Μεταξύ των χιλιάδων λέξεων που λέμε στα παιδιά μας, υπάρχουν αρκετές που τους κάνουν ισχυρότερα, εξυπνότερα, πιο φιλικά και αποκτούν περισσότερη αυτοπεποίθηση.
Συγκεντρώσαμε 11 φράσεις που συμβάλλουν στην αρμονική ανάπτυξη των παιδιών και τα κάνουν ευτυχισμένα.
# 11
Μη λέτε: «Αν συνεχίσεις να συμπεριφέρεσαι έτσι, δεν έχει επιδόρπιο!»
Πείτε: «Εντάξει, δε πειράζει. Ας καθαρίσουμε μαζί. »
Τα παιδιά μας δοκιμάσουν ασυνείδητα με την κακή συμπεριφορά τους. Είναι σαν να λένε, «Θα με αγαπάς ακόμη και έτσι;» Η απάντηση θα πρέπει να είναι ξεκάθαρη: «Φυσικά θα σε αγαπάω! Είμαι ευτυχισμένη που σε έχω. Αν θα μπορούσα να επιλέξω από όλα τα παιδιά του κόσμου, θα διάλεγα εσένα.» Κατά αυτόν τον τρόπο το παιδί αναπτύσσει υγιή ψυχοσύνθεση.
#10
Πείτε: «Σ’ αγαπώ.»
Αυτές οι 3 μαγικές λέξεις είναι ζωτικής σημασίας για την υγιή ανάπτυξη του παιδιού σας. Είναι επίσης σημαντικό να υποστηρίξετε τα λόγια σας με δράσεις: να περνάτε χρόνο μαζί, να παίζετε, να γελάτε, να φυσάτε σαπουνόφουσκες, να αγκαλιάζετε το παιδί σας, να συζητάτε για τα προβλήματά του και να το υποστηρίζετε εάν είναι απαραίτητο.
#9
Μη λέτε: «Όλοι οι φίλοι σου είναι πιο γρήγοροι»
Πείτε: «Είσαι καλύτερος σε σύγκριση με χθες! Συνέχισε έτσι!»
«Α, το δωμάτιό σου είναι καθαρό!», «Πω πω! Το κρεβάτι είναι στρωμένο!,», «Δίπλωσες τα ρούχα σου τόσο όμορφα! Μπράβο σου!». Τέτοιες φράσεις βοηθούν το παιδί σας να αισθάνεται την στήριξή και την πίστη σας στον εαυτό του. Καθιστούν σαφές ότι οι προσπάθειές του εκτιμώνται. Επίσης, οποιαδήποτε «θετική ενίσχυση» προκαλεί ευχάριστα και θετικά συναισθήματα, γεγονός που προκαλεί την εγκεκριμένη συμπεριφορά να επαναληφθεί.
#8
Πείτε: «Συγγνώμη που σου φώναξα. »
Όλοι είμαστε άνθρωποι και όλοι μας κάνουμε λάθη. Είναι σημαντικό να έχετε το θάρρος να τα παραδεχτείτε και να ζητήσετε συγχώρεση από τα παιδιά σας. Με αυτόν τον τρόπο τα αφήνουμε να γνωρίζουν ότι τα εκτιμάμε και τα σεβόμαστε. Και τα διδάσκουμε επίσης ότι αν κάποιος δεν είναι σωστός, πρέπει να ζητήσει συγχώρεση και να μην επαναλάβει τις πράξεις του.
#7
Μη λέτε: «Σταμάτα να κλαις! Έχασες ένα παιχνίδι. Ποιος νοιάζεται;»
Πείτε: «Είναι κρίμα που έχασες το παιχνίδι σου.»
Η καταπίεση των αρνητικών συναισθημάτων οδηγεί σε νευρώσεις και ψυχοσωματικές ασθένειες. Ένα παιδί έχει το δικαίωμα να είναι θυμωμένο. Θα πρέπει να του επιτραπεί να κλάψει για ένα χαμένο παιχνίδι ή όταν πονάει. Η απαγόρευση των αρνητικών συναισθημάτων ή η εκδήλωσή τους, είναι απαγόρευση να είμαστε ο εαυτός μας, να είμαστε αυθόρμητοι.
Το καθήκον μας ως γονείς είναι να διδάξουμε ένα παιδί να εκφράζει τα συναισθήματά του χωρίς να βλάψει κανέναν.
#6
Πείτε: «Συνέχισε! Πιστεύω σε σένα!»
Είναι σημαντικό να ενημερώσετε το παιδί ότι ο φόβος είναι κάτι φυσικό. Όλοι μας φοβόμαστε κάτι και η γενναιότητα είναι κάτι για το πώς να ξεπεράσουμε τον φόβο μας ή να δράσουμε παρά το φόβο μας. Αν το παιδί σας φοβάται κάτι, μοιραστείτε μαζί του τις δικές σας αναμνήσεις και εμπειρίες για το πώς μάθατε να αντιμετωπίζετε τον φόβο σας.
#5
Μη λέτε: «Η μαμά ξέρει καλύτερα! Κάνε όπως σου λέω!»
Πείτε: «Με τι θέλεις να παίξεις σήμερα;»
Δίνοντας στο παιδί δικαίωμα επιλογής, του διδάσκουμε να ακούει τον εαυτό του και να μην φοβάται να απορρίπτει προτάσεις που είναι αντίθετες με τις πεποιθήσεις, τις επιθυμίες ή τα συμφέροντά του. Τα παιδιά που συνεχώς κάποιος επιλέγει γι’αυτά, μεγαλώνουν παθητικά, εξαρτώμενα και εύκολα χειραγωγήσιμα από την εξουσία κάποιου άλλου.
Όταν ζητάτε αδιάκριτη υπακοή από το παιδί σας, σκεφτείτε 20 χρόνια μπροστά. Θέλετε πραγματικά να γίνει ένας ενήλικας που υπακούει σε όλους και δεν προσπαθεί να υπερασπιστεί τον εαυτό του;
#4
Πείτε: «Ας μαζέψουμε τα παιχνίδια μας. Θυμάσαι πόσο γρήγορα το έκανες την τελευταία φορά;»
Υπενθυμίζοντας στο παιδί σας τις προηγούμενες επιτυχίες του, το πείθετε για τη δύναμή του και το βοηθήστε να συνειδητοποιήσει ότι μπορεί να πετύχει ακόμη περισσότερα.
#3
Πείτε: «Μην ανησυχείς! Ας δοκιμάσουμε ξανά! Κανείς δεν είναι τέλειος την πρώτη φορά.»
«Εντάξει, δεν πειράζει! Προσπάθησε ξανά. Πιστεύω σε σένα.», «Κανείς δεν τα καταφέρνει με την πρώτη φορά!» Αυτό πρέπει να πείτε στο παιδί σας σε περίπτωση αποτυχίας, ακόμα και σε κάτι που φαίνεται σοβαρό (αποτυχία σε διαγώνισμα ή να χάσει σε κάποιον αγώνα).
Το παιδί σας πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι κάθε επιτυχημένο άτομο έχει κάνει λάθη και ότι τα λάθη βοηθούν στην ανάπτυξη της επιμονής, της υπομονής και άλλων σημαντικών αξιών. Το πιο σημαντικό, όμως, δείχνει ότι οι αποτυχίες του δεν θα έχουν καμιά σχέση με το πόσο το αγαπάτε.
#2
Πείτε: «Είμαι τόσο χαρούμενη όταν ψήνουμε. Πως νιώθεις;»
«Πώς αισθάνεσαι;», «Πώς ήταν η μέρα σου;» Τέτοιες ερωτήσεις συμβάλλουν στη συναισθηματική εγγύτητα μεταξύ του γονιού και του παιδιού του, και επίσης μαθαίνει να διατυπώνει τις σκέψεις του.
#1
Πείτε: «Τέλεια! Σκαρφαλώνεις μόνος σου!»
Οι γονείς συχνά χρησιμοποιούν την αντωνυμία «εμείς» σε σχέση με το παιδί τους: «Ήδη μπουσουλάμε!», «Πηγαίνουμε στο νηπιαγωγείο.» «Σύντομα θα ξεκινήσουμε θα πάμε στη τρίτη δημοτικού». Στην παιδική ηλικία, η αίσθηση της μητέρας και του παιδιού ως σύνολο είναι χρήσιμο για την ανάπτυξη του μωρού και απαραίτητο για την επιβίωσή του. Ωστόσο, στο μέλλον, εμποδίζει την ανάπτυξη και παρεμποδίζει τον ψυχολογικό διαχωρισμό.
Η δυνατότητα αυτοδυναμίας είναι σημαντική. Οι ψυχολόγοι είναι πεπεισμένοι ότι ο στόχος της εκπαίδευσης είναι να διδαχθεί το παιδί να είναι αρκετά αυτόνομο για να φροντίζει τον εαυτό του. Και το πρώτο βήμα σ ‘αυτό είναι η αντωνυμία «εσύ».
Credit: Adme
