Τα παιδιά είναι σαν σφουγγάρια: απορροφούν πληροφορίες χωρίς καν να προσπαθήσουν, πράγμα που σίγουρα θα ζήλευαν όλοι οι φοιτητές σε κάθε εξεταστική! Πάρτε τις ξένες γλώσσες και την μουσική για παράδειγμα. Εάν ένα παιδί μεγαλώνει σε ένα σπίτι όπου μιλάνε δύο γλώσσες, μπορεί άνετα να καταλήξει να μιλάει άπταιστα και τις 2!
Αλλά τα παιδιά αρχίζουν να απορροφούν γνώσεις από το περιβάλλον τους πολύ πριν μπορέσουν να μιλήσουν ή να διαβάσουν. Μαθαίνουν βλέποντας και παρατηρώντας.
Με την αφθονία της τεχνολογίας στη διάθεση τη δική μας και των παιδιών μας, το πως θα τους επηρεάσει δεν είναι ακόμη κάτι στο οποίο έχουμε καταλήξει με βεβαιότητα. Η απόσπαση της προσοχής είναι πλέον τρόπος ζωής και φαίνεται να αντιστοιχεί με την άνοδο της ADHD και άλλων παρόμοιων διαταραχών.
Αλλά αν χρησιμοποιούμε το smartphones μας μπροστά στα παιδιά μας, μήπως αυτό τα επηρεάζει; Μια μαμά αποφάσισε να το ανακαλύψει…
Η Brandie Wood συχνά “σέρφαρε” στο διαδίκτυο μέσω του smartphone της μπροστά στα δίδυμα αγόρια της. Αλλά μια μέρα, το Νοέμβριο του 2015, αποφάσισε να αφήσει το τηλέφωνο κάτω και απλά να παρατηρήσει τα 4 ετών παιδιά της να παίζουν. Ήθελε να δει τι θα συμβεί.
Πήρε λοιπόν χαρτί και στυλό…
Κάθισε στο τραπέζι καθώς τα δίδυμα έπαιζαν στο πάτωμα. Στη συνέχεια, η μαμά έκανε κάτι ενδιαφέρον: κάθε φορά που τα αγόρια της κοίταζαν προς την κατεύθυνσή της, το σημείωνε στο χαρτί. Το αν αναζητούσαν επιβράβευση γι’ αυτό που έκαναν ή αν απλά ήθελαν να βεβαιωθούν ότι η μαμά τους ήταν ακόμα εκεί, δεν ήταν σαφές. Αλλά ένα πράγμα ήταν. Τα παιδιά της πρόσεχαν πάντα ό,τι έκανε!
Σοκαρίστηκε από τα αποτελέσματα του πειράματος της. Είχε μάθει ένα πολύτιμο μάθημα εκείνη την ημέρα. Ότι τα παιδιά της την χρειάζονται να είναι παρών μαζί τους και όχι να τα αγνοεί κολλημένη στην οθόνη ενός smartphone. Απομακρυνόταν από αυτά και σίγουρα δεν τους έδειχνε την αγάπη της με το να χαζεύει στο facebook…
Σήμερα έκανα ένα πείραμα: παρακολουθούσα τα αγόρια μου να παίζουν. Όπως καθόμουν ήσυχα στη γωνία του δωματίου, κατέγραψα πόσες φορές με κοίταξαν για διάφορους λόγους: για να δουν αν έβλεπα τα κόλπα τους, να επιδιώξουν την έγκριση ή την αποδοκιμασία μου για ό,τι έκαναν και να παρακολουθήσουν τις αντιδράσεις μου. Άρχισα να αναρωτιέμαι: αν όσες φορές με κοίταξαν, εγώ ήμουν χαμένη σε μια οθόνη, τι μήνυμα θα τους είχα στείλει;
28 φορές οι άγγελοί μου θα είχαν αναρωτηθεί αν το διαδίκτυο ήταν πιο σημαντικό από αυτά.
28 φορές τα αγόρια μου δεν θα είχαν λάβει την προσοχή που οι περισσότεροι ενήλικες αναζητούν.
28 φορές τα μωρά μου θα είχαν θέσει υπό αμφισβήτηση την συναισθηματική στήριξη που μπορώ να τους προσφέρω.
28 φορές τα παιδιά μου θα είχαν την βεβαιότητα πως το να είσαι online είναι αυτό που πραγματικά έχει σημασία.
Σε έναν κόσμο όπου γινόμαστε αποδεκτοί για τον τρόπο που οι άλλοι μας αντιλαμβάνονται και όχι γι’ αυτό που είμαστε στην πραγματικότητα, σε έναν κόσμο όπου η αξία μας μετράται με βάση πόσους followers ή διαδικτυακούς φίλους έχουμε, σε έναν κόσμο όπου ο ποιοτικός χρόνος με τους αγαπημένους μας έχει αντικατασταθεί από την απομόνωση και τα μηνύματα από το άλλο δωμάτιο, σας ικετεύω να κάνετε τη διαφορά. Σας παρακαλώ αφήστε κάτω τα gadgets σας και περάστε λίγο χρόνο με την οικογένειά σας και τους αγαπημένους σας. Η επόμενη γενιά παιδιών περιμένει από εμάς να τους διδάξουμε πως να είναι ενήλικες.
Μην είστε τόσο απασχολημένοι με τα social media, γιατί ποτέ δεν ξέρεις ποιος παρακολουθεί και τι μήνυμα του στέλνεις έτσι.
Credits: Trends Feed
