Μια άγνωστη μέχρι σήμερα ιστορία έβγαλε στην επιφάνεια η Ειρήνη Μουρτζούκου μιλώντας στην Τατιάνα Στεφανίδου, σχετικά με τη γέννηση της αδελφής της, η οποία γεννήθηκε νεκρή.
Όπως λέει η ίδια η Ειρήνη, λίγες ημέρες πριν τον θάνατο του αδελφού της, η μητέρα της έχασε και άλλο παιδί. Η 24χρονη, η οποία έχει βρεθεί στο επίκεντρο εξαιτίας του ανεξήγητου θανάτου των δικών της παιδιών αλλά και των κοντινών της, περιγράφει τον θάνατο και έκτου παιδιού της οικογένειας, της αδελφής της, η οποία γεννήθηκε νεκρή, καθώς η μητέρα της απέβαλλε μέσα στο σπίτι τους.
Η 24χρονη, όπως θα δείτε και στο απόσπασμα της συνέντευξης που παρουσιάζει το newsit.gr, περιγράφει τα γεγονότα και προς έκπληξη όλων, λέει ότι το νεκρό μωρό ήταν πολύ όμορφο. Τότε, ήταν έξι ετών και αυτό που θυμάται, όπως λέει, ήταν ότι αρχικά δεν της είχαν πει ότι είχε πεθάνει το μωρό αλλά ότι πέθανε στο νοσοκομείο. Αυτό, είναι το έκτο μωρό που πέθανε από το περιβάλλον της Ειρήνης Μουρτζούκου.
Η συνέντευξη στην Τατιάνα
Ε.Μ.: «Γεννήθηκε ο αδελφός μου. Ήταν πάνω στα γενέθλια μου που τον έφεραν στο σπίτι. Μ’ άρεσε πολύ. Και μου έλεγε ο μπαμπάς με τη μαμά «κοίτα» μου λέει, «το δώρο σου». Πήγαμε στο σπίτι, μετά από λίγο καιρό, ο μικρός κοιμόταν στη κούνια του και όπως πάει ο μπαμπάς να ανέβει, ακόμη το θυμάμαι, καίγεται το σπίτι. Λίγες μέρες πριν από αυτό όμως, η μαμά έχασε κι άλλο παιδί. Όπως πήγαινε στο μπάνιο, της έπεσε ένα παιδί».
Τ.Σ: Ήταν έγκυος και απέβαλε.
Ε.Μ.: Ναι. Πήγε στο μπάνιο να κατουρήσει και της έπεσε. Εγώ το είδα αυτό όμως. Ήταν τόσο. Ένα πραγματάκι τόσο ήταν.
Τ.Σ: Είδες το μωρό; Είδες την αποβολή;
Ε.Μ: Ναι, το βγάλανε. Το κράταγε στα χέρια της. Έπρεπε, για να πάνε στο νοσοκομείο.
Τ.Σ: Πόσο χρονών ήσουν;
Ε.Μ: 6-7. 6 νομίζω.
Τ.Σ: Εκεί είδες όλη αυτή την αναστάτωση;
Ε.Μ: Το είδα που το τυλίξανε. Με μια κουβερτούλα για να πάνε στο νοσοκομείο. Και μου λέει η γιαγιά «δεν κάνει να το δεις. Πάμε, μου λέει, να φύγουμε». Ήταν ζωντανό.
Τ.Σ: Μπήκε η μαμά στη τουαλέτα και απέβαλε το μωρό και μετά το είδες εσύ; Το είδες νεκρό;
Ε.Μ: Κοίταγα να το δω. Να δω πώς είναι. Ήταν όμορφο. Ένα μικρούλι τόσο ήταν.
Τ.Σ: Σου φάνηκε όμορφο το νεκρό μωρό;
Ε.Μ: Πήγαν στο νοσοκομείο, δε μου έλεγαν ότι δε ζει το παιδάκι.
Τ.Σ: Αυτό ήταν πριν γεννηθεί ο αδελφός σου;
Ε.Μ: Νομίζω ναι ή μετά. Δε θυμάμαι.
Τ.Σ: Δεν είναι το κοριτσάκι που πέθανε, η Ζωή, είναι άλλο μωρό αυτό;
Ε.Μ: Όχι, όχι, όχι, δεν είναι. Ρώταγα κάθε μέρα, λέω, «η αδερφή μου;» Γιατί ήταν κοριτσάκι. Δε μου έλεγαν. Μου λέει, «καλά είναι. Έχει μείνει για λίγο στη θερμοκοιτίδα γιατί είναι μικρούλα». Μετά έκατσε η γιαγιά με τον μπαμπά και μου μίλησαν. Μου λένε «θα σου πούμε κάτι αλλά μη στενοχωρηθείς. Το κοριτσάκι αυτό, επειδή έπεσε, χτύπησε το κεφάλι του και δε ζει». Προλάβανε μόνο, του έκαναν αεροβάπτισμα και το βγάλανε Χριστίνα.
Τ.Σ: Άρα, αυτή ήταν η πρώτη φορά που ήρθες σε επαφή με τον θάνατο. Πόσο να ήσουν; 8-7;
Ε.Μ: 6 ήμουν. Σίγουρα 6.
Τ.Σ: Τρομερή εμπειρία για ένα παιδί 6 ετών να έρχεται σε επαφή με τον θάνατο σε αυτή την τρυφερή ηλικία. Να βλέπει ένα μωρό. Το είδες όμορφο…
Ε.Μ: Ναι, μου έχει μείνει η εικόνα της ακόμη. Απλώς φαινόταν ο πλακούντας ότι κρέμεται. Γιατί έπρεπε να την πάρει γρήγορα τη μαμά να την πάει στο νοσοκομείο. Κρεμόταν ο πλακούντας και στους δύο. Αλλά ήταν ένα παιδάκι το οποίο ήταν πολύ όμορφο.
Τ.Σ: Τρόμαξες; Το έβλεπες στον ύπνο σου το όμορφο μωρό μέσα στην κουβέρτα;
Ε.Μ: Το έβλεπα μετά από λίγες ημέρες και μου έχει μείνει εικόνα ότι υπάρχει ένα παιδάκι αλλά ποτέ δεν ήρθε σπίτι. Ότι είναι στη θερμοκοιτίδα, επειδή είναι μικρούλι.
Τ.Σ: Τι σου άφησε αυτό όλο; Θυμάσαι δηλαδή; Είναι κάτι το οποίο σε απασχολούσε πολύ; Έβλεπες το μωρό νεκρό, τυλιγμένο στη κουβέρτα στον ύπνο σου;
Ε.Μ: Ρώταγα κάθε μέρα τη γιαγιά, «γιαγιά», της λέω, «η αδερφή μου είναι καλά;». «Ναι αγάπη μου», μου λέει. Πότε δεν ήθελε αυτή η γυναίκα να με στενοχωρήσει.
