Η Ζωζώ Σαπουντζάκη και η Μάρω Κοντού, δύο από τις κορυφαίες ηθοποιούς στην ιστορία του ελληνικού θεάτρου και κινηματογράφου, μπορεί να παραμένουν στην κορυφή της τέχνης εδώ και δεκαετίες, αλλά δεν είναι οι μεγαλύτερες εν ζωή ηθοποιοί στη χώρα μας.
Η Ζωζώ Σαπουντζάκη και η Μάρω Κοντού, δύο από τις κορυφαίες ηθοποιούς στην ιστορία του ελληνικού θεάτρου και κινηματογράφου, μπορεί να παραμένουν στην κορυφή της τέχνης εδώ και δεκαετίες, αλλά δεν είναι οι μεγαλύτερες εν ζωή ηθοποιοί στη χώρα μας. Η Ζωζώ Σαπουντζάκη είναι 91 ετών και η Μάρω Κοντού 90, με μόλις ένα χρόνο να τις χωρίζει.
Ωστόσο, η μεγαλύτερη εν ζωή ηθοποιός στην Ελλάδα αυτή τη στιγμή είναι η Στέλλα Γκρέκα, η οποία έχει ξεχωρίσει όχι μόνο για την καριέρα της αλλά και για την εντυπωσιακή της μακροημέρευση.
Η Στέλλα Γκρέκα γεννήθηκε στην Αθήνα την 1η Απριλίου 1922 και σήμερα, στα 102 της χρόνια, κατέχει τον τίτλο της μεγαλύτερης εν ζωή ηθοποιού στην Ελλάδα. Παρά το γεγονός ότι έκανε περιορισμένες εμφανίσεις στον κινηματογράφο και το θέατρο, η Στέλλα Γκρέκα κατάφερε να κερδίσει την αγάπη του κοινού και να χαράξει μία επιτυχημένη πορεία στο χώρο της μουσικής.Οι καλύτερες προσφορές ακουστικών
Η Γκρέκα προέρχεται από μία οικογένεια με καλλιτεχνικές καταβολές. Γεννήθηκε ως ένα από τα εννέα παιδιά μιας φτωχής οικογένειας, ενώ ο πατέρας της, σκηνογράφος, διατηρούσε στενές φιλικές σχέσεις με καταξιωμένα πρόσωπα του καλλιτεχνικού χώρου, όπως ο Παντελής Χορν. Αυτές οι συνδέσεις έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην μετέπειτα πορεία της Στέλλας Γκρέκα στον καλλιτεχνικό κόσμο.
Ούτε η Σαπουντζάκη ούτε η Μάρω Κοντού, Αυτή είναι η γηραιότερη Ελληνίδα ηθοποιός που ζει ακόμα – Δείτε πώς είναι στα 103 της χρόνια
Παρά την προτίμηση του κοινού για τις μεγάλες ηθοποιούς της εποχής, η Στέλλα Γκρέκα παραμένει μια μοναδική φιγούρα στον καλλιτεχνικό κόσμο της Ελλάδας, με μία πορεία που συνδυάζει τόσο την επιτυχία όσο και την αειφορία στην τέχνη.
Η Στέλλα Γκρέκα εμφανίστηκε νεαρή στη μουσική σκηνή της Αθήνας και καθιερώθηκε ως μια από τις πιο χαρακτηριστικές φωνές του ελληνικού τραγουδιού. Ήδη από την ηλικία των 8 ετών, ο αθηναϊκός τύπος είχε αναφερθεί στην ταλαντούχα νέα, και η πορεία της στον καλλιτεχνικό κόσμο ήταν μόνο θέμα χρόνου.
Ο γάμος με τον Ορέστη Λάσκο και η καλλιτεχνική μετονομασία
Το 1942, η Στέλλα παντρεύτηκε τον ποιητή και σκηνοθέτη Ορέστη Λάσκο, ο οποίος της έδωσε το καλλιτεχνικό όνομα «Στέλλα Γκρέκα». Η ίδια δεν ήθελε να τραγουδά με το επώνυμο του συζύγου της, Στέλλα Λάσκου, και έτσι υιοθέτησε το νέο όνομα, το οποίο αργότερα θα γινόταν συνώνυμο της επιτυχίας στο ελληνικό τραγούδι.
Η Γκρέκα ηχογράφησε μερικές από τις μεγαλύτερες επιτυχίες του ελληνικού τραγουδιού, συνεργαζόμενη με σημαντικούς δημιουργούς της εποχής. Κομμάτια όπως τα “Πάμε στο άγνωστο”, “Χθες το βράδυ”, “Γύρισε”, “Τί κι αν χαθείς” και “Το τραγούδι της Μαρίνας” έμειναν στην ιστορία και καθιέρωσαν τη φωνή της στην ελληνική δισκογραφία.
Ωστόσο, παρά την επιτυχία της, αρνήθηκε να δισκογραφήσει δύο τραγούδια που τελικά απέκτησαν μεγάλη δημοτικότητα: το “Δυο πράσινα μάτια” (1945) του Κώστα Κιούση, το οποίο θεωρούσε «σαχλό», και το “Λίγες καρδιές αγαπούνε” (1946), το οποίο πρότεινε ο Μιχάλης Σουγιούλ στον άγνωστο τότε Τώνη Μαρούδα, δίνοντάς του την πρώτη του επιτυχία.
Η δισκογραφική της παρουσία περιορίστηκε στη διετία 1946-1947, και εκείνη την περίοδο τραγουδούσε και στο ραδιόφωνο με τη συνοδεία του συνθέτη Κώστα Γιαννίδη, κερδίζοντας την εκτίμηση και την αγάπη του κοινού.
Ο σύζυγός της, Ορέστης Λάσκος, την έπεισε να παίξει στην ταινία «Ραγισμένες Καρδιές» (1945), ενώ είχε αρχικά προγραμματιστεί να πρωταγωνιστήσει στην ταινία «Χειροκροτήματα» του Γ. Τζαβέλλα, πλάι στους Αττίκ και Δημήτρη Χορν. Ωστόσο, ο Λάσκος την απέτρεψε για να συμμετάσχει στο δικό του φιλμ.
Η Στέλλα Γκρέκα έπαιξε στη συνέχεια στην ταινία «Πρόσωπα Λησμονημένα» (1946) του Γιώργου Τζαβέλλα, με τους Αιμίλιο Βεάκη, Γιώργο Παππά και Λάμπρο Κωνσταντάρα. Παρά την επιτυχία του έργου, ο Τζαβέλλας το θεωρούσε την μεγαλύτερη αποτυχία του.
Η κινηματογραφική της πορεία συνεχίστηκε με μια ακόμα ταινία, την «Μαρίνα» (1947), όπου και πάλι ανέλαβε τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Η ταινία, σε σενάριο των Σακελλάριου-Γιαννακόπουλου και σκηνοθεσία του Σακελλάριου, ήταν μια μεγάλη επιτυχία χάρη στη σκηνοθεσία, τα τραγούδια και την ερμηνεία της Γκρέκα. Στο πλευρό της, πρωταγωνίστησαν οι Δημήτρης Μυράτ και Λάμπρος Κωνσταντάρας.
Η Στέλλα Γκρέκα, παρά τη σύντομη δισκογραφική καριέρα της, κατέχει μια ξεχωριστή θέση στην ιστορία του ελληνικού τραγουδιού και του κινηματογράφου. Η φωνή της, η καλλιτεχνική της προσφορά και η μακρόχρονη παρουσία της στην ελληνική μουσική σκηνή την καθιστούν μία από τις πιο σημαντικές προσωπικότητες του 20ού αιώνα στον χώρο της τέχνης.
Η Στέλλα Γκρέκα, μετά τον χωρισμό της από τον Ορέστη Λάσκο, αποφάσισε να μεταβεί στις Ηνωμένες Πολιτείες το φθινόπωρο του 1947. Μετακόμισε στη Νέα Υόρκη, όπου έμεινε με τον αδελφό της, Άγγελο. Στην Αμερική, η καλλιτεχνική της πορεία περιορίστηκε, καθώς η ίδια αφιερώθηκε περισσότερο στην οικογένεια και την προσωπική της ζωή.
Ο γάμος με τον Τζον Αυγερινό
Το 1950, η Στέλλα παντρεύτηκε τον Ελληνοαμερικανό Τζον Αυγερινό, ο οποίος δραστηριοποιούνταν στον τομέα του εφοπλισμού. Με τον νέο της σύζυγο, η Γκρέκα άφησε πίσω το τραγούδι και επικεντρώθηκε στην οικογένεια, περιορίζοντας την επαγγελματική της ενασχόληση με το τραγούδι και τον κινηματογράφο στην Αμερική.
Στην ομάδα του Facebook “80s Νοσταλγία”, δημοσιεύθηκε πρόσφατα μία φωτογραφία της Στέλλας Γκρέκα, συνοδευόμενη από τη λεζάντα:
“Σήμερα, σχεδόν 103 ετών, η Στέλλα Γκρέκα είναι η γηραιότερη Ελληνίδα ηθοποιός και τραγουδίστρια. Υπήρξε για ένα μικρό διάστημα η αγαπημένη τραγουδίστρια των αστικών κέντρων και η απόλυτη ερμηνεύτρια των ελαφρών τραγουδιών. Εκτός από τις ιστορικές της ερμηνείες και εμφανίσεις, λέγεται πως έδωσε και το πρώτο φιλί του ελληνικού κινηματογράφου.”
Αυτή η αναγνώριση αποδεικνύει την σημαντική θέση που κατέχει η Στέλλα Γκρέκα στην ιστορία της ελληνικής μουσικής και του κινηματογράφου, παρά την περιορισμένη της συμμετοχή τα τελευταία χρόνια της καριέρας της.
