες ήμασταν ανέκαθεν παρτάκηδες. Έχουμε την εικόνα της φιλοξενίας αλλά υπάρχει ο φόβος. Υπάρχουν λαοί που φαινομενικά δεν είναι φιλόξενοι, ενώ επί της ουσίας είναι περισσότερο».
Και σε άλλο σημείο τόνισε: «Ήταν πολύ πρόσφατο όταν το ανακοίνωσα. Είχαμε κλείσει μια εκδήλωση ώστε να μιλήσουν οι άντρες για τον καρκίνο του μαστού, το πώς το αντιμετωπίζουν. Έχουμε την εκδήλωση και την ώρα που φτάνω, είναι αρκετές γυναίκες και μου έλεγαν “πείτε το με το όνομά του”. Όσοι ώρα μιλούν οι άλλοι δύο ομιλητές και βλέπω αυτές τις γυναίκες να με κοιτούν με μάτια σαν puppy, να το απενεχοποιήσουμε. Μου είπαν περιπτώσεις ρατσισμού στη δουλειά, μια αμήχανη διαδικασία. Δεν ήξερα ότι στο ενδιάμεσο θα διαγνωσθώ με καρκίνο στον πνεύμονα.
Όπως είπε ο ίδιος λίγο χρόνο έχει ακόμα για θεραπείες και μετά θα σταματήσει πάλι!
Εκείνη τη μέρα βγήκε η βιοψία
Δεν είχα κανένα σύμπτωμα. Κάναμε πρόσφατα ένα συνέδριο στην Εθνική Πινακοθήκη και είδα πράγματα που δεν ήξερα ποτέ. Το 65% που το ανακαλύπτουν είναι ήδη αργά. Οπότε πρέπει να κάνουμε τακτές εξετάσεις, ιδίως οι καπνιστές, όσοι ζουν στην πόλη λόγω του καυσαερίου. Όλοι πρέπει να κάνουν την εξέταση ιδίως μετά τον κόβιντ. Το θεωρώ πολύ ωραίο σύμπτωμα. Συνεχίζω τη θεραπεία μου για λίγο ακόμα αλλά οι τελευταίες εξετάσεις δείχνουν ότι δεν υπάρχει κάτι. Δεν λέω ποτέ μεγάλη κουβέντα. Μέσα μου νιώθω τεράστια ευγνωμοσύνη για την κόρη μου που με αφορμή εκείνη έκανα τις εξετάσεις και για τους γιατρούς μου. Εμένα με έπιασε η “βλακίτιδα” όταν μου είπε ο γιατρός να κάνω την αξονική.
Δεν είμαι άθεος. Σέβομαι την πίστη, δεν εκτιμώ πια την θρησκεία αποδεδειγμένα πια με τα πρόσφατα γεγονότα που έγιναν. Εκτιμώ κάποιους Πατεράδες που προσεύχονται! Σέβομαι την πίστη όλων των ανθρώπων, όπου πάω θα προσκυνήσω όλους τους Θεούς. Στο δωμάτιό μου έχω τον Άγιο Γεώργιο, την Παναγία, τον Χριστό, τον Βούδα, τα κομποσκοίνια. Έχω κάτι πυραμίδες από το Μεξικό, κάτι από Ιαπωνία, από Αφρική. Έχω και το Κοράνι γιατί το διάβασα, διάφορες προσευχές. Δεν έχουν “τσακωθεί” ποτέ. Έχω διάφορες προσευχές. Μου αρέσει η προσευχή του Κυπριανού γιατί είναι κατά της βασκανίας».
