Η διαπαιδαγώγηση είναι ένα από τα πιο σημαντικά και βασικά καθήκοντα των γονιών. Μία λάθος φράση όμως μπορεί να διαμορφώσει λανθασμένη αντίληψη του παιδιού για τη ζωή.
Εντοπίσαμε φράσεις που έχουν αρνητικές επιπτώσεις στην ψυχική ανάπτυξη των παιδιών, και βρήκαμε μια εναλλακτική λύση.
«Πρέπει να ακούς τους μεγάλους»
Ακούγοντας αυτή τη φράση, το παιδί σκέφτεται: «Όλοι οι ενήλικες είναι έξυπνοι και καλοί. Θα πρέπει να κάνω ό, τι μου λένε.» Αυτή η φράση είναι επικίνδυνη, επειδή το παιδί αρχίζει να εμπιστεύεται όλους τους ενήλικες, συμπεριλαμβανομένων των αγνώστων, και δεν περιμένει από αυτούς οποιοδήποτε κακό.
Η σωστή φράση: «Να ακούς τους γονείς σου.» Έτσι, το παιδί αναπτύσσει κριτική σκέψη και δυσπιστία προς τους ξένους.
«Μην κλαις»
Ακούγοντας αυτή τη φράση, το παιδί σκέφτεται: «Να να δείχνω τα συναισθήματα είναι κακό, και τα δάκρυα μου φέρνουν μπελάδες.» Το παιδί μπορεί να μεγαλώσει σιωπηλό και κλειστό. Και τα κρυφά συναισθήματα αργά ή γρήγορα θα βγουν στην επιφάνεια μέσα από την επιθετικότητα ή με ξεσπάσματα.
Η σωστή φράση είναι: «Πες μου τι σε ενοχλεί,» «Γιατί κλαις;». Αν το παιδί έχει πέσει ή χτυπήσει: «Κλαις επειδή πονάς ή τρόμαξες;» Έτσι, το παιδί μπορεί να καταλάβει την κατάσταση και να αιτιολογήσει γιατί κλαίει.
«Μην είσαι άπληστος»
Ακούγοντας αυτή τη φράση, το παιδί σκέφτεται: «Πρέπει να μοιράζομαι τα πάντα. Δεν υπάρχει τίποτα δικό μου.» Με την πάροδο του χρόνου, αυτές οι σκέψεις να εξελιχθούν σε αυτο-θυσία, το άτομο δεν θα προστατεύει τις δικές του αξίες, συμπεριλαμβανομένων των υλικών πραγμάτων, θεωρώντας ότι δεν του αξίζουν.
Η σωστή φράση είναι: «Έλα να παίξει λίγο με το δικό σου το παιχνίδι;» «Μήπως θέλετε να ανταλλάξετε για λίγο τα παιχνίδια σας;». Αφήστε το παιδί να διαχειριστεί τα δικά του πράγματα. Αν είναι εναντίον, μην επιμένετε.
«Ποιος σου το έμαθε;»
Ακούγοντας αυτή τη φράση, το παιδί σκέφτεται: «Οι γονείς δεν ξέρουν ότι το έκανα εγώ.» Ένα παιδί θα νομίζει ότι μπορεί να ξεφύγει από την τιμωρία, ρίχνοντας το φταίξιμο σε άλλους.
Η σωστή φράση είναι: «Γιατί το έκανες αυτό;». Έτσι θα καταλάβετε αν το παιδί έκανε κάτι μόνο του ή ήταν πρωτοβουλία κάποιου άλλου. Δώστε του την ευκαιρία να εξηγήσει την ενέργειά του.
«Κοίτα τι καλό κορίτσι»
Ακούγοντας αυτή τη φράση, το παιδί σκέφτεται: «Είμαι χειρότερος από τους άλλους, δεν υπάρχει νόημα να προσπαθώ, ούτως ή άλλως δε θα έχει αποτέλεσμα.» Η σύγκριση με άλλους ανθρώπους έχει αρνητική επίδραση στην αυτοεκτίμηση του παιδιού, καθώς σκέφτεται εκ των προτέρων ότι δε θα πετύχει τίποτα.
Η σωστή φράση είναι: «Και εσύ μπορείς να το κάνεις.» Επισημάνετε τις θετικές πτυχές της φύσης του παιδιού, δείξτε εμπιστοσύνη στο πρόσωπό του. Θυμηθείτε, το παιδί σας είναι μοναδικό και έχει τα δικά του πλεονεκτήματα.
«Θα τα πούμε στο σπίτι»
Ακούγοντας αυτή τη φράση, το παιδί σκέφτεται: «Οι γονείς μπορούν να μου κάνουν οτιδήποτε, δε με αγαπούν, δεν θέλω να πάω σπίτι.» Οι γονείς από αγαπημένοι προστάτες του παιδιού γίνονται τιμωροί και το σπίτι γίνεται ένας χώρος όπου το παιδί αναμένει την τιμωρία του.
Η σωστή φράση είναι: «Θέλω να σου πω τι με στεναχώρησε.» Το παιδί θα λαμβάνει υπόψη όχι μόνο τα συναισθήματά του, αλλά και προτού προβεί σε ενέργειες θα σκέφτεται ότι οι πράξεις του έχουν και συνέπειες.
«Είσαι ακόμα μικρός γι’ αυτό»
Ακούγοντας αυτή τη φράση, το παιδί σκέφτεται: «Με ενδιαφέρει, θα ρωτήσω τους άλλους!» Εάν το παιδί σας σας θέτει άβολες ερωτήσεις, αλλά δεν λαμβάνει πληροφορίες, θα τις λάβει από άλλες πηγές – πολύ λιγότερο αρμόδιες.
Η σωστή φράση είναι: «Δεν είμαι έτοιμος να απαντήσω, χρειάζομαι λίγο χρόνο.» Μην απορρίπτετε το παιδί, αν έχει κάποια ερώτηση, προσπαθήστε να την απαντήσετε. Έτσι, θα συνεχίσετε να έχετε εξουσία και δε θα χάσετε την εμπιστοσύνη του.
Credit: Adme
