Η Γιάννα Τερζή, καλεσμένη στην εκπομπή των «Rainbow Mermaids» στο Youtube, μοιράστηκε τις εμπειρίες της σχετικά με ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας που αντιμετώπισε. Η γνωστή τραγουδίστρια αποκάλυψε τις δυσκολίες της περιπέτειας αυτής, η οποία την οδήγησε στο χειρουργείο, καθώς και την απαιτητική περίοδο αποκατάστασης που ακολούθησε.
Η διάγνωση και η απόφαση για επέμβαση
Κατά τη διάρκεια της πανδημίας, η Γιάννα Τερζή βρέθηκε αντιμέτωπη με ένα σοβαρό πρόβλημα. Όπως ανέφερε, «Αντιμετώπισα ένα θέμα υγείας μέσα στην περίοδο του Covid. Πριν βγούμε από την καραντίνα, στο τέλος του covid, εγώ έφυγα στη Γερμανία για την επέμβαση. Είχα έναν όγκο στο νωτιαίο μυελό, το ανακάλυψα τυχαία, γιατί στο περπάτημά μου πονούσε η μέση μου. Καμία σχέση με αυτό που ακούγεται, ο πόνος». Η ανακάλυψη έγινε μέσα από μια μαγνητική εξέταση, η οποία αποκάλυψε την ύπαρξη όγκου στο νωτιαίο μυελό, μια περιοχή που παίζει καθοριστικό ρόλο στην επικοινωνία των νεύρων.
Η ίδια περιέγραψε ότι η απόφαση για την επέμβαση ήταν αναπόφευκτη, παρόλο που ο όγκος μεγάλωνε αργά και δεν ήταν μεταστατικός. «Ήταν πολύ δύσκολη επέμβαση και ήταν πολύ δύσκολο το timing, γιατί έπρεπε να κάνεις τα τεστ, να καθίσεις στα ξενοδοχεία, να μην έρθει κάποιος… Ήταν όλο δύσκολο, για όσους το περνούσαν την περίοδο του covid». Ωστόσο, συνειδητοποίησε πως, εάν δεν είχε κινηθεί άμεσα, ο όγκος θα μπορούσε να προκαλέσει μόνιμη βλάβη, ακόμη και παράλυση.
Μια απαιτητική περίοδος αποκατάστασης
Η επέμβαση, αν και επιτυχής, συνοδεύτηκε από μια δύσκολη και χρονοβόρα περίοδο αποκατάστασης. «Στο δικό μου θέμα υγείας επανέρχεσαι, μετά από μήνες. Αυτοί οι μήνες ήταν οι πιο δύσκολοι. Ήμουν σε ένα κρεβάτι στο σπίτι μου και είχα γύρω μου όλο τον εξοπλισμό που χρειαζόμουν για να σηκωθώ και να αυτοεξυπηρετηθώ για πάρα πολλούς μήνες». Η Γιάννα Τερζή χρειάστηκε να προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες με τη βοήθεια φυσιοθεραπευτή, ενώ η καθημερινότητά της καθοριζόταν από τη σταδιακή εξέλιξη της υγείας της.
Η τραγουδίστρια μίλησε με συγκίνηση για τις μικρές νίκες που έδιναν ελπίδα στην καθημερινότητά της: «Έλεγα “Αχ, σήμερα σηκώθηκα και στάθηκα”. Είναι πάρα πολύ αργή η εξέλιξη. Αυτό ήταν ό,τι πιο μεγάλο έχω περάσει. Ήταν μάθημα 100%». Μέσα από την επίπονη διαδικασία, η Γιάννα κατάφερε να επανέλθει σταδιακά, ενώ υπογράμμισε τη σημασία της υπομονής και της συνεχούς προσπάθειας.
Ένα μάθημα ζωής
Η περιπέτεια αυτή άφησε βαθιά σημάδια στη ζωή της Γιάννας Τερζή, η οποία βλέπει πλέον τα πράγματα με διαφορετική ματιά. Το γεγονός ότι κατάφερε να προλάβει το πρόβλημα εγκαίρως και να ανακάμψει, παρά τις δυσκολίες, αποτέλεσε ένα ισχυρό μάθημα ζωής για την ίδια. Μέσα από τις δηλώσεις της, τόνισε τη σημασία της φροντίδας της υγείας, καθώς και την αξία της προσωπικής αντοχής και της δύναμης που μπορεί να αναπτύξει κάποιος σε δύσκολες στιγμές.
“Μου αφαίρεσαν όγκο, έμεινε βλάβη από τη μέση και κάτω”: Καθηλώνει η Γιάννα Τερζή για τη μάχη με το “θηρίο”
Γιάννα Τερζή για την περιπέτεια με τον καρκίνο: «Μέχρι να σηκωθώ από το αμαξίδιο, με έκανε να αισθάνομαι μια ντροπή»
Η Γιάννα Τερζή μίλησε για την περιπέτειά της με τον καρκίνο μέσα από ένα βίντεο που προβλήθηκε στην ημερίδα του φορέα Θάλπος-Ψυχική Υγεία.
Η Γιάννα Τερζή ανέφερε για τη δύσκολη περιπέτειά της ότι: «Ως γυναίκα γεννημένη στην Ελλάδα είχα εκπαιδευτεί να αισθάνομαι ντροπή για διάφορα πράγματα. Αλλά δεν περίμενα ότι στα 40 μου, πριν από 3 χρόνια θα έρθει να προστεθεί στη λίστα ακόμα ένα. Ένας όγκος στον νωτιαίο μυελό, ο οποίος αφού αφαιρέθηκε, με άφησε με μια βλάβη στο σώμα μου από τη μέση και κάτω. Στην ουσία να μην μπορώ να αισθανθώ τα πόδια μου, όσο τα αισθανόμουν πριν.
Αυτό, εκτός από την ταλαιπωρία και την περιπέτεια που πέρασα, μέχρι να σηκωθώ από το αμαξίδιο, μέχρι να μπορώ να περπατήσω, με έκανε να αισθάνομαι μια ντροπή και να το μοιραστώ, αλλά και για να ξαναγυρίσω στη δουλειά μου, στη σκηνή, όπου πρέπει να σταθώ, με τα πόδια, να φορέσω ψηλότερα παπούτσια και όχι αθλητικά, το οποίο δεν ξέρω αν θα μπορέσω να ξανακάνω.
Η ντροπή και η προκατάληψη γύρω από αυτό ερχόταν σε συνεργασία με αυτό που αισθάνομαι μέσα μου και με αυτό που αντιμετώπιζα από τους γύρω μου. Η φράση “μια χαρά φαίνεσαι, δεν έχεις τίποτα”, με έκανε να κλείνομαι ακόμα περισσότερο και να αισθάνομαι ακόμα περισσότερο ντροπή γι αυτό που πέρασα, ενώ είχα περάσει έναν Γολγοθά.
Η βλάβη που παθαίνει κάποιος στο σώμα του, θα έπρεπε να αντιμετωπίζεται με μεγαλύτερη φροντίδα και προσοχή, για να μην περνάει και να γίνεται αναπηρία, που είναι η διακοπή στην πρόσβαση σε αυτά που έχουν όλοι, που δεν έχουν την ίδια βλάβη με εσένα. Και να παρέχεται στους ασθενείς ή στους πρώην ασθενείς όλη η βοήθεια του κόσμου, για να μπορεί να επιστρέψει κάποιος στη δουλειά του και να αισθάνεται σιγουριά και όχι ανασφάλεια. Να αισθάνεται ξανά δημιουργικός και να μπορεί να απολαμβάνει τη δουλειά του, όσο την απολάμβανε και πριν την ασθένεια».
