Μαμάδες αποκαλύπτουν τη σιλουέτα τους μετά το τοκετό καθώς ποζάρουν αγκαλιά με τα νεογέννητα τους προκειμένου να υπερνικήσουν την πίεση που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες να “επανέλθουν” μετά την εγκυμοσύνη.
Η Natalie McCain από το Rockledge της Florida, φωτογράφησε γυναίκες που είχαν γεννήσει πριν από τρεις έως έξι εβδομάδες για τη νέα σειρά φωτογραφιών με τίτλο “μετά τη γέννηση του μωρού”.
Οι εικόνες αποτελούν μια ενότητα στο project “το πραγματικό σώμα” όπου η Natalie ξεκίνησε για να βάλει ένα τέλος στην ντροπή για το σώμα και να προωθήσει την αυτοεκτίμηση.
Ένα γκρουπ από μητέρες εορτάζουν τα σώματά τους μετά τον τοκετό σε μια σειρά από ασπρόμαυρα πορτραίτα με στόχο να ενθαρρύνουν τις γυναίκες να αγαπήσουν τα σώματά τους – χωρίς να αισθάνονται τη πίεση να ¨επανέλθουν¨ μετά τη γέννα.
“Η κοινωνία ασκεί πολύ μεγάλη πίεση στις γυναίκες να “επανέλθουν μετά το τοκετό” αφού φέρουν στο κόσμο τα παιδιά τους. Εγώ θέλω να σπάσω αυτό τον κύκλο”, εξηγεί στη νέα της ιστοσελίδα. Οι γυναίκες αυτές ξεγυμνώνουν τις καρδιές και τη ψυχή τους για να δείξουν τις μεταβολές στο σώμα μετά το τοκετό.
Ξεγυμνώνοντας τα σώματά τους: Γκρουπ μαμάδων έχουν γδυθεί και έχουν μείνει με τα εσώρουχα σαν μέρος της φωτογράφησης της καλλιτέχνιδος Natalie McCain για την ενότητα επιλόχειας κατάθλιψης με τίτλο “Αφού γεννηθεί το μωρό”.
Ιδιαίτερες στιγμές.Τα ασπρόμαυρα πορτραίτα δείχνουν γυναίκες που έχουν γεννήσει πριν από τρεις έως έξι εβδομάδες.
Να είσαι αληθινός: Οι δυνατές αυτές εικόνες έχουν στόχο να προωθήσουν την αυτοαγάπη και να υπενθυμίσουν στις μητέρες πως δεν πρέπει να υποκύπτουν στις πιέσεις της κοινωνίας να να ¨επανέλθουν¨ μετά τη γέννα.
Κάθε φωτογραφία στην ενότητα συνοδεύεται με λόγια των μοντέλων, που ποζάρουν αγκαλιά με τα βρέφη τους και φορούν απλά μαύρα εσώρουχα.
Πολλές από τις γυναίκες σχολιάζουν πως έχουν προσαρμοστεί στα νέα τους σώματα και στην παρουσία ενός βρέφους στη ζωή τους. Μία γυναίκα σχολιάζει πως βγήκε απ το ντουζ σοκαρισμένη με τα μοβ σημάδια στην κοιλιά της, που δεν είχαν εμφανιστεί στο πρώτο της τοκετό.
“Φώναξα τον άνδρα μου και του τα έδειξα” “Εντυπωσιακό!” είπε “και μιλούσε ειλικρινά”.
“Είχα υπέροχους κοιλιακούς θυμάσαι;” Είπα. “Ναι αλλά δεν είχαμε δύο υπέροχα παιδιά” μου ανταπάντησε.
Απολαυστικές στιγμές. Η γυναίκα αυτή εξηγεί πως τις πρώτες εβδομάδες μετά την εγκυμοσύνη η ψυχολογία της γυναίκας έχει σκαμπανεβάσματα.
Αγκαλιάζοντας όλα τα σώματα : Η γυναίκα αυτή σχολιάζει πως οι άλλες γυναίκες μισούν το σώμα της επειδή εργάζεται επαγγελματικά ως μοντέλο και θα πρέπει να επανέλθει στη σιλουέτα της καθώς η καριέρα της εξαρτάται απ΄αυτό.
Ευτυχισμένη οικογένεια
Ισχυρός δεσμός
Διπλή χαρά
Αίσθημα άγχους. Ομολογεί πως της τη δίνει όταν κλαίνε και δεν ξέρει τι να κάνει.
Μια άλλη μαμά πιστεύει πως το σώμα της μαλακό όπως είναι τώρα, είναι ιδανικό για να κουρνιάσει ένα μωρό.
Αγάπα τον εαυτό σου. Οι γυναίκες έδειξαν με περηφάνια τα σημάδια τους.
Μαμά “plus size” παραδέχεται πως ήταν δύσκολο να είναι έγκυος σε αυτό το μέγεθος.
Δύσκολα μπορώ να αισθανθώ όμορφη με όλα αυτά τα σημάδια γύρω απ΄τη κοιλιά μου και τα έξτρα κιλά που μου έμειναν.
“Γυμνάζομαι και τρώω υγιεινά.Θέλω να είμαι υγιής, για μένα την οικογένειά μου και το γιο μου”. Παρόλα αυτά ακόμη δεν είναι ικανοποιημένη με την εικόνα της.
Άλλες γυναίκες μίλησαν για τη δυσκολίες που προκύπτουν καθώς προσπαθούν να ισορροπήσουν τις ζωές τους.
Το να φροντίζεις ένα νεογέννητο είναι εύκολο και ιδιαίτερα χαρωπό. Αδυνατείς ωστόσο να ασχοληθείς με όλα τα άλλα. Τα υπόλοιπα παιδιά, το σπίτι το σύζυγο.
Σε μια άλλη περίπτωση μια μητέρα ομολογεί πως πέρασε επιλόχειο κατάθλιψη απ΄την οποία κατάφερε με τη συμβολή του άνδρα της της αδελφής της και με ψυχολογική υποστήριξη.
Τώρα, όλοι μαζι!
Της λείπει η κοιλίτσα της και εξηγεί πως αισθανόταν πιο άνετα έγκυος παρά τώρα.
Μαθήματα ζωής. Η μαμά αυτή εξηγεί πως το πιο δύσκολο ήταν να φροντίζει και να δείχνει υπομονή και με τα δυο παιδιά
Το επόμενο κεφάλαιο. Όλες οι μαμάδες είχαν φωτογραφηθεί πριν το τοκετό
Μια μητέρα τέλος επεσήμανε τον σχεδόν τραυματικό πόνο που βίωσε όταν αναγκάστηκε να γεννήσει νωρίτερα, στις 41 εβδομάδες ξεκινώντας τον τοκετό φυσιολογικά και καταλήγοντας σε καισαρική. “Πέρασα όλα αυτά και εν τέλει δεν ήμουν καν η πρώτη να κρατήσω το μωρό. Αυτό με διέλυσε.
Στην πρόσφατη γέννα μου με βοήθησε το γεγονός ότι είχα άποψη για το πώς θα γεννήσω και την συμβολή ενός θαυμάσιου θεραπευτή που εξακολουθώ να επισκέπτομαι τα τελευταία δύο χρόνια.”
Μια άλλη παραδέχτηκε πως καθ’ όλη την εγκυμοσύνη, αγχωνόταν για το πώς θα αποδεχτεί το μωρό η μικρή της κόρη η οποία τώρα είναι η νούμερο ένα βοηθός με το μωρό.
