«Γίνεται πολλή δουλειά για να ξεπεράσεις το πένθος σου, υπάρχουν πολλές οικογένειες που έχουν καταστραφεί», είπε μεταξύ άλλων η Μελίνα Ασλανίδου. Η Μελίνα Ασλανίδου μίλησε στην κάμερα της εκπομπής «EQ» το βράδυ της Δευτέρας 20 Ιανουαρίου για τον χαμό του αδελφού της, Ανέστη.
Συγκεκριμένα, η γνωστή τραγουδίστρια αποκάλυψε ότι πρώτα έχασε τον θείο της όταν ήταν 24 χρονών: «Αυτό ήταν η δεύτερη εμπειρία θανάτου που είχα από παιδί. Πρώτος “έφυγε” ο θείος μου, 24 ετών, και μετά από 6 χρόνια ήρθε ο χαμός του Ανέστη, του αδελφού. Έχασα δύο νέα πλάσματα και όταν είσαι σε μία τρυφερή ηλικία, αντιλαμβάνεσαι ότι η ζωή δεν είναι όπως νομίζεις. Το πρώτο πράγμα που κάνεις είναι να καταλάβεις τι συμβαίνει, ο θάνατος είναι μέσα στη ζωή. Όλοι ήρθαμε σε αυτό τον κόσμο και όλοι θα “φύγουμε” κιόλας. Δεν γίνεται να έχεις έναν άνθρωπο απέναντί σου και σε ένα λεπτό να μην τον έχεις».
Ωστόσο, έμαθε μέσα από αυτούς τους θανάτους ότι κάποιος δεν πρέπει να αναλώνεται σε επουσιώδη ζητήματα: «Παρ’ όλα αυτά είναι ένα πολύ σημαντικό και σπουδαίο μάθημα. Θα σε βοηθήσει να πάρεις μαθήματα γρήγορα και θα καταλάβεις ότι δεν πρέπει να την σπαταλάς σε ανούσια πράγματα. Στο restart ξαναθυμάσαι».
Η Μελίνα Ασλανίδου είπε ότι αντλεί δύναμη από τη μητέρα της και τον Θεό στις δύσκολες στιγμές: «Γίνεται πολλή δουλειά για να ξεπεράσεις το πένθος σου, υπάρχουν πολλές οικογένειες που έχουν καταστραφεί, έχουν “καεί” από αυτό. Αντλώ δύναμη από τη μητέρα μου, έχει παίξει πάρα πολύ σημαντικό ρόλο. Είναι μια μητέρα που στέκεται όρθια για τα παιδιά της. Και από τον Θεό αντλώ δύναμη. Η ψυχούλα της το ξέρει. Μακάρι να μην τα βιώνει κανείς αυτά αλλά αν έρθει κάτι τέτοιο, πρέπει να βρεις τον τρόπο να συνεχίσεις, γιατί η ζωή συνεχίζεται».
H τραγουδίστρια είχε κάνει παλαιότερα μια ανάρτηση στον προσωπικό της λογαριασμό στο Instagram και… ράγισε καρδιές. Συγκεκριμένα, κοινοποίησε μια φωτογραφία του αδερφού της και έγραψε: «Σαν σήμερα… 25 Μαΐου. Ανέστης Ασλανίδης του Παρασκευά και της Ανατολής… Εσύ πρίγκιπα της καρδιάς μου… Αιώνια η μνήμη σου»
Η γνωστή τραγουδίστρια είχε αναφερθεί παλαιότερα στον χαμό του αδερφού της λέγοντας: «Ο χαμός του αδερφού μου είναι κάτι που δεν θέλω να το πολυκουβεντιάζω, αλλά ήταν καθοριστική στιγμή στη ζωή μου. Συνέβη το 2000, προτού βγω στη δισκογραφία, και ήταν ουσιαστικά η ώθηση που χρειαζόμουν για να αλλάξω πράγματα στη ζωή μου, που αλλιώς δεν θα άλλαζα. Γιατί να θέλω να κάνω γκρουπ; Γιατί να θέλω να φύγω από τη Θεσσαλονίκη; Μια χαρά περνούσα. Έκανα αυτό που αγαπούσα και δεν ήθελα να γίνω σταρ, δεν με απασχολούσε η καριέρα. Εγώ να τραγουδάω ήθελα μόνο. Η ψυχή μου διψούσε να τραγουδά… Η μουσική ήταν ο μόνος χώρος μέσα στον οποίο ένιωθα ασφάλεια και σιγουριά. Όταν τραγουδούσα ήταν σαν να γλιστρούσε όλος ο πόνος από πάνω μου».
