Η Μαρία Σάκκαρη παραχώρησε συνέντευξη στους «Πρωταγωνιστές» το βράδυ της Πέμπτης. Η σπουδαία Ελληνίδα τενίστρια εξομολογήθηκε στον Σταύρο Θεοδωράκη τις νίκες, τις ήττες, τις κρίσεις πανικού που έχει βιώσει την περιόδο που βρέθηκε να είναι νούμερο 3 στην παγκόσμια κατάταξη και την προσωπική της ζωή, με επίκεντρο τον σύντροφό της, Κωνσταντίνο Μητσοτάκη.
«Μετά την ήττα μου πέρασα χρόνο με τον σύντροφό μου και ένιωσα καλύτερα. Περνάω πάρα πολύ καλά με τον Κωνσταντίνο. Δεν έχει σημασία πόσες ημέρες βρισκόμαστε αλλά πόσο ωραίο περνάμε, όταν είμαστε μαζί. Είμαι πολύ τυχερή που τον έχω στη ζωή μου και δεν μου έχει πει ποτέ που πας, γιατί ταξιδεύεις τόσο, είναι ο άνθρωπος που με σπρώχνει να κάνει ό,τι κάνω με τον τρόπο που το κάνω τώρα» ανέφερε αρχικά για τον σύντροφό της,
Για τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη.
«Κάθε φορά που ο Κωνσταντίνος είναι στην κερκίδα και με παρακολουθεί, γίνομαι καλύτερη. Μακάρι να μπορούσα να τον έχω σε κάθε αγώνα μαζί μου. Όταν έχω τους δικούς μου ανθρώπους στους αγώνες μου δίνει δύναμη» δήλωσε επίσης η Μαρία Σάκκαρη.
Αναφορικά με τις κρίσεις πανικού που κλήθηκε να αντιμετωπίσει, η κορυφαία τενίστρια σημείωσε χαρακτηριστικά πως «είμαι εδώ για να πω την αλήθεια και να πω πραγματικά αυτό που ένιωθα τότε. Είμαι στη Στουτγκάρδη μετά από έναν μήνα, μπαίνω στο γήπεδο και ήταν τότε που με έπιασε για πρώτη φορά κρίση πανικού. «Δεν μπορώ να αναπνεύσω, δεν μπορώ να αναπνεύσω» έλεγα στον προπονητή μου και δεν μπορούσα να εγκαταλείψω το ματς λέγοντας ότι έχω πάθει κρίση πανικού».
«Έπρεπε να πω ότι με πονάει κάτι, «με πονάει το στομάχι μου» ή «με πονάει το πόδι μου». Εκείνη τη στιγμή λοιπόν λέω «ζαλίζομαι, με πονάει το στομάχι μου και δεν αισθάνομαι καλά». Το δούλεψα από τότε πάρα πολύ, δηλαδή μπορεί να με έχει πιάσει μόνο μια φορά από τότε. Αυτός ο πανικός, το ότι δεν μπορώ να αναπνεύσω και δεν αισθάνομαι καλά».
«Πάντα σε αγώνα, ναι. Με το που έβγαινα από το γήπεδο, με το που έφευγα από τον αγώνα, ήμουν μια χαρά. Απλά ήθελα να ξεφύγω από αυτό το συναίσθημα, ήθελα να ξεφύγω από το ότι «είμαι μέσα στο γήπεδο και πρέπει να κερδίσω, γιατί είμαι νούμερο 3 και δεν μπορώ να χάσω από 53″. Δηλαδή τότε δεν είχα φιλοσοφήσει ότι είναι εντάξει και το να χάσεις και από το 100 και από το 103. Δεν ήξερα που πατάω και που βρίσκομαι. Είχα γυρίσει στην Αθήνα και έλεγα κάτι ασυναρτησίες στους γονείς μου» συμπλήρωσε, στο τέλος, η Μαρία Σάκκαρη.
