Ο Γιάννης Ευθυμιάδης, επιβάτης του έκτου βαγονιού στο μοιραίο τρένο στα Τέμπη, μίλησε στην εκπομπή “Πρωινό”, σήμερα, Πέμπτη, το πρωί και περιέγραψε με λεπτομέρειες τη στιγμή της σύγκρουσης, ενώ έκανε και μια σημαντική αποκάλυψη για το βαγόνι δύο.
Ο Γιάννης πιστεύει ότι χάθηκαν περισσότεροι από 57
Όπως υπογράμμισε «λέω ότι ήμουν κάτι παραπάνω από τυχερός, γιατί πέντε λεπτά πριν γίνει το μοιραίο, πήγα στο βαγόνι δύο, πήρα έναν καφέ και ένα νερό και έψαχνα να καθίσω. Δεν βρήκα θέση, γιατί το βαγόνι ήταν γεμάτο με νέα παιδιά, που κάθονταν σε όλα τα τραπέζια και δεν ήταν 57 οι άνθρωποι που χάθηκαν αλλά παραπάνω, γιατί θα σας πω κάτι. Σε εκείνο το βαγόνι, εκείνη την ώρα. είδα τουλάχιστον 15 – 20 νέα παιδιά από Ασιατικές χώρες, Σύριους».
Και συμπληρώνει ο Γιάννης Ευθυμιάδης «εκείνη την ώρα πήγα να φορέσω τα γυαλιά μου, για να δω κάτι στο τηλέφωνο και το γυαλί μπήκε στο μάτι μου το δεξί. Ένιωσα να βγαίνει το μάτι μου. Με πέταξε επάνω ψηλά, χτύπησα πάνω στον ουρανό του βαγονιού, με πέταξε κάτω και για 2 – 3 λεπτά δεν ήξερα τι συμβαίνει. Όταν συνήλθα και είδα ανθρώπους σκορπισμένους μέσα στο βαγόνι, με σπασμένα χέρια, με αίματα στο πρόσωπο, κάτω από τα καθίσματα και όλα αυτά, τα οποία δεν είπε κανείς μέχρι τώρα. Η μόνη επικοινωνία που είχαμε με τους υπεύθυνους της τραγωδίας ήταν να με πάρουν τηλέφωνο, μετά από λίγες μέρες, να μου ζητήσουν τον αριθμό του λογαριασμού για να μου πιστώσουν το αντίτιμο του εισιτηρίου. Το διανοείστε αυτό; Να τους δώσω 10 φορές την αποζημίωση που μου έδωσαν, αλλά να φέρουν αυτές τις ζωές πίσω».
Δείτε ακόμη
Δύο χρόνια μετά το δυστύχημα στα Τέμπη και κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει τους αδικοχαμένους ανθρώπους, όπως και η Αναστασία Πλακιά που έχασε συγγενείς.
Πιο αναλυτικά η Αναστασία Πλακιά που έχασε τις αδερφές της και την ξαδέρφη της στο συγκεκριμένο δυστύχημα, δύο χρονιά μετά από την τραγωδία, συγκινεί όλη την Ελλάδα με τα λόγια της.
Ράγισε καρδιές η Αναστασία Πλακιά
Συγκινεί η Αναστασία Πλακιά, για τις αδερφές και την ξαδέρφη της, δύο χρόνια μετά τη φονική σύγκρουση στα Τέμπη. “730 μέρες χωρίς εσάς”.
Σπαρακτική είναι η ανάρτηση της Αναστασίας Πλακιά, που έχασε τις δίδυμες αδερφές της Θώμη και Χρύσα και την ξαδέρφη της, Αναστασία, στα Τέμπη, δύο χρόνια μετά τη φονική σύγκρουση της 28ης Φεβρουαρίου 2023.
“730 μέρες χωρίς εσάς. 730 μέρες λύπης, πόνου, και οργής”, έγραψε μεταξύ άλλων, η Αναστασία Πλακιά, συνοδεύοντας την ανάρτησή της με μια φωτογραφία μαζί με τις αδερφές και την ξαδέρφη της.
“Το τελευταίο και παντοτινό μας καλοκαίρι”
Απίστευτη αίσθηση ελευθερίας που τη νιώθεις πιο έντονα από ποτέ. Αντί να εκνευριστείς με την κίνηση στον δρόμο, όπως σου συνέβαινε άλλες φορές, βρίσκεις ευκαιρία να χορέψεις στο αυτοκίνητο στο άκουσμα ενός αγαπημένου σου τραγουδιού… Κι όλα αυτά γιατί έχεις την “τύχη”να σου λείπει κάποιος άνθρωπος!
730 μέρες χωρίς εσάς
730 μέρες λύπης,πόνου, και οργής
730 μέρες που μου λείπετε”
Δείτε ακόμα
Ο Νίκος Ζήσης, σύζυγος της Αθηνάς Κατσάρα, η οποία έχασε τη ζωή της πριν από δύο χρόνια στο σιδηροδρομικό δυστύχημα στα Τέμπη, μίλησε σε ζωντανή σύνδεση στο Πρωινό. Μια συγκεκριμένη ερώτηση που του έκανε ο Γιώργος Λιάγκας, όμως, προκάλεσε έναν ιδιαίτερο διάλογο.
Ο διάλογος που είχαν ο Γιώργος Λιάγκας με τον Νίκο Ζήση ήταν ο εξής:
Γ.Λ. Σου λείπει η Αθηνά Νίκο;
Ν.Ζ. Φυσικά, αν δεν λείπει στον γιο της, σε ποιον θα λείπει;
Γ.Λ. Εσένα λέω…
Ν.Ζ. Την αναζητάει πολλά βράδια.
Γ.Λ. Σε σένα λέω αν λείπει, σε σένα.
Ν.Ζ. Κύριε Λιάγκα νομίζω ότι αυτή είναι λίγο χαζή ερώτηση, συγγνώμη.
Γ.Λ. Καλά κάνετε και με διορθώνετε. Έχετε κάθε δικαίωμα.
Ν.Ζ. Εύχομαι σαν δημοσιογράφος να τα βγάζετε όλα στη φόρα. Θέλω να παραδειγματίζεστε από την κυρία Τζίμα και από την κυρία Γιάμαλη και να ακολουθείτε και οι άλλοι από πίσω.
Γ.Λ. Ωραία. Να είστε καλά, σας ευχαριστώ πάρα πολύ
Δείτε ακόμη
Μία εξομολόγηση που ράγισε καρδιές έκανε στο Happy Day και στην Όλγα Λαφαζλανη η μητέρα της Κλαούντιας Λάτα, η οποία έχασε πριν από 2 χρόνια τη ζωή της στο τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη.
«Πέρασαν 2 χρόνια. Σαν να πέρασε μία ημέρα. Αρνούμαι την απώλεια. Μου λείπει το χαμόγελό της, η εξυπνάδα της, η αγκαλιά της, η μυρωδιά της, τα πάντα. Κανένας δεν είναι στη φυλακή μηδέν. Κι ο ίδιος ο σταθμάρχης είναι στο σπίτι και πίνει αυτήν την ώρα καφέ βλέποντας τηλεόραση.
Τα ουρλιαχτά της θα με χτυπάνε στην καρδιά. Αχ, μόνο πότε θα πάω να την αγκαλιάσω, πότε θα έρθει η ώρα να πάω κι εγώ εκεί γιατί δεν έφταιγε σε τίποτα το κορίτσι μου κι εμείς δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα.» εξομολογήθηκε.
«Ο πόνος είναι τόσο μεγάλος, που έχει παγώσει η ψυχή μου και το σώμα μου είναι άδειο. Έχω τόση οργή μέσα μου. Δεν ήμουν έτσι. Δεν άκουσα μία συγγνώμη από όλους αυτούς και με πονάει περισσότερο. Δεν μπορώ να μη σκεφτώ κάθε δευτερόλεπτο της ημέρας την ξανθούλα μου, τη γιατρίνα μου γιατί ήταν σαν άγγελος. Δεν μπορούσα να πιστέψω ότι τράκαραν τα τρένα. Έλεγα ότι μόλις της μίλησα, που έφυγε από τη Λάρισα κι είναι ψέμα. Στα νοσοκομεία οι τραυματίες ούρλιαζαν.
Τετάρτη πρωί ήρθαν φορτηγά ψυγεία και σακούλες μαύρες και λέω ότι γίνεται κάτι μεγάλο. Μετά τα έβαλαν τα παιδιά μέσα σε αυτά τα φορτηγά και τα στοίβαξαν σαν να ήταν τίποτα, μόνο κόκκαλα. Και ξανά από την αρχή. Δεν ήξερα που να πάω. Ήθελα να πάω στο νοσοκομείο.» πρόσθεσε η Άλμα Λάτα.
«Καμμένα κι έσκαψαν τόσα χώματα την ίδια ημέρα, που εμείς δίναμε ακόμα DNA στο νοσοκομείο. Παρασκευή πρωί μας είπε ο αξιωματικός ψυχρά ότι κάποιοι από εμάς θα έπαιρναν μόνο ένα μικρό κομμάτι και κάποιοι τίποτα. Μας είπανε να φύγουμε σπίτι και θα μας ειδοποιούσαν. Τι έφταιγαν τα παιδιά μας; Έκοψαν το εισιτήριο του θανάτου;
Περίμενε κάθε ΣΚ να έρθει με το τρένο κι ερχόταν με τη βαλίτσα και μου έλεγε: μαμά ήρθα. Μέσα στο σπίτι είναι μεγάλος γολγοθάς. Βλέπεις τις φωτογραφίες και καταρρέεις. Καμία μάνα δεν θέλει να ανάψει το καντήλι του παιδιού της. Τρέμει το χέρι μου. Μας πήραν τηλέφωνο την Παρασκευή το απόγευμα να πάμε να την πάρουμε, τι να πάρουμε; Στάχτες;
Προσπάθησα με τόσο κόπο να τη σπουδάσω κι εσύ της έκοψες τα φτερά; Γιατί; Με ποιο δικαίωμα; Πόσο κοστίζει η ανθρώπινη ζωή; Η κόρη μου κάηκε σε 1.400 βαθμούς.» συνέχισε η Άλμα Λάτα και καθήλωσε με όσα περιέγραψε όταν έμαθε για το μοιραίο δυστύχημα.
«Η κόρη μου ήταν πολύ έξυπνη, σημαιοφόρος και μου έλεγε ότι θα φτάσει πολύ ψηλά. Κι όμως έφτασε. Μπορεί να είναι γιατρός της Παναγίας εκεί πάνω. Πιστεύω ότι είναι στην αγκαλιά της Παναγίας και στο φως.» είπε στο τέλος.
