Το δικαστήριο επέβαλε, ποινή κάθειρξής 6 μήνες, για ανθρωποκτονία εξ αμελείας, στους γονείς μίας παχύσαρκης έφηβης, που πέθανε σε ηλικία 16 ετών στο σπίτι της οικογένειας, όπου ζούσε κάτω από άθλιες συνθήκες.
Η Κέιλι Τίτφορντ βρέθηκε νεκρή στο σπίτι της οικογένειας στο Νιούτον της Ουαλίας, τον Οκτώβριο του 2020, ζυγίζοντας 146 κιλά και οι συνθήκες διαβίωσής της «δεν άξιζαν ούτε σε ζώο», όπως αναφέρθηκε στο δικαστήριο.
Κέιλι Τίτφορντ: Η εκμετάλλευση και η δολοφονία
Η 16χρονη, που μπορούσε να κυκλοφορεί μόνο με αμαξίδιο, πέθανε λόγω μόλυνσης ενός έλκους κατάκλισης, ως αποτέλεσμα της παχυσαρκίας της και του γεγονότος ότι ήταν ακινητοποιημένη στο κρεβάτι. Η μητέρα της, Σάρα Λόιντ-Τζόουνς, 40 ετών, καταδικάστηκε από δικαστήριο του Σουόνσι σε κάθειρξη 6 ετών και ο πατέρας της, ο Άλαν Τίτφορντ, 45 ετών, σε κάθειρξη 7,5 ετών.
Kaylea Titford’s parents jailed for manslaughter after disabled girl’s death https://t.co/aw2Mu0oCGt
— The Guardian (@guardian) March 1, 2023
Η μητέρα είχε δηλώσει ένοχη και δεν δικάστηκε, σε αντίθεση με τον πατέρα ο οποίος δήλωνε αθώος. Ενώπιον του δικαστηρίου, είπε ότι δεν ασχολούταν με την κόρη του επειδή ήταν «τεμπέλης».
Το κορίτσι ζούσε σε ένα βρώμικο δωμάτιο, γεμάτο με μπουκάλια με ούρα, ξαπλωμένη σε ένα χαλί για σκύλους και φορούσε μουσκεμένες πάνες. Οι τραυματιοφορείς που κλήθηκαν στο σπίτι στις 10 Οκτωβρίου 2020 περιέγραψαν μια οσμή «σήψης» στο δωμάτιο.
Πριν από την πανδημία η Κέιλι φοιτούσε στο λύκειο του Νιούτον και οι καθηγητές της την περιέγραψαν ως «αστεία και πολυλογού». Όμως δεν επέστρεψε στο σχολείο της μετά την άρση των περιορισμών που είχαν επιβληθεί λόγω της Covid-19.
Σύμφωνα με το κατηγορητήριο, το κορίτσι δεν σηκώθηκε από το κρεβάτι του κατά τη διάρκεια της πανδημίας και στη συνέχεια δεν χωρούσε πλέον στο αναπηρικό αμαξίδιο που χρησιμοποιούσε παλαιότερα.
Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.
Ο πατέρας ισχυριζόταν ότι η σύζυγός του ήταν υπεύθυνη για το κορίτσι και ότι εκείνος απαλλάχθηκε από τα καθήκοντά του όταν η Κέιλι μπήκε στην εφηβεία.
Μετά την έκδοση της απόφασης και λόγω της «ασυνήθιστα οδυνηρής» δικαστικής διαδικασίας, ο δικαστής πρότεινε στους ενόρκους να συμβουλευτούν ψυχολόγο και τους απάλλαξε από τα καθήκοντα του ενόρκου για μια δεκαετία.
