Ο πατέρας του αδικοχαμένου Κυπριανού Παπαϊωάννου, οποίος ήταν ανάμεσα στα θύματα του σιδηροδρομικού δυστυχήματος, στα Τέμπη, μίλησε για τις σκηνές που βίωσε όταν έμαθε πως ο γιος του είναι νεκρός αλλά και για την πιο δύσκολη ημέρα της Ιεροσύνης του.
Ο πατέρας Χριστόδουλος αντιμετώπισε ιδιαίτερες δυσκολίες, καθώς ο ρόλος του ήταν διπλός. Ήταν ταυτόχρονα και ο πατέρας του νεκρού, αλλά και λόγω της ιδιότητάς του και ο ιερέας που έπρεπε να τελέσει την κηδεία του 23χρονου Κυπριανού.
Η στιγμή που έμαθε για το δυστύχημα και ο διπλός ρόλος του
«Είναι δύο ρόλοι που και συμπορεύονται και ξεχωρίζουν» σημείωσε ο πατέρας Χριστόδουλος για τον διπλό του ρόλο, αυτόν του πατέρα ενός νεκρού και του ιερέα που έπρεπε να τελέσει την κηδεία ενός νέου.
Στο Star μίλησε για τον γιο του, τονίζοντας ότι ο Κυπριανός μεγάλωσε με τον Χριστό, αλλά ταυτόχρονα ήταν και ένα παιδί της εποχής του.
Αρχικά ανέφερε: «Ήθελε να πάρει τα στέφανα του από το μοναστήρι της Αγίας Μαρίνας, που το αγαπούσε, γιατί έψαλλε εκεί ο Κυπριανός, γιατί θα κάναμε βυζαντινό γάμο στις 27 Αυγούστου».
Στην συνέχεια πρόσθεσε: «Ήταν 23 ετών παιδί, με όνειρα. Το να μεγαλώνεις ένα παιδί σήμερα, δεν είναι εύκολο πράγμα. Ο γιος μου ονειρευόταν να κάνει τη δική του οικογένεια, ήταν αγνός. Περίμεναν το γάμο τους για να ζήσουν εν Χριστώ τα παιδιά» .
Στην συνέχεια, ο πατέρας του 23χρονου μίλησε και για τις δύσκολες και τραγικές στιγμές που έζησαν μόλις συνειδητοποίησαν ότι ο Κυπριανός βρισκόταν στο μοιραίο τρένο.
Χαρακτηριστικά ανέφερε: «Ήταν την Τρίτη, τη νύχτα, όταν δεν απαντούσε στο τηλέφωνο. Ήρθε η μνηστή του στο σπίτι και μας είπε ότι του τηλεφωνεί, αλλά δεν απαντά. Ήταν περίπου 00:30 τα ξημερώματα»..
Η στιγμή που έμαθε για το μοιραίο δυστύχημα: «Όταν είδα το δημοσίευμα για την σύγκρουση, επειδή είχα μέσα μου κάποια γεγονότα, λέω μέσα μου, ήταν σαν μου έβαλαν ένα μαχαίρι στην καρδιά μου και να έφυγε όλο το αίμα από μέσα».
Το προφητικό όνειρο που είδε ο παππούς του 23χρονου
Ο πατέρας Χριστόδουλος μίλησε και για το προφητικό όνειρο που είχε δει ο παππούς του Κυπριανού:
«Είχε δει τον γάμο τους και αφού ο παπάς στεφάνωσε τη Χριστίνα, γύρισε προς το μέρος του, αλλά αυτός είχε εξαφανιστεί και στη θέση του βρισκόταν μια στήλη φωτός» είπε, υπογραμμίζοντας ότι, με τον τρόπο του, ο Θεός προετοιμάζει τον άνθρωπο.
«Είμαι ιερέας, θάβω μωρά, μεσήλικες και γέρους. Ήταν ο εφιάλτης της ζωής μου. Είχα δει ότι δεν θα μπορούσα να το αντέξω, αν κάποιο από τα δικά μου παιδιά έφευγε από τη ζωή. Το ένιωθα, αλλά το καλλιεργούσα, έλεγα “γιατί όχι εσύ”» σημείωσε και πρόσθεσε:
«Όταν έφυγα από δω (σ.σ. την Κύπρο) ήθελα να πάρω το σώμα του παιδιού μου. Ήθελα να τελέσω την κηδεία όπως προβλέπεται, να περιποιηθώ το παιδί μου, το λείψανό του».
Τόνισε μάλιστα: «Για μένα ήταν πολλαπλάσιος πόνος και δεν άντεξα. Αφού φύγαμε από τη Λάρισα, ζήτησα να μου ανοίξουν το φέρετρο, να δω τη μορφή του Κυπριανού. Όταν είδα το πρόσωπό του, άρχισα να ησυχάζω. Γιατί ήταν ο Κυπριανός».
Με ραγισμένη φωνή είπε: «Μου σηκώθηκε η τρίχα όταν είδα τον κόσμο που είχε μαζευτεί στην κηδεία του παιδιού. Είχε ήλιο και όταν βγήκε το φέρετρο από την εκκλησία έπιασε βροχή».
Κλείνοντας αναφέρθηκε και στη φωτογραφία που έβγαλε η οικογένεια του Κυπριανού. Στάθηκαν δίπλα στο φέρετρο του 23χρονου και χαμογελούσαν. «Είναι η φωτογραφία που απεικονίζει τη «θεία παρηγοριά» που νοιώθουν όλοι ότι ο Κυπριανός βρίσκεται στο Φως».
