Ο Ιησούς συγκεντρώνει τους μαθητές Του για τον τελευταίο δείπνο πριν τον συλλάβουν. Στον Μυστικό δείπνο ο Θεάνθρωπος θα μοιράσει τον άρτο και το κρασί και μετά θα τον προδώσει ο Ιούδας… Αλήθεια έχουμε αναρωτηθεί ποτέ ποιες ήταν οι διατροφικές συνήθειες εκείνη την εποχή; Τι έτρωγαν τον 1ο αιώνα; Η Βίβλος δίνει αρκετές διατροφικές πληροφορίες για τις συνήθειες των ανθρώπων τότε…
Πολλοί σύγχρονοι διατροφολόγοι, τόσο του εξωτερικού, όσο και Έλληνες έχουν μελετήσει και αναλύσει, μέσα από τη Καινή Διαθήκη, τις τροφές της εποχής του Ιησού και έχουν προσπαθήσει να ερμηνεύσουν γιατί οι άνθρωποι τότε δεν ήταν παχύσαρκοι, πως τρέφονταν και κατάφερναν να μην έχουν ίχνος λίπους, και εάν είχαν χοληστερίνη ή τριγλυκερίδια.
Πέντε φραντζόλες ψωμί, δύο ψάρια και ένα κύπελλο κόκκινο κρασί, αποτελούσαν το συνηθισμένο μενού της εποχής. Όπως γράφει και ο Αμερικάνος διατροφολόγος Don Colbert, στο βιβλίο του “Τι έτρωγε ο Ιησούς” , αν κάποιος θέλει να ακολουθήσει το λόγο του Ιησού σε κάθε τομέα της ζωής του, δεν μπορεί να εξαιρέσει την διατροφή του.
Είναι γεγονός ότι η υγεία μας χειροτερεύει δραματικά τα τελευταία χρόνια και σε μεγάλο βαθμό αυτό οφείλεται στις κακές διατροφικές μας συνήθειες. Ιδιαίτερα στις χώρες του ανεπτυγμένου κόσμου, η παχυσαρκία έχει πάρει τη μορφή επιδημίας. Οι άνθρωποι τρώνε όταν νιώθουν πιεσμένοι και αγχωμένοι, τρώνε στο πόδι, γεύματα καταστροφικά για τον οργανισμό, και αντί κάποια στιγμή να προσπαθήσουν να αλλάξουν το φαγητό τους, υιοθετούν φαρμακευτικές αγωγές για να ελέγξουν τα συμπτώματα που προκαλεί η παχυσαρκία.
Ας προσπαθήσουμε να δούμε όμως τι έτρωγαν οι άνθρωποι την εποχή του Ιησού, κρίνοντας από τα όσα έτρωγε ο Θεάνθρωπος όπως αναγράφονται στα Ιερά βιβλία.
Στον Μυστικό Δείπνο, ο Ιησούς λέγεται λοιπόν, ότι έφαγε μόνο ψωμί και ήπιε κρασί.
Στο κατά Λουκά 24:42, ο ευαγγελιστής αναφέρει: “Και Του έδωσαν ένα κομμάτι ψητό ψάρι και ένα κομμάτι κερήθρα. Και τα πήρε, και τα έφαγε μπροστά τους.”
Και στο κατά Λουκά 10.8: “Όποτε επισκέπτεστε μια πόλη και σας φιλοξενούν, να φάτε ότι σας προσφέρουν,” πράγμα που δείχνει ότι ο Χριστός δεν ήταν υπέρ της σχολαστικότητας σχετικά με το φαγητό.
Ο Αμερικάνος διατροφολόγος αναφέρει χαρακτηριστικά: “ο Ιησούς έτρωγε κυρίως φυσικές τροφές και συνήθως στην φυσική τους κατάσταση – πολλά λαχανικά και όσπρια, όπως φασόλια και φακές. Πιθανότατα, έτρωγε ψωμί ολικής αλέσεως, πολλά φρούτα και έπινε πολύ νερό καθώς και κόκκινο κρασί.” Υπήρχε όμως κρέας στην διατροφή του; Από τις Γραφές προκύπτει ότι ο Ιησούς έτρωγε κρέας σε ειδικές περιπτώσεις, ίσως μόλις μια φορά το μήνα, ακριβώς όπως στην παραβολή με τον άσωτο υιό που έφαγε τον μόσχο τον σιτευτό.
Ο καθηγητής Θεολογίας του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης έχει μελετήσει επί μακρόν, μέσα από τα ιερά κείμενα, το θέμα των διατροφικών συνηθειών του 1ου αιώνα. Ο ίδιος τονίζει ότι σε ολόκληρη τη λεκάνη της Μεσογείου η διατροφή ήταν πάνω κάτω η ίδια και αποτελούσε αυτό που λέμε σήμερα Μεσογειακή δίαιτα. Για τον λόγο αυτό οι άνθρωποι ήταν υγιείς, δεν παρουσίαζαν προβλήματα χοληστερίνης και στην συντριπτική τους πλειοψηφία δεν είχαν ίχνος λίπους πάνω τους.
Ο ίδιος εξηγεί: “Η βασική διατροφή ενός χωρικού στη Μεσόγειο, την εποχή του Ιησού, ήταν το ψωμί. Στην παραθαλάσσια περιοχή της Γαλιλαίας, τα ψάρια αποτελούσαν επίσης σημαντική διατροφική συνήθεια, αν και για τους χωρικούς μόνο σε μικρές ποσότητες, απλά για δώσουν νοστιμιά στο ψωμί. Σταφύλια και ελιές παράγονταν στην Γαλιλαία, όμως περισσότερο τα καλλιεργούσαν για να κάνουν κρασί και λάδι και να τα πουλήσουν παρά για να τα καταναλώσουν οι ίδιοι.”
Όπως πολύ καλά ξέρουμε σημαντικό ρόλο δεν παίζει μόνο το τι τρώμε αλλά και πως το τρώμε. Έχει τεράστια σημασία η βρώση να γίνεται με ηρεμία, να μην τρώμε σαν να μας κυνηγάνε και να μασάμε την τροφή μας όπως πρέπει. Ο Μυστικός Δείπνος σαν διαδικασία, είναι χαρακτηριστική. Το δείπνο κρατούσε ώρες και έτρωγαν πολύ αργά. Οι απόστολοι κάθονταν γύρω από το τραπέζι και συζητούσαν ενώ παράλληλα έτρωγαν αργά. Δεν έτρωγαν στο πόδι όπως κάνουμε εμείς σήμερα.
Χρήσιμες πληροφορίες για το τι έτρωγαν μπορούμε να αντλήσουμε και από τα θαύματα του Ιησού Χριστού. Το πρώτο είναι ο “κορεσμός των 5.000 ανθρώπων”. Σε ένα κήρυγμα του Θεανθρώπου, έχουν συγκεντρωθεί 5.000 πιστοί και τον ακούνε ευλαβικά. Ο ήλιος κοντεύει να βασιλέψει και οι μαθητές προειδοποιούν τον Κύριο να αφήσει τους ανθρώπους να φύγουν να αγοράσουν τροφές γιατί εκεί που βρίσκονται ο τόπος είναι έρημος. Και μπορεί ο τόπος να ήταν έρημος αλλά “ο τρέφων την οικουμένην παρέστιν”. Ο Χριστός που είναι εκείνος που τρέφει και συντηρεί τα σύμπαντα δεν μπορεί να χορτάσει τους ανθρώπους που κρέμονται όλη μέρα από τα χείλη του;
Προστάζει τους μαθητές του να προσφέρουν ότι έχουν να φάνε οι άνθρωποι. Οι μαθητές του έχουν 5 ψωμιά και δυο ψάρια. Ο Χριστός τα ευλογεί, οι μαθητές τα μοιράζουν στα πλήθη όλοι κάθονται καταγής και “έφαγαν πάντες και εχορτάσθηκαν και περισσεύουν 12 κοφίνια πλήρης τεμάχια άρτων”.
Σύμφωνα με την Παλαιά Διαθήκη, ο νόμος του Μωυσή, επέτρεπε τη βρώση εντόμων. Τα έντομα, όσο αηδιαστικά και να είναι, ακόμη και σήμερα αποτελούν το βασικό διατροφικό μενού, πολλών λαών κυρίως της Αφρικής. Γράφει στο Λευιτικό ια:21-22 “Ταύτα όμως δύνασθε να τρώγητε από παντός πετουμένου ερπετού, περιπατούντος επί τέσσαρας πόδας, τα οποία έχουσι σκέλη όπισθεν των ποδών αυτών, δια να πηδώσι δι’ αυτών επί της γης, ταύτα θέλει τρώγει εξ’ αυτών. Τον βρούχον κατά το είδος αυτού και τον αττάκην κατά το είδος αυτού και τον οφιομάχον κατά το είδος αυτού και την ακρίδα κατά το είδος αυτής.”
Συνοψίζοντας λοιπόν και σε γενικές γραμμές, μπορούμε να πούμε ότι οι άνθρωποι την εποχή του Ιησού, πρόσεχαν τη διατροφή τους. Έτρωγαν λιτά και μόνο τα απαραίτητα. Έτρωγαν υγιεινά και πρόσεχαν πάντα τον τρόπο της βρώσης τους. Η διατροφή τους ήταν πλούσια σε ψάρι, σε λαχανικά σε φρούτα και σε λάδι.
