Η ιλαρά είναι οξεία μεταδοτική νόσος και οφείλεται σε ιό της οικογένειας των παραμυξοιών. Ανευρίσκεται στις εκκρίσεις του αναπνευστικού συστήματος, στο αίμα και στα ούρα του πάσχοντος, Μεταδίδεται με την άμεση ή έμμεση επαφή με τα εκκρίματα του πάσχοντος και τα συμπτώματα, τα οποία εκδηλώνονται μετά από επώαση 10-12 ημερών, είναι υψηλός πυρετός, φωτοφοβία, καταρροή από το αναπνευστικό σύστημα, καύσο οφθαλμών και κηλιδώδες εξάνθημα, το οποίο καθίστασται κηλιδοβλατιδώδες. Η εμφάνισή της στους ενήλικες, λόγω ανοσίας από την παιδική ηλικία, είναι πολύ σπάνια.
Επιπλοκές
Η κύρια επιπλοκή της ιλαράς για τη μητέρα είναι η πνευμονία και για το λόγο αυτό στις εγκύους, που εκτίθενται σε κίνδυνο για λοίμωξη, χορηγείται ανοσοσφαιρίνη του ορού, η οποία όμως για να είναι αποτελεσματική πρέπει να χορηγηθεί μέσα σε 72 ώρες, έως το πολύ 7 ημέρες από την έκθεση της εγκύου στον ιό.
Επιδράσεις στο έμβρυο
Κατά τη διάρκεια της κύησης η ιλαρά μπορεί να προκαλέσει αυτόματες αποβολές, ενδομήτριο θάνατο, συγγενή μόλυνση του εμβρύου, πρόωρο τοκετό και γέννηση λιποβαρών νεογνών με συγγενείς ανωμαλίες. Ο κίνδυνος όμως αυτός δεν είναι μεγάλος, παρά μόνο για πρόωρο τοκετό και γέννηση λιποβαρών νεογνών.
Αντιμετώπιση
Η αποτελεσματικότητα της ανοσοσφαιρίνης του ορού έγκειται στην ηπιότερη εκδήλωση της νόσου και όχι σε αναστολή νόσησης του εμβρύου. Σημειωτέον ότι άμεση χορήγηση μετά τον τοκετό ανοσοσφαιρίνης ορού συνιστάται στα νεογνά, των οποίων οι μητέρες νόσησαν κατά την τλευταία εβδομάδα της κύησης. Ο εμβολιασμός της εγκύου με το εμβόλιο ιλαράς αντενδείκνυται, γιατί το εμβόλιο αποτελείται από ζώντες εξασθενημένους ιούς.
Πηγή: .care.gr
