Ένα από τα πιο σημαντικά θέματα παιδικής υγείας στην παγκόσμια ιατρική κοινότητα είναι ο προσδιορισμός εκείνων των παραγόντων που επιφέρουν, ή επιδεινώνουν, τα συμπτώματα της Διαταραχής Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ) στα παιδιά.
Η Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας αποτελεί ένα ολοένα και περισσότερο αυξανόμενο πρόβλημα στα μικρά παιδιά. Είναι χαρακτηριστικό ότι στις ΗΠΑ πάνω από το 10% των παιδιών ηλικίας 4-17 ετών υπολογίζεται ότι έχει ΔΕΠΥ.
Μερίδα επιστημόνων έχει εκφράσει την ανησυχία ότι η ΔΕΠΥ έχει να κάνει περισσότερο με την αυξανόμενη έμφαση στην ακαδημαϊκή εξέλιξη του παιδιού από το νηπιαγωγείο. Μια νέα μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο επιστημονικό περιοδικό Journal of Pediatrics, παρέχει κάποια στοιχεία που φαίνεται να υποστηρίζουν αυτήν τη θεωρία.
Για τις ανάγκες της έρευνας οι επιστήμονες ανέλυσαν δεδομένα από 378.881 παιδιά ηλικίας 4-17 ετών κατά την περίοδο 1997-2011 στην Ταϊβάν και διαπίστωσαν ότι η Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας ήταν σημαντικά πιο πιθανή στα μικρότερα ηλικιακά παιδιά μέσα στην ίδια τάξη.
Στην Ταϊβάν, όπως και στις περισσότερες χώρες στον δυτικό κόσμο, οι εγγραφές στα σχολεία οριοθετούνται ηλικιακά για τα παιδιά με βάση την 31η Αυγούστου. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα παιδιά που έχουν γεννηθεί τον Αύγουστο είναι πολύ πιο πιθανό να διαγνωστούν με ΔΕΠΥ σε σχέση με τα υπόλοιπα παιδιά της ίδιας τάξης και ειδικά σε σχέση με εκείνα που έχουν γεννηθεί τον Σεπτέμβριο και είναι στην ίδια τάξη μεν, αλλά είναι 11 μήνες μεγαλύτερα, δε.
Συγκεκριμένα, τα αγόρια που είχαν γεννηθεί τον Αύγουστο είχαν το υψηλότερο ποσοστό διάγνωσης με ΔΕΠΥ, στο 4,5%, ενώ τα κορίτσια που γεννήθηκαν το Σεπτέμβριο είχαν το χαμηλότερο ποσοστό, στο 0,5%.
Η διάγνωση για Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας δεν είναι ποτέ κάτι απλό. Σε αντίθεση με ορισμένες καταστάσεις για τις οποίες υπάρχει κάποιο τεστ εξέτασης αίματος ή άλλες απτές ενδείξεις, στην ΔΕΠΥ δεν υπάρχει κάποιος αντίστοιχος βιοδείκτης. Έτσι, οι γιατροί καλούνται να προσδιορίσουν τυχόν συμπτώματα μέσα από συνομιλίες και συνεντεύξεις τόσο με τα παιδιά, όσο και με τους γονείς τους, για να καθορίσουν αν ένα παιδί εμπίπτει στο φάσμα της ΔΕΠΥ.
Αυτό αναπόφευκτα συνεπάγεται τη σύγκριση των παιδιών με τα συνομήλικά τους στην ίδια τάξη σχολείου. Ως εκ τούτου, τα πιο νεαρά παιδιά (δλδ εκείνα που έχουν γεννηθεί Αύγουστο) μπορεί να μοιάζουν πιο “ανώριμα” και υπερκινητικά και άρα πιο πιθανό να διαγνωστούν λανθασμένα με ΔΕΠΥ. Στη μελέτη, οι ερευνητές επισημαίνουν τον μεγάλο ρόλο που παίζει η “υποκειμενικότητα στη διάγνωση και θεραπεία της ΔΕΠΥ”.
Τα ευρήματα από την μελέτη σε παιδιά από την Ταϊβάν είναι παρόμοια με αντίστοιχες μελέτες που διεξήχθησαν σε δυτικές χώρες, όπως οι ΗΠΑ, ο Καναδάς, η Ισπανία και η Σουηδία.
Πηγή: daddy-cool.gr
