Ποδαρικό στην πρώτη εκπομπή του «Στούντιο 4» για το 2025 έκανε η Δέσποινα Βανδή την Τρίτη 1/1.
Μέσα σε όλα, η γνωστή τραγουδίστρια αποκάλυψε την πρώτη της γνωριμία με τον Βασίλη Μπισμπίκη, μίλησε για τη σχέση τους, ενώ αναφέρθηκε και στην στιγμή που αποφάσισε να αλλάξει ολοκληρωτικά στα 50 της.
«O Βασίλης ήρθε σε μια περίοδο που δεν έψαχνα καν αυτό που αναζητούσα, πραγματικά δηλαδή ήταν κεραυνός εν αιθρία όταν μου ήρθε. Τον είδα πρώτη φορά στο θέατρο, στην παράσταση «Άνθρωποι και ποντίκια». Δεν το έπαθε όμως εκεί για να πω την αλήθεια. Μετά τον κάλεσα και γω κάπου που τραγουδούσα και, όταν τον είδα, είπα “Χριστέ μου” και πρώτη φορά με “βάρεσε” κατευθείαν. Χωρίς να γνωρίζω, δεν ήξερα καν ότι ήταν και εκείνος παντρεμένος και είχε παιδί. Δεν ήξερα τίποτα για τον Βασίλη, καθόλου», είπε αρχικά η Δέσποινα Βανδή.
Και συνέχισε: «Αυτό που αποφάσισα να δίνω σημασία είναι το παρόν μου. Προσπαθώ να συγκρατώ τον εαυτό μου να μην τρέχει μπροστά γιατί η μεγάλη λύπη και η μεγάλη χαρά έχουν να κάνουν καθαρά με τις προσδοκίες οι οποίες έχουν να κάνουν σίγουρα με τον μέλλοντα χρόνο. Οπότε κοιτάζω αυτή τη στιγμή και δεν φτάνω ποτέ πάρα πολύ μακριά στον χρόνο. Δεν έχω και τόσο άλλωστε, να τα λέμε και αυτά, δεν είμαι και 25».
«Αυτές είναι δικές μου τοποθετήσεις. Είμαστε δυο άνθρωποι που είμαστε πολύ χαρούμενοι που είμαστε μαζί, νιώθουν απόλυτη ζεστασιά οι ψυχές μας και γαληνεύει ο ένας με τον άλλον», συμπλήρωσε η Δέσποινα Βανδή.
Σε άλλο σημείο η τραγουδίστρια τόνισε: «Αυτή τη στιγμή με αγαπώ. Αγαπώ και εκτιμώ τον εαυτό μου. Η σωματική κακοποίηση είναι πολύ σκληρή αλλά η ψυχολογική κακοποίηση είναι πιο σκληρή. Τα σημασία της ψυχής δεν φαίνονται και με ένα χαμόγελο τα καλύπτεις όλα. Πολλές φορές δεν το αναγνωρίζεις ούτε εσύ ο ίδιος ότι κακοποιείτε.
Eίμαι μια γυναίκα 50+ και λέω ζήσε όσο πιο χαρούμενα μπορείς. Υπήρξαν στιγμές που με πήρε από κάτω, δεν είμαι άνθρωπος που θα σταθώ στη λύπη. Διαλέγω τη χαρά και αφήνω το δίκιο μου στο σύμπαν. Είμαι fixer. Εμένα με αφορά τι σκέφτονται τα παιδιά μου, ο Βασίλης, άνθρωποι που εκτιμώ. Οι άνθρωποι που με γνωρίζουν εμένα και τη ζωή μου, όχι ό,τι παίζεται ή είναι στις φυλλάδες. Στα 50 μου αποφάσισα να γεμίσω την άδεια μου ψυχή. Δεν ήταν άδεια απλώς, αποφάσισα να γεμίσω όλα τα κομμάτια της ψυχής μου που ήταν αδειανά».
