Ένα κρυφό έγγραφο, γραμμένο λίγες μέρες πριν το θάνατό του, έρχεται να ανατρέψει τα δεδομένα στη διπλή δολοφονία της Φοινικούντας. Η διαθήκη του 68χρονου ιδιοκτήτη του κάμπινγκ, που άνοιξε σήμερα στο Ειρηνοδικείο της Πύλου, δεν αποκαλύπτει απλώς τους κληρονόμους της μεγάλης περιουσίας του. Αποδεικνύει ότι ο άτυχος άνδρας ζούσε με τον τρόμο, φοβούμενος για τη ζωή του και προετοιμάζοντας το έδαφος για έναν «αιφνίδιο θάνατο». Το περιεχόμενό της, πλέον, αποτελεί το ισχυρότερο στοιχείο στα χέρια των αρχών για την εξιχνίαση του εγκλήματος.
Η Φοινικούντα, μια ήσυχη παραθαλάσσια περιοχή της Μεσσηνίας, συγκλονίστηκε από το διπλό φονικό που σημειώθηκε το βράδυ της Κυριακής 5 Οκτωβρίου. Δύο άνδρες, ο 68χρονος ιδιοκτήτης του κάμπινγκ «Άμμος» και ο 62χρονος επιστάτης του, έπεσαν νεκροί από σφαίρες μέσα στη ρεσεψιόν της επιχείρησής τους. Η έρευνα της Αστυνομίας, που ξεκίνησε με ελάχιστα στοιχεία, πλέον αποκτά συγκεκριμένη κατεύθυνση, με το ενδιαφέρον να επικεντρώνεται στο κληρονομικό ζήτημα.
Ένα έγγραφο γεμάτο πανικό
Το δικαστήριο άνοιξε το πρωί την τελευταία διαθήκη του θύματος, αποκαλύπτοντας μια σοκαριστική λεπτομέρεια. Το έγγραφο, σύμφωνα με τον δικηγόρο της οικογένειας, Αντώνη Κατσά, είχε συνταχθεί στις 2 Οκτωβρίου, μόλις τρεις ημέρες πριν από τη δολοφονία του. Αυτό όμως που προκαλεί μεγαλύτερη εντύπωση, είναι η φράση που είχε γράψει ο 68χρονος στην αρχή της: «Γράφω αυτή τη διαθήκη για την περίπτωση του αιφνιδίου θανάτου».
Ο κ. Κατσάς τόνισε πως αυτή η φράση είναι ενδεικτική του πανικού και του φόβου που βίωνε ο ιδιοκτήτης. «Ο άνθρωπος αυτός φοβόταν ότι κάτι θα συμβεί και μάλιστα πολύ άμεσα», είπε, προσθέτοντας: «Πώς είναι δυνατόν όταν κραυγάζει ο κίνδυνος να μην παίρνεις τα απαραίτητα μέτρα να προφυλαχθείς;». Το ερώτημα αυτό απασχολεί έντονα τους αστυνομικούς, οι οποίοι προσπαθούν να κατανοήσουν γιατί, παρά τις απειλές και τους φόβους του, ο 68χρονος δεν αναζήτησε πιο αποτελεσματική προστασία.
Η «μαύρη λίστα» και η νέα κατανομή της περιουσίας
Η νέα διαθήκη ανατρέπει πλήρως τα δεδομένα της προηγούμενης, η οποία είχε συνταχθεί τον Οκτώβριο του 2024. Ο 68χρονος, που είχε τη συνήθεια να αλλάζει συχνά τη βούλησή του, αυτή τη φορά έκανε ριζικές αλλαγές. Εξαίρεσε από την περιουσία του την αδερφή του και την ανιψιά του, δύο πρόσωπα που μέχρι πρότινος είχαν κληρονομικά δικαιώματα.
Αντίθετα, στην τελευταία του διαθήκη, ο 68χρονος μιλά με τα καλύτερα λόγια για τον ανιψιό του. Τον περιγράφει ως «ένα πολύ καλό και εργατικό παιδί» και του αφήνει το μεγαλύτερο μέρος της περιουσίας του. Επίσης, φαίνεται πως ο επιστάτης που δολοφονήθηκε μαζί του, ήταν κι αυτός ένας από τους κληρονόμους. Ο 68χρονος του άφησε 8,5 στρέμματα κοντά στην παραλία, μια κίνηση που δείχνει την εμπιστοσύνη και την εκτίμηση που έτρεφε προς το πρόσωπό του.
Ένας ακόμα όρος στη διαθήκη περιπλέκει την υπόθεση. Ο 68χρονος είχε βάλει όρο ότι στην περίπτωση που ο ανιψιός του αποφασίσει να πουλήσει το κάμπινγκ, ένα ποσό περίπου 200.000 ευρώ θα πρέπει να δοθεί στον αδερφό της ανιψιάς του, καθώς και στον επιστάτη. Ο όρος αυτός δείχνει ότι το θύμα είχε ήδη σχεδιάσει τη διάθεση της περιουσίας του σε περίπτωση πώλησης, κάτι που ίσως εξόργισε όσους αποκλείστηκαν.
Ο φόβος του 68χρονου δεν ήταν αβάσιμος. Σύμφωνα με μαρτυρίες, τις τελευταίες 20 ημέρες είχε γλιτώσει από δύο επιθέσεις, οι οποίες τον έκαναν να ζει σε κατάσταση πανικού. Η αναζήτηση προστασίας τον οδήγησε μέχρι την Αστυνομία, όπου έκανε αίτηση για οπλοφορία, η οποία όμως απορρίφθηκε. Η ανάγκη του για αυτοπροστασία ήταν τόσο μεγάλη, που φέρεται να είχε ζητήσει ακόμα και παράνομο όπλο.
Η Αστυνομία στρέφεται πλέον με μεγαλύτερη βεβαιότητα στο σενάριο των κληρονομικών διαφορών. Το γεγονός ότι ο δράστης γνώριζε το θύμα, αλλά και τις κινήσεις του, σε συνδυασμό με το περιεχόμενο της διαθήκης, οδηγεί τους αστυνομικούς στο συμπέρασμα ότι το κίνητρο του φόνου ήταν η εκδίκηση για την περιουσία.
Η έρευνα, βέβαια, δεν έχει αποκλείσει το ενδεχόμενο ο δράστης να είχε συνεργό, ο οποίος τον βοήθησε στη διαφυγή του. Ο ρόλος του ανιψιού του θύματος, ο οποίος ήταν αυτόπτης μάρτυρας, θεωρείται κρίσιμος, καθώς η κατάθεσή του μπορεί να δώσει την απάντηση για την ταυτότητα του δολοφόνου.
Η ιστορία του διπλού φονικού στη Φοινικούντα είναι πλέον κάτι παραπάνω από ένα έγκλημα. Είναι μια ιστορία φόβου, απληστίας και μίσους που βρήκε τη λύση του σε μια διαθήκη. Η αποκάλυψή της ρίχνει φως στα κίνητρα του δράστη, αλλά παράλληλα αναδεικνύει τις ανθρώπινες σχέσεις που μπορούν να καταστραφούν για χάρη της περιουσίας.
