Υπόθεση Πάτρας – «Παμφάγο Τέρας, Αγενεσία Σπλάχνων»: Οι Ζωγραφιές Της Τζωρτζίνας Τα Είχαν Πει Όλα
Συγκλονίζουν τα λόγια της παιδοψυχολόγου που ανέλυσε τις ζωγραφιές της Τζωρτζίνας για την Ρούλα Πισπιρίγκου…
Για τις ζωγραφιές της μικρής Τζωρτζίνας του τελευταίου παιδιού -της οικογένειας Δασκαλάκη- που έφυγε από τη ζωή, μίλησε για ακόμη μία φορά η παιδοψυχολόγος Χριστίνα Μπογιατζή.
Η κυρία Μπογιατζή είχε αναλύσει στο παρελθόν τις ζωγραφιές και είχε αναρτήσει την ερμηνεία της στα social media. Το γεγονός αυτό είχε προκαλέσει την οργή της μάνας της Ρούλας Πισπιρίγκου, η οποία το ίδιο βράδυ επικοινώνησε με την παιδοψυχολόγο, της ζήτησε να κατεβάσει την ανάρτηση και να ζητήσει και συγγνώμη.
Η Χριστίνα Μπογιατζή μίλησε στην ΕΡΤ και ανέλυσε για ακόμη μία φορά τα τρομακτικά ευρήματα που προκύπτουν από τις ζωγραφιές.
«Μιλάμε για δύο ζωγραφιές, μία με μία καρδιά και μία που ένα παιδί κάνει κούνια, οι οποίες έχουν εσωτερική συνοχή, δηλαδή και στις δύο ζωγραφιές βλέπουμε φόβο, βλέπουμε ένα παιδί, το οποίο απομακρύνεται από αυτό που ζει», είπε χαρακτηριστικά η κυρία Μπογιατζή.
Το δέντρο στη μία ζωγραφιά της Τζωρτζίνας απεικονίζει την κρεμάλα. Στη φωτογραφία με την καρδιά απεικονίζονται δύο φιγούρες. Το δεξιά είναι ένα άγγελος-πουλί που σύμφωανα με την κυρία είναι η Ιρίδα και αριστέρα, όπως η ίδια ισχυρίζεται είναι η Ρούλα Πισπιρίγκου. «Αυτό φαίνεται από το χέρι που έχει στη μέση, μία κίνηση που κάνουν συνηθως οι μανάδες όταν φωνάζουν», είπε η παιδοψυχολόγος.
Advertisements
Η κυρία Μπογιατζή εξήγησε και άλλον ένα λόγο που φαίνεται ότι η αριστερή φιγούρα της ζωγραφιάς με την καρδιά, είναι η μάνα.
«Κανένα παιδί δεν ζωγραφίζει τη μάνα του με μαύρο κεφάλι. Μπορεί να τη ζωγραφίσει με μαύρο στόμα, όταν αυτή φωνάζει, ποτέ όμως με μαύρο κεφάλι. Το μαύρο κεφάλι δείχνει φόβο, κυριαρχία, θάνατο».
«Παμφάγο τέρας! Αγενεσία σπλάχνων»: Η σοκαριστική ανάρτηση
Στο μεταξύ, λίγο μετά τη σύλληψη της Ρούλας Πισπιρίγκου για τη δολοφονία της 9χρονης Τζωρτζίνας, η παιδοψυχολόγος προχώρησε σε μία σοκαριστική ανάρτηση για την μητέρα των τριών παιδιών.
«ΠΑΜΦΑΓΟ ΤΕΡΑΣ! ΑΓΕΝΕΣΙΑ ΣΠΛΑΧΝΩΝ!
Το ξέρω αυτό το βλέμμα! Ούτε η Μήδεια το φτάνει! Ποιο μυθιστόρημα να σε χωρέσει πια, ποιο θρίλερ!; Δεν είσαι μάνα, είσαι τέρας, το ξέρω αυτό το βλέμμα! Κοιτάς το θήραμα, όχι το παιδί. Ψάχνεις τροφή για το άδειο σου εγώ, σκοτώνεις για να φας. ΒΡΥΚΟΛΑΚΑ Ω ΣΕ ΞΕΡΩ ΤΙ ΟΣΜΗ ΕΧΕΙΣ! Το ξέρω αυτό το βλέμμα! Ξεγελάς τους πάντες, είσαι φτιαγμένη από ψέμα, χαλασμένη για πάντα. Το ξέρω αυτό το βλέμμα, το επιτηδευμένο σου “τίποτα” που πείθει τους αδαείς, τους απαίδευτους και τους λίγους. Το ξέρω αυτό το βλέμμα γιατί μέσα του κρύβεις τη φρίκη του αδιανόητου, εκεί που σέρνεσαι, εκεί κρατάς πύλες σκότους και στο τέλος υποτιμάς την αλήθεια. Χρησιμοποίησες τη ζωή άλλων για να επιβεβαιώσεις το θάνατό σου! Άψυχη, ξέρω τί είσαι, είσαι ακόμα ένα καρφί πάνω στο σταυρό, είσαι το πύον στην πληγή αλλά δεν είσαι το αίμα μέσα της.
Αίμα είναι αυτά τα τρία πλάσματα που σε εμπιστεύθηκαν, σου παρέδωσαν τη ζωή τους και συ την εκμηδένισες! Για να πάρεις τί; Προσοχή; Αξία; Συμπόνοια; Άντρα; Πώς; Σκοτώνοντας τα παιδιά σου; Αλλά να ξέρεις… ΑΥΤΑ ΕΙΝΑΙ τα παιδιά αίμα από το αίμα ΜΟΥ, όχι το δικό σου. Γιατί στις δικές σου φλέβες δεν κυλά αίμα παρά μόνο δηλητήριο. Αλλά εγώ ξέρω τη διαφορά. Και τώρα, εκεί που βρέθηκαν αυτά τα αγγελούδια, από εκεί θα ξέρω πως ζουν για πάντα μακριά σου. Γιατί εσύ είσαι ήδη πεθαμένη. Παμφάγο τερατούργημα, χαμόγελο του θανάτου. Το ξέρω αυτό το βλέμμα. Μην αυταπατάσαι! Ούτε άρρωστη είσαι! Είσαι δράκος ταριχευμένος που περιφέρεται σαν φάντασμα στις παιδικές χαρές αρπάζοντας λεία. Σύνδρομο η όχι, δεν με απασχολεί! Τέρμα τα συγχωροχάρτια της ψυχιατρικής! Η ανθρωποφαγία δεν είναι νόσημα, δεν συγχωρείται, δεν παραβλέπεται, δεν εξηγείται! Μερικά πράγματα δεν ανήκουν σε νοσηρή ανθρώπινη φύση επειδή απλώς δεν ανήκουν στην ανθρώπινη φύση! Παμφάγο τέρας, σού έρχομαι μαζί με όλη την κοινωνία. Που θα ζήσεις πια, πού θα σταθείς;».
Η ζωγραφιά – SOS
Η διαδρομή της κεταμίνης στο κορμί της Τζωρτζίνας, ωστόσο, δεν ήταν το μόνο «σημάδι» που έστειλε η άτυχη μικρούλα, προκειμένου να υποδείξει το δράστη του αποτρόπαιου θανάτου της, δηλαδή την μητέρα της, τη στιγμή που εγείρονται ερωτηματικά και για την κατάληξη των αδελφών της. Παρότι το 9χρονο κορίτσι βίωσε επί χρόνια το φόβο και την απειλή μέσα στην ίδια την οικογενειακή της εστία, αλλά και υπήρξε αυτόπτης μάρτυρας σε τραυματικά για την ψυχολογία του γεγονότα, όπως ο θάνατος της μικρότερης αδελφής του Ίριδας, προσπάθησε, ωστόσο, να γλιτώσει από την τραγική μοίρα των δύο άλλων παιδιών, εκπέμποντας «σήματα κινδύνου».
Αν και φοβισμένη, η 9χρονη Τζωρτζίνα κραύγασε για βοήθεια αναφορικά με τα όσα φρικτά ζούσε μέσα στους τοίχους του σπιτιού της, απεικονίζοντας ατόφια τα συναισθήματά της με αφορμή – τραγική ειρωνεία- τη… «Γιορτή της Μητέρας».
Η κρεμάλα
Σε μια ζωγραφιά διαφορετική από τις συνηθισμένες των παιδιών της ηλικίας της, η 9χρονη Τζωρτζίνα σχημάτισε έναν άγγελο, μια μεγάλη καρδιά και ένα… δέντρο- κρεμάλα, τη στιγμή μάλιστα που «ζωγραφιές μετά τα 7 έτη εντάσσονται στο σχηματικο στάδιο και διέπονται από ρεαλισμό και βάθος», σύμφωνα με την Παιδοψυχολόγο-Λογοπαθολόγο, Χριστίνα Μπογιατζή. Η τελευταία ανέλυσε σημείο προς σημείο τα «μηνύματα» που έστειλε με τις φιγούρες της η Τζωρτζίνα, απεικονίζοντας τον τρόμο που βίωνε στην καθημερινότητα με την μητέρα της, μαζί με την αγωνία της να ξεφύγει από τον κύκλο αίματος, που της είχε στερήσει ήδη τις δυο αδελφές της.
Αναρτώντας την ανάλυσή της στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης στις αρχές του μήνα, η κ. Μπογιατζή υποστήριξε σχετικά ότι «δεν είναι δυνατόν ένα παιδί να ζωγραφίζει ως άγγελο τη μαμά του όταν αυτή ζει!», όπως ισχυρίστηκε με τη σειρά της η μητέρα του παιδιού, Ρούλα Πισπιρίγκου, καθώς η αίσθηση του κινδύνου της Τζωρτζίνας υποδηλώνεται με πολλά και διαφορετικά σύμβολα στη ζωγραφιά, όπως η θέση της ίδιας σε μεγάλη απόσταση από την μητέρα της, το μαύρο χρώμα που χρησιμοποιεί για εκείνη, αλλά και ο κορμός του δέντρου σε… σχήμα κρεμάλας, από το οποίο η 9χρονη Τζωρτζίνα ένοιωθε να απειλείται.
«Για εσάς»
Ακόμη πιο ισχυρό στοιχείο στην ανάλυση της ζωγραφιάς του μικρού παιδιού είναι η «αφιέρωσή» της, η οποία δεν απευθύνεται στην μητέρα του, παρότι κατασκευάστηκε για τη γιορτή της. Αντίθετα, το σχέδιό της Τζωρτζίνας επιγράφεται «Για εσάς», όσους δηλαδή μπορούσαν να καταλάβουν τα κρυφά της «μηνύματα» και να της παράσχουν βοήθεια, για να τη διασώσουν από τον κίνδυνο που διαισθανόταν ότι κατευθυνόταν κατά πάνω της, όταν μάλιστα ο πατέρας της απουσιάζει εντελώς από την επίμαχη ζωγραφιά.
Η ερμηνεία της ζωγραφιάς
Σύμφωνα με την Παιδοψυχολόγο, Χριστίνα Μπογιατζή, στη ζωγραφιά της Τζωρτζίνας εκπέμπονται τα εξής μηνύματα:
Θέση παιδιού στην κούνια χρώμα μπλε: νιώθω ανασφάλεια να μπω στο σχήμα της ζωγραφιάς, σας προσέχω και σας παρατηρώ από μακρυά.
Κάνω κούνια: παραμένω παιδί. Είμαι δυναμική, μου αρέσει η κίνηση.
Σχήμα δέντρου: κορμός σε σχήμα κρεμάλας. Πρέπει να βρω τις λέξεις για να μην κρεμαστώ. Κινδυνεύω.
Κίτρινη κούνια: η θέση μου είναι αυτή της αντίληψης, η δυνατότητα μου να κινούμαι και να βλέπω από άλλη οπτική γωνία με βάζει σε ισχυρή θέση αντίληψης.
Ένωση δέντρου με καρδιά: συνδέομαι αλλά μένω μακριά.
“ΓΙΑ ΕΣΑΣ”: Δώστε προσοχή στη ζωγραφιά του πλαισίου καρδιάς. Όποιος μπορεί να το καταλάβει; Για όλους εσάς! Κραυγή βοηθείας. Γραμμένο με κόκκινο χρώμα σημαίνει πως ζητάω βοήθεια από εκείνους που αισθάνομαι οτι ανήκω μαζί τους, π.χ. όποιον ενδιαφέρεται.
Φωτεινότητα στην καρδιά: Στο πλαίσιο της καρδιάς είναι ΟΛΗ Η ΑΛΗΘΕΙΑ!
Σχήμα αγγέλου/ πτηνού με μύτη που εξέχει: Η αδερφή μου έγινε άγγελος, πέθανε. Η μύτη της κάτι λέει για το θάνατό της, όμως έγινε ΚΑΙ πουλί/πτηνό πράγμα που με φοβίζει και εμένα και νιώθω ανασφάλεια.
Πράσινο πλαίσιο σε σχήμα καρδιάς: Βάζω αυτό που συμβαίνει στην αδερφή μου σε θέση ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΣΗΣ ΑΠΟ ΕΜΕΝΑ για να μη μου συμβεί το ίδιο.
Κεντρική φιγούρα με μαυρισμένο πρόσωπο: το πρόσωπο δίπλα στην αδερφή μου είναι επιθετικό, μη προσβάσιμο, πολύ συγκεχυμένο, τερατώδες, με χέρια που παραβιάζουν τα όρια της αδελφής μου, όμως εκείνη βγαίνει από το σχήμα σιγά σιγά και σώζεται από αυτό το πρόσωπο. Το πρόσωπο είναι ΑΠΕΙΛΗΤΙΚΟ, δεν είναι η αδερφή μου.
Πράσινος άγγελος: Η αδελφή μου ΦΕΥΓΕΙ από το μαυρισμένο πρόσωπο με τα μακριά χέρια. Διαφοροποιείται.
Δεξιά θέση αγγέλου στη ζωγραφιά: Η αδελφή μου (ΙΡΙΔΑ) είναι πλέον ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ, γιατί μετά την παιδική ηλικία της κούνιας, ΓΙΝΕΣΑΙ ΑΓΓΕΛΟΣ στο μέλλον αν και εγώ απέχω από αυτό γιατί βρίσκομαι αριστερά, μακριά.
Πατέρας πουθενά. ΑΦΑΝΤΟΣ.
Μεικτά χρώματα πλαισίου καρδιάς: Το πράσινο είναι γιατί θέλω να είμαι μακριά του, δεν θέλω να γίνω άγγελος, το κόκκινο είναι γιατί συμπεριλαμβάνομαι εφόσον το βλέπω από μακριά.
Μαύρο πρόσωπο: Αμφιθυμία συναισθημάτων, απροσδιόριστο ον που προκαλεί σκοτάδι, κυριαρχία, θάνατο.
«Υποτίμησε τα αισθήματα»
Η ζωγραφισμένη «κραυγή» αγωνίας της 9χρονης Τζωρτζίνας προκάλεσε, ωστόσο, την αντίδραση της μητέρας της, η οποία φέρεται να έστειλε μηνύματα κατά της Παιδοψυχολόγου, για την ανάληψη της πρωτοβουλίας της να αποκωδικοποιήσει τα μηνύματα της μικρής. «Ποια είσαι εσύ που ερμηνεύεις τη ζωγραφιά του παιδιού μου και πού ξέρεις ποια χρονική στιγμή την έκανε;» φέρεται να είπε, μεταξύ άλλων, η Ρούλα Πισπιρίγκου στην Χριστίνα Μπογιατζή, με την επιστήμονα, ωστόσο, να επιμένει μέχρι τέλους στην ανάλυσή της.
Συμπληρώνοντας, αντίθετα, το παζλ της υπόθεσης, η κ. Μπογιατζή παρατήρησε ως προς την πιστότητα της ζωγραφιάς πως «τα κορίτσια συνήθως χρησιμοποιούν ευρύτατο φάσμα χρημάτων και οι λεπτομέρειες είναι πιο εύστοχες από αυτές των αγοριών στο σχηματικο στάδιο (ηλικία 7 και άνω)», συμπληρώνοντας επιπλέον πως «η ζωγραφιά λειτουργεί ως έναν απενοχοποιημενο τρόπο έκφρασης συναισθημάτων δίχως την απαίτηση λεκτικής επάρκειας». Μετά τις καταιγιστικές εξελίξεις, «η κυρία Πισπιρίγκου υποτίμησε τα συναισθήματα του παιδιού της. Από τις ζωγραφιές αποτυπώθηκαν πολλά σκοτεινά συναισθήματα» συμπέρανε η κ. Μπογιατζή, καταλήγοντας πως «η Τζωρτζίνα μίλησε από τον τάφο. Μίλησε το σώμα, μίλησε η ψυχή της. Το παιδί μίλησε με κάθε δυνατότητα που είχε».
«Είχε πολύ υψηλό δείκτη νοημοσύνης»
Ο προπονητής της στο ποδόσφαιρο, άλλωστε, έκανε λόγο για ένα παιδί με μεγάλη ευφυΐα, το οποίο είχε πολύ ισχυρή αντίληψη του περιβάλλοντος. Αναφερόμενος στη Τζωρτζίνα, ο ίδιος περιέγραψε στο «Φως στο Τούνελ» πως η 9χρονη «είχε πολύ υψηλό δείκτη νοημοσύνης. Έπαιρνε πολύ εύκολα όλα όσα της δίδασκα. Ήταν χαρούμενο και ευδιάθετο παιδί, μες στην τρελή χαρά». «Φαινόταν ότι αγαπούσε πολύ τον μπαμπά της. Ήταν συνέχεια μαζί» συμπλήρωσε ο ίδιος, με αποτέλεσμα το παιδί να διακόψει κάποια στιγμή τις προπονήσεις με τον μπαμπά του, στον οποίο φέρεται να είχε ιδιαίτερη αδυναμία.
«Ήταν κάπως στεναχωρημένο»
Από τον μίτο των ερευνών που ξετυλίγεται τους τελευταίους μήνες, ως κομβική αναδεικνύεται και η συμπεριφορά της μικρής Τζωρτζίνας μετά την απώλεια της δεύτερης στη σειρά αδελφής της, Μαλένας τον Απρίλιο του 2019, όταν πια επέστρεψε και πάλι στο σχολικό περιβάλλον. Μιλώντας, με εμφανή τη συγκίνησή της, η δασκάλα της Τζωρτζίνας στο νηπιαγωγείο, ανέφερε προ καιρού πως «όταν έφυγε (σ.σ. πέθανε) η Μαλένα, κράτησαν το παιδί δύο μέρες και μετά συμφώνησα ότι έπρεπε να γυρίσει στο περιβάλλον του σχολείου».
Όταν πλέον η Τζωρτζίνα, όμως γύρισε στο σχολείο, «ήταν κάπως στεναχωρημένο τον πρώτο καιρό, ήθελε να είναι κοντά μου, της κρατούσα το χέρι και μου έλεγε ότι η Μαλένα είναι ένα αγγελάκι στον ουρανό και μας βλέπει από εκεί ψηλά», διηγήθηκε η δασκάλα της 9χρονης, με την Τζωρτζίνα να έχει αντιληφθεί πιθανότατα το μέγεθος της απειλής που αντιμετώπιζε και η ίδια.
«Έμοιαζε σοκαρισμένο»
Πολύ περισσότερο, όταν βίωσε από κοντά τις στιγμές του θανάτου της μικρότερης αδελφής της, Ίριδας, στις 21 Μαρτίου 2021, παρακολουθώντας μπροστά στα μάτια της τις προσπάθειες ανάνηψης του βρέφους στο Καραμανδάνειο Παιδιατρικό Νοσοκομείο. «Θυμάμαι ένα κοριτσάκι, το οποίο ήταν αμίλητο. Παρακολουθούσε όσα συνέβαιναν χωρίς να μιλάει, ήταν τρομαγμένο, ήταν χαμένο. Συνέβαιναν όλα μπροστά του. Έμοιαζε σοκαρισμένο. Μετά μάθαμε ότι και το παιδάκι αυτό είχε την ίδια κατάληξη» υποστήριξε μάρτυρας που ήταν «παρών» κατά το θάνατο της Ίριδας, με την Τζωρτζίνα να αποτελεί τον τελευταίο κρίκο της αλυσίδας θανάτου στην οικογένειά της. Μεσολάβησαν, άλλωστε, μόνο 15 ημέρες, μέχρι τις 8 Απριλίου 2021 -κι ενώ την προηγούμενη ημέρα ενημερώθηκαν οι οικογένειες για την υποβολή αιτήματος διαζυγίου των γονιών της- οπότε η Τζωρτζίνα εισάγεται στο Καραμανδάνειο Νοσοκομείο και τρεις μέρες μετά υπέστη ανακοπή, η οποία της προκάλεσε ανήκεστο εγκεφαλική βλάβη.
«Σαν κάτι να φοβάται»
Μέχρι το τέλος, πάντως, η Τζωρτζίνα έστελνε «μηνύματα» τρόμου στο περιβάλλον της, με κάθε ευκαιρία. Μαρτυρίες που συγκέντρωσε η εκπομπή «Φως στο Τούνελ» κάνουν λόγο για έκδηλο φόβο από πλευράς του 9χρονου κοριτσιού, που είχε προβληματίσει τους οικείους του, μετά και την απώλεια της δεύτερης αδελφής της.
«Η Τζωρτζίνα τις πρώτες ημέρες μετά το θάνατο της Ίριδας, με όσους μιλούσε για το γεγονός που είχε τραυματίσει την ψυχούλα της, ξεκινούσε τη διήγησή της από την κουζίνα και μετά. Εκεί δηλαδή που η θεία της μετέφερε το βρέφος για να το επαναφέρει μαζί με τη Ρούλα. Φαινόταν σαν να είχε διαγράψει εντελώς το πριν από το μυαλό της και όταν τη ρωτούσαμε σχετικά, έδειχνε σαν κάτι να φοβάται», περιέγραψε πρόσωπο από το στενό περιβάλλον της άτυχης μικρής, η οποία κράτησε καλά φυλαγμένα τα ίχνη, μέχρις ότου να δικαιωθεί χθες από τα τοξικολογικά εργαστήρια.
