Ορισμένοι άνθρωποι, μεγαλώνουν με αυταρχικές μητέρες, ένας τρόπος συμπεριφοράς που σημαδεύει μακροχρόνια και διαμορφώνει τα μοτίβα της συμπεριφοράς τους ακόμη και στην ενήλικη ζωή.Μία αυταρχική μητέρα, ασκεί υπερβολικό έλεγχο, είναι υπερβολικά επικριτική, ελεγκτική και απαιτητική. Αυτά οδηγούν σε ένα περίπλοκο σύμπλεγμα ψυχολογικών επιδράσεων στο παιδί. Η ψυχολογία έχει παρατηρήσει ορισμένα γνωρίσματα στη συμπεριφορά των ανθρώπων που έχουν μεγαλώσει από μια αυταρχική μητέρα.
Τα γνωρίσματα αυτά, ριζώνουν στη συμπεριφορά με το πέρασμα του χρόνου, επηρεάζοντας τις σχέσεις τους με τους άλλους ανθρώπους.
συνήθως εμφανίζουν αυτά τα 9 χαρακτηριστικά
Δυσκολία στη διαμόρφωση σχέσεων
Έλλειψη αυτοεκτίμησης
Υπερβολική ανεξαρτησία
Φόβος συγκρούσεων
Υψηλή ενσυναίσθηση
Τελειομανία
Εξαιρετική ικανότητα επίλυσης προβλημάτων
Δυσκολία στην έκφραση των συναισθημάτων
Ψυχική ανθεκτικότητα
Δυσκολία στη διαμόρφωση σχέσεων
Η διαμόρφωση σχέσεων είναι μεγάλο εμπόδιο για τους άνδρες που έχουν μεγαλώσει από μια αυταρχική μητέρα. Η πρόκληση αυτή, δεν διακρίνεται αμέσως.
Πολύ συχνά, ούτε οι ίδιοι δεν συνειδητοποιούν ότι δεν καταφέρνουν να κάνουν ουσιαστικές σχέσεις, μέχρι να έχει διαμορφωθεί ένα μοτίβο ανεπιτυχώς σχέσεων στη ζωή τους.
Το πρόβλημα αυτό, ανάγεται στην ανατροφή τους, όπου ήταν διαρκώς υπό τον έλεγχο και την πίεση της μητέρας τους, κάτι που δυσκόλευε τη δημιουργία και διατήρηση υγιών σχέσεων.
Ως αποτέλεσμα, δεν μπορούν να εμπιστευτούν ή να ανοιχτούν σε μια σύντροφο, φοβούνται διαρκώς την επιβλητική αυταρχικότητα που βίωσαν στην παιδική τους ηλικία. Σε ορισμένες περιστάσεις, μπορεί να έχουν μάθει να θεωρούν τις σχέσεις ως αγώνα επιβολής.
Μπορεί επίσης, να προσπαθούν υπερβολικά ν’ αντισταθμίσουν τα βιώματά τους, με το να είναι οι ίδιοι αυταρχικοί και ελεγκτικοί στις σχέσεις τους, προβάλλοντας τη συμπεριφορά που έμαθαν από μικρή ηλικία. Ο φόβος της άσκησης ελέγχου από άλλον, τους ωθεί στον να γίνονται οι ίδιοι καταπιεστικοί στην ενήλικη ζωή τους.
Έλλειψη αυτοεκτίμησης
Η έντονη αμφισβήτηση του εαυτού και η ανασφάλεια, είναι γνωρίσματα που ταλανίζουν τους άνδρες που έχουν μεγαλώσει από αυταρχικές μητέρες. Η αδιάλειπτη πάλη τους με την αυτοεκτίμηση, δεν περιορίζεται στα χρόνια της παιδικής ηλικίας, αλλά διαχέεται και στην εφηβική και την ενήλικη ζωή του ανθρώπου.
Μπορεί να έχουν υποστεί βάναυση κριτική ή να έπρεπε ν’ ανταποκριθούν σε μη ρεαλιστικές προσδοκίες, κάτι που τους οδήγησε σε αυτό – αμφισβήτηση αργότερα στη ζωή. Όλα αυτά τα συναισθήματα ανεπάρκειας, μπορεί να διαμορφωθούν σε έλλειψη αυτοεκτίμησης.
Μπορεί να επιζητούν διαρκώς την επιβεβαίωση ή την έγκριση των άλλων, τόσο στην επαγγελματική, όσο και την προσωπική ζωή. Ακόμη και η παραμικρή κριτική, είναι ικανή να πυροδοτήσει έντονες συναισθηματικές αντιδράσεις, καθώς τους θυμίζει την κριτική που έχουν υποστεί ως παιδιά.
Μπορεί να μην αναγνωρίζουν ή να μην δέχονται τον έπαινο για τα κατορθώματά τους, να μην δέχονται συγχαρητήρια, αφού τα θεωρούν ψεύτικα. Η έλλειψη αυτοεκτίμησης μπορεί να επηρεάσει κάθε πτυχή της ζωής τους, από την επαγγελματική τους πρόοδο, μέχρι τις προσωπικές τους σχέσεις.
Υπερβολική ανεξαρτησία
Αντίθετα από ό,τι περιμένουμε να ισχύει, οι άνδρες που έχουν μεγαλώσει από αυταρχικές μητέρες, διακρίνονται από πολύ υψηλά επίπεδα ανεξαρτησίας. Το γνώρισμα αυτό μπορεί να μοιάζει αξιοθαύμαστο, όμως συχνά απορρέει από την ανάγκη επιβίωσης και τον φόβο της απώλειας του ελέγχου.
Έχοντας ανατραφεί υπό τη διαρκή πίεση μιας αυταρχικής γυναίκας – της μητέρας τους -, οι άνδρες αυτοί μπορεί να αναπτύξουν έντονη επιθυμία να διεκδικήσουν την αυτονομία τους σε κάθε πτυχή της ζωής τους. Μπορεί να μην ζητούν βοήθεια όταν είναι αναγκαίο ή να προτιμούν να επωμίζονται εξ ολοκλήρου το βάρος των καθηκόντων τους.
Η υπερβολική ανεξαρτησία ερμηνεύεται σε αποστροφή ελέγχου ή λήψης οδηγιών στην επαγγελματική ζωή. Μπορεί να μην δέχονται συμβουλές ή καθοδήγηση, μπορεί να μην τους αρέσει να εργάζονται ομαδικά, ή να μοιράζονται τη διεργασία λήψης αποφάσεων με άλλους.
Ενώ, κατά γενική ομολογία, η ανεξαρτησία είναι γενικά ένα θετικό χαρακτηριστικό, η υπερανεξαρτησία, οδηγεί προσκόμματα στις προσωπικές σχέσεις και παρεμποδίζει τη συνεργατική προσπάθεια στην εργασία.
Φόβος συγκρούσεων
Οι άνδρες που έχουν μεγαλώσει από μια μητέρα αυταρχική, διακρίνονται από έναν βαθιά ριζωμένο φόβο συγκρούσεων. Ο φόβος τους αυτός, δεν αφορά τόσο τον φόβο της διαφωνίας, αλλά της αντιμετώπισης και της αποδοχής του θυμού ή της απογοήτευσης του άλλου ανθρώπου.
Μεγαλώνοντας, οι άνδρες αυτοί έχουν βιώσει συναισθηματικές εκρήξεις, κάτι που έχει αφήσει βαθιές ουλές στον ψυχισμό τους. Έμαθαν λοιπόν, να καταστέλλουν τα συναισθήματα και να καταπνίγουν τις ανάγκες τους, προκειμένου να μην πυροδοτήσουν παρόμοια επεισόδια.
Ο φόβος αυτός, τους κάνει να γίνονται «τα καλά παιδιά», άνθρωποι που κάνουν τα πάντα για να ικανοποιήσουν τους άλλους, ακόμη και με προσωπικό κόσμος. Αποφεύγουν να αντιμετωπίσουν απευθείας τα προβλήματα, να μιλήσουν ανοιχτά και με ειλικρίνεια, αφού φοβούνται να αναστατώσουν τους άλλους ή να υποκινήσουν συγκρούσεις.
Δυστυχώς, ο φόβος των συγκρούσεων, δεν διασφαλίζει την ηρεμία αλλά αντίθετα, καταλήγει να τους κάνει θύματα των ανθρώπων που θέλουν να τους εκμεταλλευτούν. Δεν είναι εύκολο να ξεπεραστεί ο φόβος αυτός, ενώ συχνά απαιτείται και επαγγελματική βοήθεια.
Υψηλή ενσυναίσθηση
Παρά τις δυσκολίες που έχουν αντιμετωπίσει, οι άνδρες που έχουν μεγαλώσει από μια αυταρχική μητέρα, στην ενήλικη ζωή τους, γίνονται πολύ ευαίσθητοι άνδρες. Ξέρουν από πρώτο χέρι τι σημαίνει να βρίσκεται κανείς υπό τη διαρκή πίεση και τον έλεγχο κάποιου άλλου και, ως αποτέλεσμα, δείχνουν συμπόνοια και ευαισθησία στα συναισθήματα και τις ανάγκες των άλλων.
Είναι εκείνοι που ακούν τους άλλους προσεκτικά, ή συμπαραστέκονται σ’ εκείνους που το έχουν ανάγκη.
Διαισθάνονται πότε κάτι δεν πάει καλά, ακόμη και όταν δεν είναι ξεκάθαρο.
Η υψηλή τους ευαισθησία τους κάνει εξαιρετικούς φίλους, συντρόφους και συναδέλφους.
Είναι εξαιρετικά ευαίσθητοι και ευγενικοί, σκέφτονται πάντα τις επιδράσεις που θα έχουν οι ενέργειες και τα λόγια τους στους άλλους.
Πρέπει ωστόσο, να μεριμνούν και για τη δική τους συναισθηματική ευημερία, και να μην αφοσιώνονται στην ικανοποίηση των αναγκών των άλλων.
Τελειομανία
Η αριστεία είναι ένα αξιοθαύμαστο γνώρισμα. Ωστόσο, το αδιάλειπτο κυνήγι της τελειότητας, είναι εξουθενωτικό και έχει ως αποτέλεσμα τη δημιουργία στρες, άγχους ή ακόμη και την εξάντληση. Είναι σημαντικό, οι άνδρες αυτοί να συμβιβαστούν με το γεγονός ότι, όλοι μας κάνουμε λάθη.
Εξαιρετική ικανότητα επίλυσης προβλημάτων
Το θετικό της δύσκολης αυτής εμπειρίας της παιδικής ηλικίας, είναι πως, οι άνδρες που έχουν μεγαλώσει από μια αυταρχική μητέρα, έχουν μάθει να επιλύουν προβλήματα. Μεγαλώνοντας, χρειάστηκε να διαχειριστούν τις περιπλοκότητες της ελεγκτικής προσωπικότητας της μητέρας τους, να σκέφτονται άμεσα και αποδοτικά και να προσαρμόζονται στις ευμετάβλητες καταστάσεις.
Η παιδική τους ηλικία είναι ένας ατελείωτος γρίφος, όπου πάσχιζαν διαρκώς να καταφέρνουν να διαχειριστούν τις απαιτήσεις μιας αυταρχικής προσωπικότητας, ενώ παράλληλα, έπρεπε να διατηρήσουν την επίφαση της κανονικής ζωής. Η επιδεξιότητά τους στην επίλυση προβλημάτων διαχέεται και στην ενήλικη ζωή τους, κάνοντάς τους ικανούς να αντιμετωπίζουν τις δυσκολίες και τις ανατροπές που επιφυλάσσει η ζωής.
Δυσκολία στην έκφραση των συναισθημάτων
Ένα χαρακτηριστικό που διακρίνει τους άνδρες οι οποίοι έχουν μεγαλώσει με μια μητέρα αυταρχική, είναι η δυσχέρεια να εκφράζουν τα συναισθήματά τους. Λογικό αφού, έπρεπε πάντα να τα καταπιέζουν.
Από νεαρή ηλικία, οι άνδρες αυτοί έχουν μάθει να καταστέλλουν τα συναισθήματά τους, στην προσπάθεια να μην προκαλέσουν την έντονη συναισθηματική απόκριση της μητέρας τους.
Αυτό μπορεί να τον κάνει να εσωτερικεύει τα συναισθήματά του, αποφεύγοντας την εκδήλωση του συναισθηματικού του κόσμου στην ενήλικη ζωή. Αυτό το μοτίβο δεν είναι υγιές ούτε δίκαιο, τόσο για τους ίδιους, όσο και για τους αγαπημένους τους. Η επικοινωνία είναι καθοριστικής σημασίας παράμετρος σε κάθε σχέση και, η καταπίεση των συναισθημάτων, οδηγεί σε θυμό και παρανοήσεις.
Είναι σημαντικό, οι άνδρες αυτοί, να κατανοήσουν πως, η έκφραση των συναισθημάτων, δεν είναι ένδειξη αδυναμίας, αλλά αντίθετα, απόδειξη δύναμης.
Είναι θετικό να είναι κάποιος ευάλωτος και να ζητά βοήθεια όταν το έχει ανάγκη.
Ψυχική ανθεκτικότητα
Το σημαντικότερο γνώρισμα που αποκτά ένας άνδρας που τον μεγάλωσε μια αυταρχική γυναίκα, είναι η αξιοθαύμαστη αντοχή του. Παρά τις συναισθηματικές δυσκολίες που συνάντησε στον δρόμο του, έχει καταφέρει να προσαρμοστεί και ν’ αντέξει.
Οι άνδρες αυτοί έχουν βιώσει εμπειρίες που θα έκαναν πολλούς να τα παρατήσουν και όμως, εκείνοι έχουν επανακάμψει πιο δυνατοί και πιο σοφοί. Μπορεί να παλεύουν διαρκώς ανάμεσα στην ανάγκη για έλεγχο και την αυτονομία, ωστόσο έχουν γίνει πιο σκληροί, πιο προνοητικοί και ευπροσάρμοστοι.
Η ψυχική αντοχή είναι απόδειξη της δύναμης και της αποφασιστικότητας του ανθρώπου. Σημαίνει πως, ό,τι και αν προκύψει στη ζωή του, ο άνθρωπος βρίσκει τον τρόπο να το ξεπεράσει και να εξελιχθεί. Να θυμάστε ότι, μεγαλύτερη σημασία από τις δυσκολίες που θα μας τύχουν, έχει ο τρόπος με τον οποίο θα ανταποκριθούμε σ’ αυτές.
Αν αναγνωρίσατε αυτά τα γνωρίσματα στον εαυτό σας ή σε κάποιον αγαπημένο σας, πρέπει να θυμάστε ότι, δεν συνεπάγονται την καταδίκη σας. Αποτελούν το προϊόν της δύσκολης ανατροφής σας ενώ, με την αυτογνωσία και τη συνειδητή προσπάθεια, θα καταφέρετε να τα αντιμετωπίσετε.
Το να μεγαλώνεις από μια αυταρχική μητέρα, είναι σκληρό. Πρέπει όμως, να θυμάστε ότι δεν είστε υποχρεωμένοι να παραμείνετε δέσμιοι του παρελθόντος. Όλες αυτές οι εμπειρίες, αν και σας έχουν διαμορφώσει, δεν μπορούν να σας καταδικάσουν.
Αν αναγνωρίζετε τα σημάδια αυτά στον εαυτό σας, να μην διστάσετε να αναζητήσετε επαγγελματική βοήθεια.
Η ψυχοθεραπεία μπορεί να σας δώσει τα εργαλεία να κατανοήσετε και να διαχειριστείτε τα μοτίβα αυτά. Ποτέ δεν είναι αργά να ξεκινήσετε το ταξίδι της θεραπείας των τραυμάτων σας και να ξαναφτιάξετε το αφήγημα της ζωής σας.
